Hakkında
1979 yılının 14 Ağustosunda Almanya’da doğan Özcan Tekdemir üniversite hayatını İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik bölümünde tamamladı.Sen,Yalancı Oyuncak,Yalnız İnsanların Şiiri adlı şiir kitapları,Marangoz Ağaçkakan adında bir tiyatro oyunu,Bir Deniz’in Anatomisi,Enkaz-ı Ruh-i,Ali Harikalar Diyarında-Kapsül,Arşınlı Neron adlı romanları ve Güneş,Bulut,Salyangoz Mağarası,Ben Velet-Paçoz Kuzi’nin İntikamı,Ben Velet-Yaprak Sarmasına Yandığımın Dünyası,Mu,Rengo ve Gümüş Kız adlı çocuk kitapları vardır.Yıllarca esnaflık ve video market işletmeciliğinin yanında kendi film şirketini kurup yapımcılığını da üstlendiği bir çok bağımsız sinema filmine imza attı.Çektiği uzun metrajlı filmlerle-toplamda 7 adet sinema filmi- yurt içi ve yurt dışında bir çok film festivaline katıldı.Gezi parkı belgesel serileri ile dünyada bir çok yönetmenle ortak çalışmalar yaptı.Özlem Tekdemir ile evli olup Şan ile Ezel adında iki oğlu vardır.
Unvan:
Yazar, Yönetmen
Doğum:
Almanya, 1979
Okurlar
17 okur beğendi.
133 okur okudu.
7 okur okuyor.
43 okur okuyacak.
7 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Aydınlandığımı sandığım anda yine karanlığıma saplanıyordum.
Sayfa 162Kitabı okudu
kolu kırıktı ama asıl kırılan hayalleri en çok da umudu olmuştu.
İnsana verilebilecek en büyük ceza sessizlikti.
Hayatında birçok şey tek kullanımlıktı artık.
İletiler
Ne kadar da yozlaştık ..
Müşterilerinden orta yaşlı olanı balık ekmeğinin fotoğrafını çekiyor, hemen arka fonda da dişsiz amca sırıtıyor. Gerçekten şaşırmamak işten bile değil! Sahi ne zaman bu kadar fotoğraf sevdalısı olduk, üstelik bu sayede her anımızı ölümsüzleştirmek adına bencilce yaşar olduk? Oysa insan bir kez olsun düşünmez mi o fotoğrafı paylaşırken, bulan var bulamayan var diye. Arkadaş listenden biri “bana ne kardeşim senin yediğin balıktan,” dese… Gerçi o zaman çare basit, onu arkadaşlık listenden silebilirsin, üstelik o sildiğin arkadaşınla tek muhabbet dahi etmedin, nereden tanıdığını ve ne zaman arkadaşlık listene eklediğini de bilmiyorsun. Terimlerimiz bile artık çok değişti; birbirlerinin telefonlarını inceleyen iki arkadaşın, “Seninki kaç mega piksel?” diye soruyor olması gibi. Eskiden olsa renkli mi renksiz mi, fotoğraf çekiyor mu ya da flaşlı mı diye sorardık. Derken dediklerimin temsilî resmi olan, ağzında sakız varmış gibi yayvan yayvan konu açan genç, “Ben fotoğraflarımı clouda yükleyeceğim, otuz iki gigabaytım nerdeyse doldu,” diye ekledi. Eskiden olsa filmdeki otuz altı pozun kaçının yanmadan çıkacağını düşünür, fotoğrafları saklamak için bir sürü albümler alırdık. Mum ışığında bakılan fotoğraflarımız vardı. Bir de şu selfie denilen çılgınlık yok mu, ne kadar yalnız olduğumuzun en büyük kanıtı. İnsan kendi fotoğrafını çeker mi hiç? Verirsin adam gibi birine çeker, ille fotoğrafçı olmasına da gerek yok hani.
Kimsesizler Postası
TOP LİSTEM
Profilimde başa tutturduğum kitap tavsiyeleri haricinde benim bu zamana kadar okuyup en çok beğendiğim, bende çok büyük etki bırakan, yavaş yavaş okuyup da bitmesin dediğim, en ince noktasına kadar ayıklayıp eliminasyon sistemiyle elediğim eserleri bu gönderi altına bırakıyorum. Bu kitaplar benim top sıralamalarımda en üstte olan eserler. :)
Yorumlar ve İncelemeler
Gidenin arkasından gelen gideni bulacak mı zannediyorsun?
