Öykü okumayı severim malum. Bu yüzden hem kendime hem yazar arkadaşımıza şans vermek istedim. İçinde sekiz hikaye bulunan ve her hikayeyi birbirine bağlayan bir karakter var. Bu yönüyle oldukça dikkatimi çekti; bir sonraki hikayede karşıma nasıl çıkacak diye. Öykülerin hayatın içinden ve sıradan olması okumayı daha samimi hâle getirmiş. Dilini sevdim; sadece argo kelimelerin yer yer fazla kullanımı bana gereksiz geldi. Öykü yazmak roman yazmaktan daha zor bence, her hikayenin sonu sizi beklenmedik sonla karşılıyor. Yazarın ikinci kitabıymış, ben okunmaya değer buldum. Onun dışında öykü severler soluklanma kitabı olarak da tercih edebilirler.
