Sevgi parmak izi kadar özgün ama yarattığı sonuçlar açısından evrensel bir etkidir... Bu uğurda herkesin bilgisi, emeği ve düşünce disiplini kişiye özeldir. Sevgi kendiliğinden değildir, öğrenilendir. Dolayısıyla sevgisizlik de öğrenilmiş bir eylemdir. "Ben sevmeyi seçiyorum" demek elbette etkili ve iyi bir motivasyon sayılabilir ama katiyen yeterli değildir...
Sevgi için bilgi, emek, düşünce disiplini ve uygulama çok ama çok gereklidir. Çünkü insan Farabi'nin de dediği gibi bilmediğinin düşmanıdır. Sevgi, inşa edilen bir deneyimdir...
"Unutmayın ki sevmek değerlidir ama çok sevmek de ciddi bir kusurdur. Çok severek bile sevgiden uzaklaşıyor, korkular inşa ediyor, kendi ellerinizle mutsuzluklar yaratıyor olabilirsiniz."