Yetik Ozan İletileri
Yetik Ozan iletilerini, Yetik Ozan okur görüşlerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gül yüzünde gülücükler görende
Bir sevdalı bülbül uçar bağrımdan,
Yüreğim çırpınır selam verende;
Sanki bir ceylan su içer bağrımdan
Harami, gözünü cana döndürmüş,
Düz giden yolları yana döndürmüş,
Beni bir uğursuz hana döndürmüş;
Bin dert konar, bin dert göçer bağrımdan.
Koklayıp geçmiş de bir sarı ölüm
Toz pembe çağında kurumuş gülüm,
Gayri bir gölgesiz, sınırsız çölüm
En mecnun emeller geçer bağrımdan
Yetik Ozan
“Kırıl da eğilme, yiğit ol, yiğit!
Böyledir Türklüğün töresi balam.”
Yetik Ozan
İntihar eden şairleri daha çok sevdim
Kurulu yayımdan çıktım
Ok olur sana gelirim
Var olmak bu ise bıktım
Yok olur sana gelirim
Yetik Ozan
Yüce surları ören taş değil, düşüncedir.
Kişiye uzluk veren, yaş değil, düşüncedir.
Suç onun eseridir, yasa onun eseri;
Darağacına giren baş değil, düşüncedir.
Yetik Ozan
Badem gözlerini kısıp da öyle
Acı acı bakma, ârım var, kardaş!
Susma “suçlusun” de, kız, ağır söyle;
Ne cevabım, ne de sorum var, kardaş!
Etle tırnak iken koptuk; tınmadım,
Küçücük bir acı duyup yanmadım,
Adını o günden beri anmadım;
Belli, belleğimden zorum var, kardaş!
Şınların bir içli susuştan geçmiş,
Kaderin ne kara düşüşten gelmiş,
“Eyvah” dedim ama iş işten geçmiş;
Yanında ne yüzle yerim var; kardaş!
Haydi, tut elimden, geç desin diyen
Ver yarı kinini, öç desin diyen,
Bu bir ulu haktır, suç desin diyen;
Andımızda ilkin Kırım var, kardaş;
Yetik Ozan
Bir enginim serilirim
İçim kalkar gerilirim
Dalga dalga kırılırım
Çok olur sana gelirim...
Yetik Ozan
Sayıyorsan beni kendine yakın
Hem ben bilem hem sen bil, bilişelim,
Benim köyüm senin kentine yakın;
Hem ben gelem hem sen gel, gelişelim.
Yetik Ozan
Atıyor sızıların, çıplak duvarda nabzı,
Çivi yaralarında, çivi yaralarında.
Kulak verin ki, zaman tahtayı kemiriyor,
Tavan aralarında, tavan aralarında.
Ağlayın, âşinasız, sessiz, can verenlere,
Otel odalarında, otel odalarında!...
Necip Fazıl Kısakürek
Değme geç, değme geç bana tan yeli!
Tünle kırbaçlanmış yüzüm bu sıra…
Yaraya tuz basılır mı?
Gerçi, gönlüm yedi kuşak Ege’li;
Ağrı doruğunda gözüm bu sıra...
Var, gökçe gülleri al eyleyip git!
Bakır bulutları şal eyleyip git!
Kısır ahlatları dal eyleyip git!
Göğe adam asılır mı?
Kırık divitlerde özüm bu sıra.
Yetik Ozan
Gül yüzünde gülücükler görende
Bir sevdalı bülbül uçar bağrımdan.
Yüreğim çırpınır selam verende;
Sanki bir ceylan su içer bağrımdan...
Harami, gözünü cana döndürmüş!
Düz giden yolları yana döndürmüş!
Beni bir uğursuz hana döndürmüş;
Bin dert konar, bin dert göçer bağrımdan.
Koklayıp geçmiş de bir sarı ölüm
Toz pembe çağında kurumuş gülüm,
Gayrı bir gölgesiz, sınırsız çölüm
En mecnun emeller geçer bağrımdan
Yetik Ozan [Turgut Günay]
Yetik Ozan
Salınıp geçerken sen gökçe belden
Düşer devşirdiğim çiçekler elden
İncesin lâleden, sümbülden, gülden
Hangisini taksam yük başına yâr
Yetik Ozan