Hakkında
Turgay Gönenç, babasının görevli olarak gittiği Tokat'ta 10 Mart 1939'da ailenin beşinci çocuğu olarak doğdu. İlk ve ortaokulu İzmir'de, liseyi İstanbul Haydarpaşa Lisesi'nde okudu, yüksek öğrenimini Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi'nde (1959-1963) yaptı. 1963-68 arasında Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü'nde çalıştı. Bu yılları kendisi "Tam bir karabasandı," diye anlatır. 1968'de görevinden kendi isteğiyle ayrıldı. İzmir'de yaşamını özel matematik dersleri vererek sürdürdü. İzmir Güzel Sanatlar Fakültesi'nde öğretim görevlisi olarak çalışmakta. 1955 Nisanında İzmir'de açtığı ilk kişisel resim sergisiyle sanata ilk adımını atıyor. İlk yazarlığı `Gece Postası' gazetesine yazdığı köşe yazılarıyla başlıyor. O öğrencilik yıllarından beri dergilerde, gazetelerde şiirler, deneme ve edebiyat incelemeleri yanında resim yazıları da yazıyor. Şiir kitapları: Bozgunda (1962), Ben Severek Büyürüm (1973), Yüzün Senin (1983), Kuşların Göçerken Çizdikleri (1994) ve Oza (Andrey Voznezenzki'den çeviri şiirler), Şiirler (Abdül Vahap El-Beyati'den çeviri şiirler). Sanat günceleri: Zamanın Sularında (1989), Nedim Günsur (1993), Burhan Uygur (çıkacak). Denemeleri: Beni Irmak Boylarına Götür Anne (1998) ve Taşın İçinde Gizlenen (2000).
Okurlar
2 okur beğendi.
19 okur okudu.
15 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
"Muvaffak olamayan bir kitap, bir tablo ya da müzik, zamanla kaybolurken, kötü bir yapı iri cüssesiyle yerinde kalmakta ve etrafına kötü tesirler icra etmektedir. İnsanların böyle yapıların içinde yaşamak ve onu her gün görmek mecburiyetinde olduklarını düşünürsek, mimarların ve yapı sahiplerinin mesuliyetlerini bir miktar anlamış oluruz. "
Sayfa 34
Ehrenburg, işbirlikçi Fransız burjuva kesimini anlatırken :"Hiçbirinde yaşama sevinci gözlenmiyordu. Ama tümü ölümden korkuyordu," diyordu.
Sayfa 33
Çocukluktan koparak büyünülmez kanımca, irileşilebilir ancak. Gerçek anlamda büyümenin içinde, her zaman 'çocukça' nın gizemli gücü vardır çünkü.
Sayfa 50
"Neden çekip gitmiyoruz kıyılara?"
Andrey Voznezensky
Tam isabet!
"İnançlarımız, onlar uğruna verdiğimiz kavga! Biz ayrımına varamadan, inancın yerini alıyordu kavga. Araç, amaca dönüşmüştü bir bakıma. Gencecik insanlarda yaşama hakkını ölüm hakkına dönüştürebiliyordu bu durum. Sanki salt kavga için yaşayan; ama ne uğruna kavga ettiklerini unutan insanların kaosuna çekilmek istenen bir toplum oluşuyordu usuldan. Yaşamın yerini umutsuzluğun, beklenmedik ve saçma ölümlerin aldığı çılgın, belleksiz toplumlar."
Sayfa 138 - Can
İletiler
‘Mahallenizde çıkan yangın gibiydim’ diyerek gitti.
‘Bütün güzel kızlar nişanlı mıdır bu şehirde?’ diyerek gitti.
Akif Kurtuluş 
Turgay Gönenç
Köşeyi dönünce mosmor bir ağaç
Yüzün senin
Taşlardan evlerden sıkıldığım yerlerde birden o deniz
Yüzün senin
Karanlığın dönüştüğü güneşler
Yüzün senin
Sıcak otsuz kumlarda ansızın bir çiçek
Yüzün senin
Kim demiş eskir o yüzler korkulan alışkanlıklarla
Yeni bir yüz getirir akşamıma korkular
Ve yüzün senin
Turgay Gönenç
Yorumlar ve İncelemeler
