Reyhan Özçelik Gönderileri
Reyhan Özçelik kitaplarını, Reyhan Özçelik sözleri ve alıntılarını, Reyhan Özçelik yazarlarını, Reyhan Özçelik yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Herkese merhaba
Bugün sizlere çok severek okuduğum 
Reyhan Özçelik'ın #yoklukvadisi kitabının yorumu ile geldim.Ama bu vadi öyle böyle değil yakıp kavuran bir vadi
Derin çocukluğundan beri babası tarafından psikolojik ve fiziksel şiddete maruz bırakılmış, yaşamını babasının kararları ile zar zor yürüten bir genç kızdır. Herzaman olduğu gibi babasının kendince yine aldığı karar ile özel Çağan Üniversitesi Hukuk Fakültesini okumak için memleketi Sakarya'yı bırakıp İstanbul'a yerleşirler. Annesi, babası ve ablası ile birlikte evlerine gelirler fakat evlerinin yanında ki rengi sönük sarı evden tuhaf bir enerji alır Derin. Taşındıkları gün Derini annesi markete gönderir,kendisine çarpan bir arabayla hayatı değişmeye başlar. Derin'e çarpan bu adamı ilk görüşüdür ama son da olmayacaktır. Ertesi gün okuluna giden Derin sınıfa girdiğinde çok büyük bir şok yaşar. Kendisine çarpan o adam okulda çalışan Derin'in Medeni Hukuk dersinin hocası Arda Çağan'dan başkası değildir.
Kurgu, karakterler hepsi birbirinden muhteşemdi. Kaleminiz daim olsun.Kesinlikle sevdiğim bir tarzdı. Kesinlikle okuyun. Kitapla kalın. Hemen devam kitabı Varlık Vadisini sipariş edip okuyacağım
Alıntı
.
.
Oysa bazen bildikleri ihanet ediyordu insana. (Sayfa 12)
Bende isterdim hayaller gerçek olsun ama şimdi istiyorum gerçekler hayalleşsin. (Sayfa 16)
...Orman da bir tren yolu vardı ama tren yoktu. Korku vardı ama kâbuslar yoktu. Kâbuslara tren çarptı, varlığın içine iki yokluk düştü. Ölüm vardı ama ruh yoktu. Beden vardı ama hayat yoktu. İki yokluk birbirine çarptı, yaşayan bir ölü doğdu. (Sayfa 157)
Çünkü insan daima yaşayamadıklarının peşine düşen bir varlıktı, eksikliklerinin çetelesini tutardı. 
Reyhan Özçelik
Bana bir yaranın nasıl sarılacağını sen hiç öğretmedin.
..ruhu sızlayan birinin sönük çığlıkları gibi.
..bakışlarında iyimser duygularının cesedi vardı.
Ölmek üzereydim
Ya da doğmak?
"Ama istemek, sahip olacağın anlamına gelmiyor," dedi zihnim,"İstememek de öyle..."
Sayfa 13Kitabı okudu
Sadece dayanıyormuş gibi görünüp, kendine ait olmayan bir rolü canlandırıyordum? Gücü temsil eden bir kadın oyuncunun dublörüydüm sadece?
Sayfa 17 - Hasrem YayınlarıKitabı okudu
Düşünüyordum da, bir şehir ardımda bıraktıklarımla daha anlamlıysa, yanımda götürdüklerim neydi? Anı mı, acı mı?
Sayfa 21 - Hasrem YayınlarıKitabı okudu
Sence de geçmiş, hala içimizde yaşattığımız ama bir daha asla sahip olamayacağımız bir parçamız değil mi?
Sayfa 31 - Hasrem YayınlarıKitabı okudu
O an anladım ki, bir hayali gerçekleştirmek için duyulan umut ölünce, o hayal de ölüyordu.
Sayfa 37 - Hasrem YayınlarıKitabı okudu