Aslına bakılırsa Çin, uygulamaları şöyle dursun, komünist kuramı bile benimsemiş değildi ancak gün geçtikçe, kendisini coşkulu, adanmış ve zorba partinin ellerine bırakmayı ve birey yerine toplumsal bir bütün olarak duyumsamayı öğrendi. Yine de bireycilik ile dolup taşıyordu ve yöneticileri olmakla birlikte, hızla batık ve umutsuz bir ücretli köle sınıfı yarattı.