Salman Akhtar Gönderileri
Salman Akhtar kitaplarını, Salman Akhtar sözleri ve alıntılarını, Salman Akhtar yazarlarını, Salman Akhtar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hem kendine hem de başkalarına güvenme kapasitesi bebeklik ve erken çocukluk dönemlerinde gelişir.
Kıskançlık
Kıskanç insan hiçbir şeye güvenemez. Sıradaki kötü olayı beklediği olağanüstü aldatma senaryoları kurar kafasında ve bunlardan şüphe duyar. Sonunda gerçeklik, onun yanılsama tiyatrosuna ve yanlış sevgi tanımına eşlik eder hale gelir. Bu kişi her şeyi ne bilebilir ne de tahmin edebilir. Aşığının ona hiçbir zaman tamamen açık olmayacağı aşikardır. Her insan mahremiyete, bir gizli bahçeye ihtiyaç duyar. Ne var ki bu durum kıskanç kişi için dayanılmazdır. Onun, meseleler üzerinde tam kontrole ihtiyacı vardır.
Marcianne Blevis'in (2009) kıskançlıktan mustarip bireyle ilgili son derece incelikli tanımı
Sayfa 53 - Okuyan us YayıneviKitabı okuyor
..Çoğu "haksızlık koleksiyoncusu" başkalarını ısrarla hatalı veya kabahatli olarak resmetmelerinin altında kendi saldırganlıklarına ilişkin suçluluk duygularının ağır yükünü taşır. Toplumsal açıdan, siyasi liderlerin kendi halklarının sorunları için "dış mihrakları" suç- lamasının ve kendi paylarını görmezden gelmesinin sebebi de bu mekanizmadır.
Sayfa 84
Freud-psikanaliz-kaygı
Freud: “Kaygı, bastırmada sıfırdan yaratılmaz; hâlihazırda, mevcut hatırlatıcı imge doğrultusunda bir duygulanım durumu olarak yeniden üretilir. Duygulanım durumları, kadim travmatik deneyimlerin öncülleri olarak zihnin bünyesine katılmıştır ve benzer bir durum yaşandığında hatırlatıcı imgeler gibi yeniden canlanır.
Her bir durum veya tehlike, yaşamın belli bir dönemine veya zihinsel aygıtın belli bir gelişim evresine denk düşer ve ondan dolayı meşru olduğu izlenimi yaratır.”
..
-bazı tehlike durumları birey olgunlaştıkça tahliye gücünü yitirir, bazıları ise daha güncel biçimlerde varlığını sürdürür.
Suçluluk vs utanç
Yapısal açıdan, utanç kişinin arzulanan kendilik imgesine yetişememesi ve benlik idealine sadık kalmamasının sonucudur, suçluluk ise kişinin kendi üst benliğinin buyruklarını ihmal etmesinden veya ihlal etmeyi istemesinden kaynaklanır; utanç kişiyi saklanmaya iter, suçluluk ise itiraf etmeye; başkalarının “sessizce” kabullenmesi utancı hafifletir, suçluluğun hafiflemesi için ise başkalarının “sesli” olarak affetmesi gerekir.
Sayfa 71
