Tuğrul Tanyol İletileri
Tuğrul Tanyol iletilerini, Tuğrul Tanyol okur görüşlerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.ŞİİR KİTABI OKUMA ETKİNLİĞİ
Herkese iyi akşamlar, sevgili okurlar canım dostlarım. Gün geçmiyordu ki 1000 kitapta güzel bir etkinlik olmasın. Beni tanıyan okur dostlarım biliyorlardır ki şiiri çok seviyorum. Şiiri eminim siz de çok seviyorsunuzdur, öyle umuyorum. Şiir sevmemek ne mümkün? Şayet sevmeyenler için de bu ilk adım olabilir. An itibariyle şiir kitabı okuma
SEN ELİMDEN TUTUNCA
"Sen elimden tutunca
Deniz basardı içimi
Sen elimden tutunca, yüreğim
Yeşil yosunlara takılıp günlerce
Dip akıntılarının peşi sıra gitmek isterdi.
Günlerce, gözbebeklerini tutuşturan o gizli alevin kaynağını
Sorardım kendime. Geceler boyu yolumu arardım zor ve
aşılmaz tepelerde. Sonra ışıklar söner, sonra yıldızlar
Düşerdi içimdeki serin göllere. Sen elimden tutunca
Ben miydim, yoksa bir başkası
yürüyen seninle…
Dalgalara ve rüzgâra basmadan yürüyen."
Tuğrul Tanyol
ah! öyle güzel uyuyordun ve yaz
uykunu bozmamak için senin
ayak uçlarıyla bir kapıdan
ötekine kadar koşmuş olmalı.
toz henüz yere inmemişti
çiçek dökülmemişti
ve ben, büyülenmiş gibi yalnızca sana bakan,
bütün bir yaz!
Tuğrul Tanyol
Ta orada yüksek dağlar, bu dik ve acılı yol
Bir at kişnemesi, yağız gül kokusu
Çökmüş tapınakların altında gizli geçitler
Ve küflü mahzenlerinde taşlaşmış ölüler korosu
Giden kim? bu ilkyaz şafağında yolcu edilen habersiz
Beyaz kefenlerinde bürünmüş yürüyen bakirelerle.
Tuğrul Tanyol
Yalnızım sabahı bekleyen penceremde
Kimse geçmiyor sokağımdan
Şiirler-1 (1971-1984)
Yalnızlık mı özlem mi bilmem
Bir garip tutkudur bu
Şiirler-1 (1971-1984)
artık susmalıyız, konuşsak bile
bizim acımızı kim anlayabilir
sen, sudaki rengine külünü savuran ankâ
ırmak akıp gitti, çoktan
küllerimiz küllerimizi arıyor hâlâ
Tuğrul Tanyol
Böyle biriktirip biriktirip atma içini
Çocuksun karanlık aldatır seni
Gözlerini al sonra unut sesini
Bir sokağın koynunda
Bir anın sarhoşluğunda
Şiirler-1 (1971-1984)
S
yeni sağılmış sütlerin tadına varıyorum
göğüslerinin arasındaki
o esmer çukurdan
akıyor kanım
kimsenin girmediği ıssız ormanına
dalıyorum senin,
bir kaplansın!
ben önünde can çekişen hayvan
Gün soldu, eteklerinde kızıl pırıltılarla damlarken su
Bir at kişnemesi, yağız gül kokusu
Vardığımda yoktu bütün kapılar.
Ben yitik zamanın altında kaldım
Silindi kapılar ben dışarda kaldım
Bu soğuk, bu kimsesiz karanlıkta
Yalnızım, ellerimden başka yok fenerim.
Tuğrul Tanyol
Çocukluğuydu içimizdeki.!
Bir kışa vurulmuştuk,
Yalnız güvercinler gibi,
Avlulara tutsak.
Sessiz, serin ve yalansız,
Bir akşamın kırık,
Çocukluğuydu içimizdeki.
Şimdi üşüyorum, oysa yaz,
Günün çakıltaşları kayıyor avuçlarımdan,
Açılmış tüm çeşmeleri yalnızlığın,
Sen yoksun, içime vuruyor ayaz Tuğrul Tanyol