Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
En Beğenilen Richard Yates Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Richard Yates sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Richard Yates kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.MUTLULUK FOTOĞRAFI / Hayatın içinden bir roman !
Kızkardeşler Sarah ve Emily'nin çoçukluklarından başlayarak bambaşka kadınlara dönüşmelerinin romanı...
Kitapta beni etkileyen karakter Emily oldu. Emily'nin yaşadıkları , bir aşktan ötekine savrulurken ki koruduğu tavır ve içine hapsettiği bir çok duygu ilerleyen yaşlarında patlak vermeye başlaması kitabın son sayfalarını oldukça dramatize hale getiriyor ve sizde Emily ile birlikte yaşının getirdiği tüm zorluklarla yüzleşmenize rağmen müdahale edemiyorsunuz.
Anlatımı sade ve oldukça akıcı. Yazarın üslubu ve kurgu inanılmaz sürükleyici. Uzun zamandır anlatımı oldukça basit ama anlatılanları derin ve iz bırakıcı bir kitap okumamıştım.
Öyle beğendim ki...
Bu kitabı okuma listenize almanızı tavsiye edebilirim :)
Çünkü çok hayatın içinden bir kitaptı, her insanda güzel bir izlenim bırakacağını düşünüyorum !
Richard Yates Mutluluk Fotoğrafı, benim yazarla tanışma eserimdi. Kitabı başından sonuna kadar çok severek okudum. Okumadan önce beli bir beklentiye sahip olmasam da çok kısa sürede kitabın büyüsüne kapıldım. Yates, Mutluluk Fotoğrafı’nda 20. yüzyılın ilk yarısındaki Amerikan hayatını kadınların hayatları ve hayalleri üzerinden anlatıyor. Başta iki kız kardeşin çocukluklarından başlayan hayat hikayeleri zamanla kardeşlerden “özgür kadın” imajına sahip Emily’ye çevriliyor ve onun hayat hikayesini okuyoruz. Emily dışarıdan özgür bir kadın olarak görünen ve hayatını dönemin kadınlara biçtiği geleneksel yaşamın dışında, yalnız ve özgür bir biçimde yaşamayı tercih eden bir karakter. Yates’in kadın karakterlerini oluşturma da başarısı takdir edilmesi gereken noktalardan birisi.
Mutluluk Fotoğrafı 20. yüzyılın ilk yarısında erkeklerin dünyasında yalnız bir kadın olma durumunu büyük bir ustalıkla işliyor. Yazım dili açısından da oldukça yalın ve akıcı bir anlatıma sahipti. Mutluluk Fotoğrafı benim bu yıl severek ve etkilenerek okuduğum eserlerden birisi oldu. Richard Yates ile mutlaka tanışmanızı öneririm.
Yalnızlığın On Bir Hali
Daha önce Yüzkitap yayınlarından Domenico Starnone ‘un Bağlar adlı romanını okumuştum ve yayınevinin diğer kitaplarını incelediğimde ülkemizde henüz çok keşfedilmemiş. Ancak kendi ülkelerinde ve uluslararası düzeyde oldukça tanınmış yazarların kitaplarına yer verdiğini gördüm. Tıpkı bugün okuduğum Amerikalı yazar Richard Yates‘in Yalnızlığın On Bir Hali kitabı gibi.
Adından da anlaşıldığı üzere Yalnızlığın On Bir Hali 11 adet öyküden oluşmaktadır.
Devamı : kitapofisihakan.com/edebiyat/yalniz...
Hayatlarımıza dahil ettiğimiz kişileri benzerlerimizden mi seçiyoruz? Benzer kırıklık ve kırgınlıkları olanlardan örneğin?
Ya da hayata alışma süreçlerimize göre mi? Başarısızlıklarımıza, deliliklerimize, yapmak isteyip ‘yapamadım’ diyeceğimizi şimdiden kararlaştırıp bulduğumuz bahanelere göre mi?
Sessiz Sahil benzerlikleriyle ayrışan kişilerin bir araya gelip bir arada kalamayışlarının hikayesi. Sevgisiz kalışıyla donmaya yüz tutan kadının, eline ne aldıysa değerini bilemeden kaybeden erkeğin, içinde hep koca bir keşke’yi besleyen babanın ve onların kendilerine benzeyen aile üyelerinin hikayesi..
.
Mutsuzluklarımız da bulaşıcı mı sahiden?
.
Mutluluk Fotoğrafı ile tanıştığım (ki çok iyidir) Richard Yates pencerenin iki tarafından da bakabilen bir yazar. ‘İşte burada!’ diye bağırmadan anlatıyor sıradan hayatlardaki düğümleri.
Sessiz Sahil’i de çok sevdim bu sebeple..
.
Ayça Çınaroğlu çevirisi, Davut Yücel kapak tasarımıyla ~
.
Not: bu ay okuma listeme Kurt Vonnegut’tan Kedi Beşiği’ni eklemiştim. Ve Sessiz Sahil’e başlarken yazarın ithafını gördüm: Kurt Vonnegut’a.
Fleabag’den o meşhur sahneyi yaşar gibi oldum, ‘I love it when He does that’
1930’ların Amerika’sında geçen Sessiz Sahil, Richard Yates hayranlığımı arttırdı.Richard Yates’in kelimelerle görsel bir şölen yarattığını düşünüyorum.Sıradan yaşamlardan sıradan karakterlerden unutulmaz bir hikâye çıkmış ortaya.
Son bir kitabım kaldı okunmadık Richard Yates’e ait maalesef.
Adından anlaşılacağı üzere 11 adet öyküden oluşuyor kitap. Ama öykülerde yalnızlıktan söz edilmiyor. Bazı öyküleri okurken sıkılmadın desem yalan olur. Tarzım dışında bir kitaptı. Ama bu aralar öykülere merak saldığım için merak edip okudum.
Öykülerde ki kahramanların hepsi işi gücü olan , sosyal hayatları olan insanlar. Ama hepsinde bir mutsuzluk var. Çoğumuzda bu olmaz mı? hayatımız artık rutin sabah kalk işe git, akşam eve gel, yemek vs. ,yat uyu, sabah kalk yine aynı rutin. Kendi adıma bahsedeyim hafta sonu temizlik, ütü, çamaşır, bazende belirli aralıklarla belirli günlerde arkadaşlarla buluşma. Monoton yani hayatımız. Hep aynı döngü dönünce insanlar mutsuzluk sendromuna giriyorlar. İşte öykülerde ki kahramanlarımız da aynen böyle mutsuzlar, yıpranmışlar ve hayattan bezmişler. Yalnız öykülerin sonu değişik nasıl desem havada kalmış ya da sizi düşünmeye sevk eden türdendi.
Beğenmesine beğendim ama beni de çok açmadı açıkçası. yazarın dili, anlatımına diyeceğim yok. Ama o kadar mutsuzluktan bıkmışık ki (kendi hayatımızdan dolayı) eni pek açmadı.
İyi okumalar...