Ben n'ideyüm geçti ömrüm yok yere kildum günah
Hak katında çok suçum var suçlu olan iniler
Kokula ma'nâ gülini kankı gülşenden dime
Ditreyüp gül karşısında bülbül olan iniler
Kokula gül kokusını kankı gülşende dime Bağ-ila bostân elinden nice bağvân iniler
Ağla hey gözlerüm ağla bunda gelen gülmedi Bu fenâ dünyâ elinden nice merdân iniler
Her seher kumrî çağırur n'ideyum âh dost hu hu
Nâlesinden bağ u bostan bile çığran iniler
Vay bana ömrüm geçürdüm yok yere itdüm tebâh
Hak katında çok suçum var suçlu olan iniler
Ey Yunus sen ne idersin Hak yolına aç gözün
Ol kıyamet ıssısından ehl-i 'isyan iniler
Cehennem'e düşen kişi
Zârılıkdur anun işi
Onulmaz bagrinun başı
Büryan olup pişdi gider
'Işk odına yanmayanlar
Ölecegin sanmayanlar
Göz açup uyanmayanlar
Şöyle gaflet basdı gider
Bu işk bana bir düş idi
Hak müyesser kılmış idi
Derviş Yûnus bir kuş idi
Halk içinden uçdı gider
Dervişlik başdadır tâcda degildir
Kızdırmak oddadır saçda degildir
Ararsan Allah'ı kalbinde ara
Kudüs'de Mekke'de Hac'da degildir
Eger bir mü'minin kalbin kırarsan
Hakk'a eyledigin secde degildir
Kabûl et Yûnus'un erken sözünü
Başa gelür bir gün geçce degildir
Şiiri evliyanın kerametinden kabul eden Hazreti Pir, bir yerde, Türkçeyi aşk, irfan ve mana dili haline getiren Yunus Emre için "aslında ümmidir, fakat pek yüce makamlardan söylemiştir." der.
Gâhi ben Erni dirüm ol Len terânî dir bana
Gâh tecelli eyleyüp ma'mûr ide vîrânemüz
'Aklum aldı fikrüm aldı cânı serhoş eyledi
İşidün ol humârdan tolu durur peymânemüz
İy Yunus bir bahre tal kim bulasın dürdâneyi
Yan şu şem'a odına kim yandurur pervânemüz
Hak nazar itdügi kullar sever olur anı iller
Bülbül olup öten diller gice gündüz aglayıcak
Sabah akşam oturalar Hakk'ı dile getüreler
Cümle işi bitüreler gice gündüz aglayıcak
Hak'dan korkanlar er olur hem işi güci zâr olur
Cümle veliler yâr olur gice gündüz aglayıcak
'Işkdan aglayıcak zâr olur durdugi yirler nûr olur
Vîrân gönüller şâd olur gice gündüz aglayıcak
Kendü hâlin bilen kişi 'acâyib gördi hem düşi
Kurtarı bilür ol başı gice gündüz aglayıcak
Ben Hakk'ı severin dirin anun hanlarını yirin
Yaramaz fi'lümi korun gice gündüz aglayıcak
Kurulmış 'âşıklar dårı hem girçek severler yarı
'Inayet ide ol Bâri gice gündüz aglayıcak
Aşık Yunus söyler sözi kan yaş tolu iki gözi
Kara olmaz anun yüzi gice gündüz aglayıcak
Gör ki Halil n'itdi konugi isteyü gitdi
Üç gün oldı segirtdi biş gün tamam olıcak
Ol konuga çün yitdi yalvardı elin dutdi
Konugi da'vet itdi hâl neydügin bilicek
Konuk eydür iy kişi niçün itdün bu işi Noksanun oldıyısa konuk bile sunicak
Konuk eydür varımazın hem yayan yürümezin
Meger şöyle ola kim ben arkana binicek
Halil arkasın döndi konuk omzına bindi Anda ardından yitdi Medine'ye iricek
Konuk çün yakın geldi Halil gönli şad oldi Hak andan rahmet itdi Halil Hakk'ı bilicek
Zinhår konugi yirme kandan yol diyü sorma
Yunus imdi karşu var togruluban gelicek