Ve Hamza da Vahşi'nin elinden şehadeti içer. Arkadan yaklaşır Vahşi... Elindeki kısa mızrağı tam da Hamzanın kasığına gömer. Hamza bir an için üç ayak üstünde durur gibi olur ve sonra yıkılır. Vahşi, Hamzanın burnunu, kulaklarını, dudaklarını keser, gözlerini oyar ve hepsini bir ipe dizip gerdanlık yapar. Hind'e hediye eder.
Hamza şehid, Vahşi hür olur.
Yirmi üç sene sürmüş olan, o bütün zamanların altın diliminde, Allah'ın Elçisi için Taif'ten sonra günlerin en acısı, o gün, Uhud Günü olur...
“O`nun aşkı açığa çıkınca, O`ndan başka ne var ne yok hepsini sildi süpürdü; Kendi dışındakilerden eser bırakmadı. Bu şekilde ancak Bir kaldı. Zaten o da Bir idi. Bir, yine Bir kaldı.”
Bayezid-i Bistâmî