Hakkında
Prof. Dr. Yıldız Kuzgun aslen Isparta’nın Eğirdir ilçesinden olup 1933 yılında Konya’nın Bozkır ilçesinde dünyaya gelmiştir. Ortaöğrenimini, 1945-1950 yıllarında, Afyon Lisesinde, lise son sınıfı ise İstanbul Kız Lisesinde okuyarak 1951 yılında tamamlamıştır. Lisans derecesini 1955 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe bölümünden Psikoloji tezli olmak üzere, yüksek lisans derecesini 1963 yılında Texas Woman’s Üniversite’nin Eğitim Bölümünden Rehberlik ve Psikolojik Danışma dalında almıştır. 1972 yılında Hacettepe Üniversitesi Mezuniyet Sonrası Eğitimi Fakültesi Eğitim Bölümünden Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dalında Doktora derecesini almıştır. 1978 yılında doçent, 1988 yılında profesör olmuştur. Hacettepe Üniversitesi Sosyal ve İdari Bilimler Fakültesi Eğitim Bölümü Psikolojik Danışma ve Rehberlik bölümünde (1968-1980) ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Eğitimde Psikolojik Hizmetler bölümünde doçent (1980-2000) ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Eğitimde Psikolojik Hizmetler bölümünde profesör olarak görev yapmıştır. Prof. Dr. Yıldız Kuzgun özellikle rehberlik ve psikolojik danışma ile meslek rehberliği ve danışmanlığı konularında alana öncülük eden çalışmalar yapmış ve kitaplar yazmıştır. Kendini Değerlendirme Envanteri (1988-2007) eseri ile 1991 yılında Türk Eğitim Derneğinin Araştırma Ödülünü almıştır. Bunun yanı sıra Akademik Benlik Kavramı Ölçeği ( 1996-2011), Karar Stratejileri Ölçeği (1993) ve Mesleki Olgunluk (1985-2011; Feride Bacanlı ile birlikte) ölçeklerini geliştirmiş; Kişisel Yönelim Envanteri (1973) ve Edwards Kişisel Tercih Envanteri (1989) ölçeklerini Türk toplumuna uyarlamıştır.
Tam adı:
Prof. Dr. Yıldız Kuzgun
Unvan:
Türk Akademisyen, Yazar
Doğum:
Bozkır, Konya, Türkiye, 31 Ağustos 1933
Okurlar
3 okur beğendi.
85 okur okudu.
2 okur okuyor.
29 okur okuyacak.
3 okur yarım bıraktı.
Editörlük Yaptığı Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Ancak bir ülkenin gelişmesi kadın nüfusunun eğitimli olması ölçüsünde gerçekleşebilmektedir .
Sayfa 74Kitabı okudu
çoğumuz bunu deneyimleyerek öğrendik
Dökmen (1991) ve Bilgin (1992) yaptıkları araştırmalarda ana babaların çocuklarını çok az tanıdıklarını hatta babaların yanlış tanıdıklarını saptamışlardır.
Sayfa 73Kitabı okudu
Bir kimsenin hangi alandaki yetenekleri pekiştirilirse o alana ilişkin yetenekleri gelişecektir. Erkek çocukların kendilerini çok değişik alanlarda sınamalarına , rahat ve özgür olmalarına olanak verilmekte, mekanik oyuncaklarla oynamaları teşvik edilmektedir. Kızlardan daima uyum ve itaat beklenmesi, onların kendilerini daha dar ve kısıtlı bir alanda gerçekleştirmek zorunda kalmalarına, muhtemelen bu yüzden küçük ayrıntılara daha fazla ilgi göstermelerine yol açmaktadır.
Sayfa 77Kitabı okudu
Ana babaların çocuklarına sağlıklı bir rehberlik yapabilmeleri için , her şeyden önce , çocuklarının özünü anlamaya çalışmaları ve o öze uygun bir gelişme planı tasarlamaları gerekmektedir .
Sayfa 74Kitabı okudu
Ana babadan psikolojik ayrılma gelişim görevini yerine getirebilen kişinin tutum ve değerleri ana babasınınkinden farklılaşır, kendini ana babasının gözü ile görme eğilimi azalır, güçlü ve zayıf yönlerini , kendini inceleyerek değerlendirir ve doğasına uygun bir yaşam yolu çizebilir. Bunu gerçekleştiremeyen kişiler ana babalarının uzantısı gibi yaşarlar.
Sayfa 95Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
