Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Tage Lindbom
Tage Lindbom Yorumları ve İncelemeleri
Tage Lindbom yorumları ve incelemelerini, Tage Lindbom kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Tage Lindbom puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kitabın dili yazarın yaşadığı döneme ait sade değil ve sadeleştirilmemiş … ilk okuduğumda aynı paragrafı birkaç defa okuduğum paragraflar çok oldu ve araya zaman girdiğinde bölümün başına gidip tekrar okuduğum yerler var ve zaten kitabın dili ağır ve ağır ağır ilerliyorum böylece daha uzun sürdü , konu konu kısımlara ayrılmış bazı kısımlarda bu konuya neden girdi ki dediğim oldu acaba bunu burada neden anlatıyor ki …
Ne anlatılıyor kısmına gelince insan , nasıl çevresini ve hakikatini anlamalı ve birkaç kavram üzerine bilgi içeren felsefik bir kitap , hristiyanların ideolojileri ve olması gereken ideolojiler ve çağdaş olarak kendi zamanına göre kavramları muhteşem analiz eden bir yazar,kitapta beğendiğim şu ortaçağ insanı bize göre aslında geri çağ ama yazarın analizlerinden anlaşılan orta çağdaki insanlar bizden çok daha objektif bakış açısına sahipmiş .. ‘ kabul’
pes etmem bitireceğim …
Teolojik bir felsefe anlayışına sahip Lindbom, bu kitabında, Evola'nın tezine konu değil fakat temelden de olsa benzer şekilde, "Modern Dünya"nın geliştirdiği demokrasinin kendi özünün, bunun temelinin ve halkça bilinmeyen sonuçlarının, insan toplumları ve dünya için yarattığı kritik tehditlerini ifşa ediyor, ve buna karşı adeta, bir manifesto niteliğinde söylemlerde bulunuyor.
Kutsallığın yerine çürümüş olanın otoritesini savunan demokrasinin, ilgili olduğundan, gerek Rousseau'nun, gerekse de liberalizmin ve kitapta geçen onca şeyin etkileri göz önünde bulundurularak ve bunlara da değinerek, en ağır dille eleştirildiğini okuyacaksınız.
Lindbom'un adına "İnsan Krallığı" adını verdiği seküler(din-dışı) bir yaşam şeklini ve düsturunu benimsemiş insan toplumlarının kendi yapısına ve bu yapının içerdiği öğretilere, etikten dünya anlayışına kadar geniş kapsamlı halde, adeta bir manifesto niteliğinde yazılmış karşıt eleştirilerin bir araya getirildiği muazzam bir kitap olmuş. Terminolojik ve dinsel olarak kesinlikle bir önbilgi gerektiriyor çünkü, Teistik açınlamalara dayanan bir dini görüş(Hristiyanlık) etrafında yazılan yazıların ve kullanılan dilin biraz ağır olması okuyucuyu yorabilir ya da caydırabilir. Fakat, günümüzdeki insan toplumlarının Tanrı olgusunu bir kenara bırakarak kendi başlarına varoluşsal bir anlam yaratma çabalarını ve bunun negatif sonuçlarını değerlendiren Lindbom'un bu eseri, size yeni ufuklar açacaktır. Mutlaka okunmalı, en azından kütüphanenizde bulunmalı.
128 syf.
9/10 puan verdi
“Kim hükmedecek, Tanrı mı yoksa insan mı?”
Bu soruyla başlar kitap. Hurafelerden ve bilimsel olmayan ön kabullerden insanlığı kurtardığı düşünülen Aydınlanma Felsefe’nin sanıldığı gibi mitlerden ve doğmalardan bağımsız olmadığı ikna edici örneklerle anlatılıyor. Mesela Rousseau’nun tavsiyesi üzere örnek alınan ‘tabiat’ güçlünün haklı olduğu, halk çoğunluğunun her şey demek olduğu, ırkçılığın doğal karşılandığı bir dünyanın kapılarını açmasının yanı sıra Tanrı yerine geçirilmiş olması neden daha rasyonel ve bilimsel olsun ki?
İnsanların egoizminin bağlarının çözüldüğü, kibir ve narsizminin setlerini yıkmak ‘özgürlük’, daha değerli olanlara karşı kıskançlığın ve daha güçlülerin toleransıyla elde edilen? ‘Eşitlik’, devlet gücünü elde tutanların gücünü onaylayan vatandaşlık gibi kavramlar inceleniyor. Bacon, Heidegger, Descartes ve Kafka gibi önemli kişiler sırası geldikçe sanık, şahit, davacı kimlikleriyle boy gösteriyor.
Biz diyor yazarımız, diğer adıyla Sidi Zeyd ‘Tanrı’yı, varlığımızın gerçek kaynağını arıyoruz.” Tüm iblisçe manipülasyonlara rağmen.
Kitap on dört bölümden oluşuyor. Fransız ihtilali ve ardından başlayan reform hareketleri ile Dini düşüncenin ve kilisenin (Tanrı Krallığı), yerini Sekülerizme bırakması (İnsan Krallığı) kitabın zeminini oluşturan başat unsurlar. Yazarın sosyolog ve felsefeci olması, bazı tespitlerini değerli kıldı benim gözümde. Bilim ve din üzerine yaptığı tespitler de, bilimin insanlığı aydınlattığı ama seküler hayatın törpülediği değerler yüzünden ısıtamadığı, bu ısıtmayı ancak dini düşüncenin yeniden inşasıyla Tanrı krallığının yapabileceğini söylüyor.
Hak verdiğim tespitlerinin yanı sıra bir çok çelişkiler de barındırıyor. Devrimlere karşı çıkarken ve devrimin öncülerini, "sahte peygamberler" olarak nitelerken, semavi dinlerdeki peygamberlerin de birer devrimci olmalarını ıskalıyor.
Yazar İsveç'te bir müddet sosyalist partide görev yapmış sonra istifa etmiş. Sosyalizm düşüncesinden ve Karl Marks'tan nefret ediyor, tabi gerekçelerini de söylüyor.
Yazarının kim olduğuna bakmadan kitabı okuyan birisi kesinlikle muhafazakar bir Müslüman yazarın kitabını okuduğunu zanneder. Yazarın kendi bakış açısı bizim yabancısı olduğumuz bir bakış açısı değil aslında. Genel olarak akıcı bir kitap olmasına rağmen yazarın dilinde sezdiğim fanatizm, okurken bazen gerdi beni. Tavsiye eder miyim? Emin değilim.
Kitabın ilk bölümlerinde mitolojiden, varlık felsedesinden, toplum sözlésmesinden, hegelden, marxtan girip yavaş yavaş demokrasi konusuna değinilmektedir.
Ilk 60 70 sayfa felsefe ağırlıklı olduğunu söyleyebilirim. Insanın inanci, özgürlük, eşitlik gibi kavramlara fazlaca (bana göre gereğinden fazla) yer verildikten sonra demokrasi hususuna giriliyor.
Demokrasi mitini anlatırken ilahi bir düzenin olması gerektiğini savunuyor (ancak yazar hristiyan olduğu icin o dinin bakış açısıyla).
Demokrasinin kutsallaştırılması üzerine güzel bir eser.
Kitap incil üzerinden modernistliği eleştirsede, müslüman yazarların anlatılarından bir farkı yok. Sanırım bunun sebebi de inanışlar farklı olsa da modernistliğe verilen tepki aynı.
Başaklar ve Ayrık Otları
Üniversiteden beri merak ettiğim bir ekoldür Gelenekselciler. (Gelenekci degil, Modernizme karşı çikan çagdaş Gelenekselciler, genelde Musluman olan Batili entelektueller)
Tum dinlerin ortak ruhu ve burdan dinler arasi diyalog seruvenleri bir yana ama modernizme karsi savunduklari mistik dil hem belirsizlik tasimis hem de bana hic cekici gelmemistir bir turlu.
Modern Batı ve sekulerizm eleştirisine karşı alternatif getirdikleri hep kavramsal umutlat. Sekulerizmi, insan kralligini elestirip Tanrisal krallik hep bir müphemlik olarak durmustur.
Kitabin cevirisi berbat kesinlikle. Bende ilk baskisi vardi umarim ikinci baski gozden gecirilmis olanidir. Cevirmen Yedi gunah cevirisinde bile hata yapmis yani Dante'den dâhi alabilirdi. Şehvet israf diye cevrilmis ki bir de bozuk cumleler de cabasi.
Yazarin Devrime bakisina da katilmiyorum ki Peygamberler anarşist bir ruhla toplumlarinda taninmislardir. Zalim sultan hakkinda soyledikelri de sanirsam bu ekolun siyasaldan uzakligindan kaynaklaniyor.
Guzel yerler de vardi. Cennetten dunyaya duşuş seruveni oldukca guzel betimlenip anlatilmisti.
Yazara rahmet dileklerimle
200 syf.
·
Puan vermedi
Hakikat ve yalan, iyi ve kötü sadece gözlerimizde birbirine karışmış değildir. Ayrıca perdelenmişlerdir. İlahi yaratış dallarını madde dünyasına dahi genişleten bir seyir, bir akıştır. Mutlak kudretin bir gösterimi ve bu açıdan yaratık ve Yaratıcının birliğidir. Buna paralel olarak tezahür eden ilahi kökünden, öznenin nesnesinden ayrılmasıyla aynı tarzda olarak ayrılır. Yaratıcı olarak Tanrı, üzerine- sembolik anlamda- bir perde atarak eserini kendisinden ayırır ve nesnelleştirir. Vedanta’nın ‘Maya Perdesi’ diye adlandırdığı şey de Budur.
Sosyoloji dalında gayet başarılı bir kitap , yazarın batı ve doğuyu anlatışı süregelen bir zıtlık olarak anlatıyor.İnsanın fransız ihtilaliyle birlikte başlayan Tanrı krallığından ,İnsan krallığına geçişi , sekülerleşmeyi çok iyi anlatıyor.