Mustafa Ulusoy Sözleri ve Alıntıları
Mustafa Ulusoy sözleri ve alıntılarını, Mustafa Ulusoy kitap alıntılarını, Mustafa Ulusoy en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kuşlar cıvıldıyor durmaksızın. Ezgileri temiz havayı şenlik yerine çeviriyor.
Öyle bir yorgunluk değil bu, hayat yorgunluğu seninkisi.
Hiç bir medya tahakkümcüsü, gökteki ayın konuşmasını, yıldızların parıldayarak her gece yaratıcıyı anlatmasını, baharda her şeyin yeniden yeniye tazelenerek yaratılmasını engelleyemez.
Keşke olsa...
Aynanın elinde zaman makinesi yok ki, on sene sonrasını nereden yansıtsın.
Sayfa 211 - Kapı Yayınları
İnsanın yüzündeki çizgileri çizen neydi? Zaman mı? Geçicilik mi? İnsan olmanın yükü mü?
Sayfa 31 - Kapı Yayınları
"Dünya cennet değil... Ama cehennem de değil. Dünya sadece cennete veya cehenneme giden bir yol."
Sayfa 317 - Kapı Yayınları
"Yıldızlar gece çıkıyor. Yıldızları görmek isteyen insan geceye razı olmalı. Hayatının yıldızlarına ulaşmak istiyorsan, içindeki geceye razı olmalısın."
Sayfa 274 - Kapı Yayınları
Hiç bitmiyor isteklerimiz hiç...
Güneş battı, ya sonra? Öleceğim ya sonra? Oyuncağını kaybeden fakat onun bir yerlerde olması gerektiğini bilen çocuk gibi, insan da ölse bile bir yerlerde var olması gerektiğini hissetmek istiyor."
Sayfa 102 - Kapı Yayınları
Her şey sonsuzmuş gibi geliyor bazen...
"Bir gün ikinizden biri ölecek ve ilişkiniz bitecek, birbirinize bu geçiciliği dikkate alarak davranın. Sonra bir bakmışsınız ki çok geç olmuş."
"Bu dünyada her şey son buluyorsa neden ilişkiler de son bulmasın...? Madem ölüyoruz ilişkiler de, duygular da, aşk da ölebilir, değil mi?"
Sayfa 62 - Kapı Yayınları
Anı yaşa...
“Hayatımın beş yıllık kalkınma planını yapıp her anımı ona göre yaşayacak değilim ya..."
Sayfa 46 - Kapı Yayınları
Yaşamayı ağırlaştıran, bu fani dünyada sonsuz kalacak gibi yaşamaktı.
Sayfa 90 - Kapı Yay.Kitabı okudu
Benim nefsim de kusurluydu. Lokmalar mideme inerken hiçbir şey düşünmemiş, bunları birer nimet olarak görmemiş, yemeyi Yaratıcı adına yememiştim. Sanki hakkım olan bir şey yiyordum. Yemeklerle aramda bir kopukluk vardı. Kâinatla aramdaki kopukluğun işaretçisiydi bu.
Sayfa 16 - Kapı Yay.Kitabı okudu
İnsan, içindeki gürültüden yanındakini duyabilir mi?
Sayfa 154 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Ama insanların ilgi açlığı yaşadığı bir çağda ona kim verecekti bu ilgiyi?
Bu kadar yakınken bu kadar uzaksın işte.Hayatın garip bir tecellisi.