Pierre Dardot Gönderileri
Pierre Dardot kitaplarını, Pierre Dardot sözleri ve alıntılarını, Pierre Dardot yazarlarını, Pierre Dardot yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Neoliberalizmin yeni bir metamorfozunu yaşıyoruz ve bu çok tehlikeli bir fenomen.
Neoliberalizm, özgürlüğe karşı bir yönetim değil,
özgürlük sayesinde bir yönetim olduğu için, özgürlüğü insanların davranışlarını yönlendirmek için kullanır.
Sayfa 450 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
“ Yönetmek, insanların tutumunu yönlendirmektir, ancak bu tutum başkasına yönelik olduğu kadar insanın kendine
yöneliktir. Bu nedenle yönetim, kendi mümkün olma koşulu olarak özgürlüğe ihtiyaç duyar: Yönetmek, özgürlüğe karşı ya da özgürlüğe rağmen yönetmek değildir, özgürlük aracılığıyla yönetmektir, yani bazı normlara kendiliğinden uyum sağlamaları için, bireylere bırakılan özgürlük alanı üzerinde aktif olarak etkide bulunmaktır. ”
Sayfa 449 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Toplumsal dokunun farklı noktalarında ortaya çıkan normlar var, bunlar daha sonra kendi aralarındaki
karşılıklı kesişmeler ve destekleşmeler sayesinde, toplumda yatay olarak yayılıyorlar.
Sayfa 440 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Neoliberalizm, 18. Yüzyıl yararcılığına kadar götürülebilecek daha eski bir norm sisteminin çağdaş bir versiyonu... Neoliberalizm, ekonomiyi bir yönetme biçimi ya da kapitalizmi
haklılaştıran bir ideoloji olarak değil, her alanda aynı tip normları yayan bir
söylem, düzenek ve politikalar bütünü...
Sayfa 439 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Marx...“ Tarih bir şey yapmaz.” Verili koşullarda hareket eden ve
kendi eylemleriyle bir gelecek açmaya çabalayan insanlardan başka bir şey
yoktur.
Sayfa 431 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
...bir akılsallıktan çıkmaktansa hapishaneden firar etmenin daha kolay olduğu bilinmektedir; çünkü böyle bir çıkış, bütün bir içselleştirme çalışması aracılığıyla yerleşmiş normlar sisteminden kurtulmak
demektir. Bu özellikle neoliberal akılsallık için geçerlidir; bu akılsallık her özneyi kendisinin inşa ettiği küçük bir “ çelik kafes” e kapatma eğiliminde olduğundan iyice güçtür.
Sayfa 425 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
...sol, çökmekte olan
temsili demokrasiyi “ katılımcı demokrasi” nin çürük payandalarıyla desteklemeye çalışarak, “ yaşlanan sistemlere yeniden soluk verme” yi kendine
görev edinemez. “ Politik liberalizm” ile “ iktisadi liberalizmi karşı karşıya getiren geri çekilme hattında da duramaz: Böyle bir tutum, “ tamamen
politik” liberalizmin temellerinin bile, “ tamamen iktisadi” olmak dışında
her şey olan bir neoliberalizm tarafından aşındırıldığını anlayamamak
olur. Daha genel olarak, doğrudan doğruya ve radikal bir şekilde tartışma
konusu edilen şey, “ sosyal-demokrasi ” olarak adlandırmanın uygun olduğu şeyin işgal ettiği alanın tümüdür; çünkü bu adlandırma anlamını, politik demokrasiyi, klasik politik yurttaşlığı tamamlayan ve güçlendiren toplumsal bir yurttaşlığı tanımlayan toplumsal hakların kabulüyle sürdürme
imkanına borçludur.
Sayfa 420 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
İktidar ağlar, muhalefet sızlar; kitle emzik verme yarışına girer:)))
Alternatif bir politik, toplumsal ve iktisadi bakışa sahip bir partiden ziyade, sızlanan bir parti olmaktır.
Sayfa 420 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Ütopya içinde ütopya.
...işleyiş normları
düzeltilmiş, “ gerçek ekonomi” nin içine kalıcı biçimde yerleşmiş, çevreye saygılı, nüfusların ihtiyaçlarına dikkatli ve -neden olmasın!- insanlığın ortak mal varlıklarını dert edinen bir “ iyi kapitalizm” in yakında ortaya çıkacağı teşhisinde bulunmak, iyi niyetli bir masala ya da kendi kendini düzenleyen bir piyasa ütopyasının aynı ölçüde acemi yanılsamasına bağlanabilir.
Sayfa 416 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Kişi demokratik bir sistemde baskı altında olabilir, tıpkı bir diktatörlük sisteminde özgür olabileceği gibi. Dolayısıyla en yüksek değer, korunaklı bir alanı kendileri için yaratma yetisinin bireylere bırakılması olarak anlaşılan bireysel özgürlüktür: Yoksa insanların kendi yöneticilerini seçmeye doğrudan katılımları olan politik özgürlük değildir.
Sayfa 415 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Şekil A.
Demokrasi sadece yöneticileri (seçim yoluyla) seçmeyle ilgiliyken, liberalizm esasen (çoğunluğunki bile olsa) iktidarın sınırlandırılma
gerekliliğiyle tanımlanır. Sonuç olarak, yöneticiler çoğunluk tarafından seçilmiş olsa da, bu çoğunluğun uyguladığı iktidar sınırsız olduğunda “ totaliter demokrasi” yle karşılaşırız.
Sayfa 414 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Cehalet, paranın küstahlığı, tahakkümün kabalığı.
Sinizm*,
yalan, aşağılama, darfakalılık, diline ve hareketlerine hâkim olamama, cehalet, paranın küstahlığı ve tahakkümün kabalığı... Yalnızca “ verimlilik” adına
yönetmenin geçerli sıfatları bunlardır. Performans bir politikanın tek ölçütü
olduğunda, vicdanlara, düşünce ve ifade özgürlüğüne saygını ne önemi kalır? Yasal biçimlere ve demokratik prosedürlere saygının ne önemi vardır?
...Yeni akılsallık, liberal demokrasinin ahlaki ve adli ilkeleriyle ilişkisi olmayan
kendi doğrulama ölçütlerini öne çıkartır. Dar anlamda işletme akılsallığı, yasa ve normlara nispi değeri hedeflerin gerçekleşmesine bağlı olan saf aygıtlar
gözüyle bakar.
*Sinizm(kinizm): Yunan düşünürleri Antisthenes’le Diogenes’in oluşturdukları, insanın gerçek erdeme ve mutluluğa, bütün gereksinimlerinden sıyrılarak ve hiçbir değere bağlı kalmayarak ulaşabileceğini öne süren Sokratesçi öğreti.
Sayfa 413 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Neolibereralizme özgü yönetimsellik tarzı
“ dar anlamda devlet faaliyetini aşan ve öznelerin kendileri için davranma tarzını düzenleyen yönetim teknikleri bütününü” kapsar...Herkes yönetilecek bir şirket ve
meyve verecek bir sermayedir.
Sayfa 410 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
...neo-özne...O asla
“ hiçbir şeye saygı duymayan” anarşik haz insanı değildir. Yalnızca ticari şeyleşme olan kitlesel tüketimin yabancılaşmasını teşhir etmenin dengi ve simetriği bir hatadır bu. Kuşkusuz ki, haz almaya yönelten reklamcı buyruk,'şey” in
estetikleşmesi-erotikleşmesi ve markanın büyüsü yoluyla “ arzu nesnesi” olarak ve haz vaadi olarak oluşmuş bu seçmeli nesneler evreninin parçasıdır...Toplumların mevcut durumunda kösteksiz hazdan başka bir şey görmemek, bu durumu kah “ piyasa değerlerinin içselleştirilmesi” yle kah “ demokrasinin sınırsız yaygınlaşmasıyla özdeşleştirmek, neoliberal normativitenin karanlık yüzünü unutmak olur: Kamusal ve özel alanın giderek daha
yoğun gözetimi, ağların içinde bireylerin hareketinin giderek daha belirgin bir
hal alması, bireylerin faaliyetinin giderek daha titiz ve daha çapsız değerlendirilmesi, enformasyon ile reklamı kaynaştıran sistemlerin eyleminin giderek
daha başatlık kazanması ve belki de özellikle, bizzat öznelerin giderek daha
aldatıcı öz-denetim biçimleri.
Sayfa 407 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.