Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Okan Alay

Okan Alay(H)iç Ses yazarı
Yazar
Çevirmen
8.7/10
11 Kişi
40
Okunma
7
Beğeni
2.871
Görüntülenme

Okan Alay Sözleri ve Alıntıları

Okan Alay sözleri ve alıntılarını, Okan Alay kitap alıntılarını, Okan Alay en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Her gece koğuşlar nasıl daralır, nasıl genişler dünya Öyle uzakta kalır, tanıdık kokular, bildik yüzler. Öyle ulaşılmaz kalır anne sıcağı, Babaların çatık kaşları bile sevimli görünür Yurt pencerelerinden...
Yaşamak da ölümü kovuyor. Git ölüm yaşamak istiyoruz biz.
Reklam
Hep başkalarının ellerinde ellerimi, yüzlerinde yüzümü, sözlerinde sözümü unutmuştum oysa. Belki de ondandır bunca korktuğum; teli kopuk bir saz gibi kendime konuştuğum. Bazen kendimle bile konuşmuyor, ha bire susuyor, susuyorum. O vakit, hep bir şeylerin ince ince karanlığa serpildiğini, kaskatı bir sessizliğin belirdiğini görüyorum odamda. Bir patlamanın dahi yok edemeyeceği tuhaf bir sessizlik...
Her ölüm haberine ağlarken meğer kendi ölümümüze ağladık / Ah ötelerden gelenler de gitti, her yolun başında biz kaldık.
Gittiğim onca yerde mutlu olamayacağımı bile bile, yıllarca köşe bucak dolaşıp durdum. Kendimi mi arıyordum, onu mu, yoksa kaçış mıydı bu bilmiyorum.
Kalk gidelim Üzgün güller bahçesi Ortadoğu'ya Görelim onda Binbir rengini kederin Belki kalkar perdesi gözlerimizin.
Reklam
Bilmem böylesi bir havada ne yapmalı insan? Yağmur olup toprağa, türkü olup odaya, kitap olup satır satır ruha mı akmalı? Ya da oturup televizyon ekranı karşısına sinema keyfiyle dalmalı mı hayallere?
Bazen dışarıdaki manzaraya bazen içimdeki dünyaya dalıp gidiyordum.
Ah, herkesin tabutu kendi içinde saklı Kalmak için hayat, gitmek için ölüm mü gerek?..
Suyun Gölgeye Karıştığı
Şimdi... akrebin adımlarıyla aşınırken anılar faniliğin burgacında Bir ateşe yanmak yerine, bak, gülümsüyor a ş k!...
Reklam
“Ardında geçmiş hayaller yontusu, avuç dolusu hiç. Ah, kaçmakla uzaklaşmıyor insan kendinden.”
Ne zaman yaşamak hevesi sardıysa kalbimizi Bir veda tufanıyla savrulduk sayrı bir geceye
... Siyah orman içre şimdi arsız dünya Ve sus vaktinde merhamet Söyle nice binler insan devrilirken Baltanın sapı kimden?/ Ağaç
Küsme kapı komşu hayat terk etmeliyiz yarından tezi yok kopya yüzler, kekeç diller şehrini akıbet derkenar süsü yok ülkedir baht dedikleri... Esirge bizi Tanrım, Kabil içimizde.../ Kabil
Yazık ki bu apartmanlar yükseldikçe, küçülüvermiş sevgilerimiz, gün be gün kayboluvermiş ümitlerimiz. Ve şehir büyüdükçe, kalabalıklar arttıkça, daha bir yalnızlaştık kalabalıklar arasında.
23 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.