En Eski Pierre Ancet Gönderileri
En Eski Pierre Ancet kitaplarını, en eski Pierre Ancet sözleri ve alıntılarını, en eski Pierre Ancet yazarlarını, en eski Pierre Ancet yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"yaşamın karşıtı olan değer ölüm değil ucubeliktir." Ucubelik, hayatın "dışarıdan zaruri sınırlaması" olan ölümün aksine, hayatı içeriden tehdit eder."Ucubelik, [...] canlının, yaşayamayan tarafından reddidir."
Sayfa 18 - YKY
Başkasının bedenini kavradığım yer, kendi bedenimin uzamıdır. Bu özgün uzam, nesnel uzamdan bağımsız olarak, eylemde kendini gösterir. Böylece, kendi bedenimde yönümü bulabilir, kollarımı, bacaklarımı, ellerimi, başımı, gövdemi, onları kendi aralarında konumlandırmadan, onları nesnel uzamda arayıp bulmaya çalışmadan, "mutlak bilgi" niteliğinde, bölümler arasındaki ilişkilerin gerçekliği niteliğinde hissedebilirim. Aynı şekilde, benim bedenimle olan benzerliğini ya da benzemezliğini tespit etmeye gerek kalmadan başkasının bedeninde yönümü
bulabilirim. Bu yakınlığı, bedensel uzamımı ve hareket kabiliyetlerimi bozmadan, kendimi orada bulma ihtimali sayesinde
hissedebilirim. Ne var ki başkasının bedeninde kendini bulma ihtimali, orada olup bitenlerin hissedilebileceği, intropati'nin*gerçekten mümkün olduğu anlamına gelmez. Bu ihtimal, onun,
sadece bedenin fenomenal uzamına katılımı anlamına gelir
Ölümden söz etmek, gerçek ama kişi kendi adına deneyimlemediği için bir o kadar da paradoksal olan bir deneyime yönelmektir. Ölümün gerçek bir tanımı yoktur, sadece yaşamın olmayışı gibi nominal tanımları vardır, çünkü hiçbir mümkün deneyime tekabül etmez. "O öldü" demek, kendi içinde çelişen bir sözcedir, zira ölü olmak bağlı olduğu özneyi yok sayan bir niteliktir.
Gözlere kadar uzanan bitimsiz tebessüm, derin bir yarıktan daha fazlasıdır. Bir maskedir. İster soytarı maskesi ister zalim maskesi olsun, önemli değil: Bu maske insan ile nesnenin birbirine karışmasına yol açacak kadar görüneni engeller. Maske, yüzü şeyleştirir.
Öte yandan, bu ters yaratımın, üremenin bulanık
ve emekleyen bölümünün görüntüsünü bütünüyle unutamayacağını çok iyi bilir. Acaba ucubenin köklerinin de, kendisinin ait
olduğu canlı dünyada olduğunu bildiğinden mi? Tüm bu varlıkların bir kadının karnından çıktıklarını bildiğinden mi? Ya da
insan şeklini muhafazaya duyulan daha doğrudan bağlılık nedeniyle mi?
Sayfa 12Kitabı okudu
İnsan doğasının sorgulanması, aslında öteki olmamakla beraber öteki dediğimiz ile gözleyici arasında hissedilen birlik sayesinde gerçekleşir. İşte, görünürde daha akılcı olan bir soruna gizlice sızan soru şu:Ucube başka bir kişi mi?
Sayfa 16Kitabı okudu