Pierre Reverdy Sözleri ve Alıntıları
Pierre Reverdy sözleri ve alıntılarını, Pierre Reverdy kitap alıntılarını, Pierre Reverdy en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Uykuya dalmışa benziyordu sokaklar, bizden uzaklaşan köye gidiyorduk. Vadinin köşesinde, sedyede mezarlık. Ve göğün sakinliği ellerimizden tutan cesareti, başı ve yolu tüketiyordu.
"Işığın ve gölgem arasında artık bir fark kalmadı
Kabuğu altınla açılmış bir düş yolumu kesiyor
Zamanın ters akıntısında kaynağını arıyor belleğim. "
Sayfa 127 - Kavram Yayınları, Çeviren: Halil Gökhan, Mayıs 1995Kitabı okudu
"Kötülüğün ölümden kötek yediği
Sıkıntımın en gizli yeraltında
Sesi plağa geri veriyorum
Nakaratı hayata
Bir deyim pişmanlığında..."
Sayfa 123 - Kavram Yayınları, Çeviren: Halil Gökhan, Mayıs 1995Kitabı okudu
Kendimden uzakta olmak isterdim
Ve ben uyuyorum
Taş üstüne uzanmış ruh
Kollar yastıkların altına
Son için
Ararken bir dua
Bir gülümsemeyle belirmiş
kara maske
Ve bağırıyor beni sürükleyen kişi
Daha iyi ya da kötü olabilirdi o
ve ben gülüyorum
Uykuya dalan ruhta
Beklemez artık ölüm.
Sayfa 122Kitabı okudu
Kendimden uzakta olmak isterdim
Çok yakındayım
Yaklaşıyorum
İpek ipliklerin yumağında
Kütüklerin kilit taşına karşı
Gelmemiş ne varsa hepsinden
Yakından yakına doğan gölge
Belirsiz mizacımın merkezinde
Ölü yaprak kadınların yere saçılmasıyla
Katılaşmış tutkunun burgacında
Kapıların yuvalarında kaynadığı görülen rüzgârdan
Gün batısının
Ve bu akşam bütün bu kalın pas tabakasını silkelemek isterdim, insanüstü bir çabayla - yüreğimi bozan ve ellerimi kemiren bu pas. Niçin günlerin yıkıntıları altında kalırız, uzun zaman? Ya niçin bunca sevgi, bunca kin.
Sessizlik
Issız gece
Unutuş.