Cennet anaların ayakları altındadır.
Sayfa 40 - Manolya Yayınları
Bak, bil ki domuzların önüne inciler serilmez, mücevherden sarraflar anlar ancak, başkası bilmez. Ne fark eder ki kör insan için, elmas da bir cam da, sana bakan bir kör ise, sakın kendini camdan sanma…
Sayfa 33 - Manolya Yayınları
İyilik ve ihsan etmek için, insanlığın içinde en lâyık olan annendir. Sonra yine annendir, sonra yine annendir. Ondan sonra babandır.
Sayfa 25 - Manolya Yayınları
"Bir ev; sokak, şehir ya da tuğla ve harç gibi yapay şeyler değildir. Ev, insanın ailesinin olduğu yerdir, öyle değil mi?"
Sayfa 46Kitabı okuyor
Şiddetli otoriter ebeveynlerin çocukları bir şekilde bu şiddetten korunmak için uyum sağlamayı tercih edebiliyorlar. Kendi olmak noktasında hiçbir girişimde bulunmuyor, tamamen çekinik bir pozisyonda kalabiliyorlar.
Sayfa 55Kitabı okuyor
En kötü, en imkânsız anlarda onu sevecek kişiler olamayacaksak, aile kavramının ne anlamı vardı?
Çuvalladıkları anda umursamayı bırakırsak bunların ne anlamı kalırdı?
Anneler gittiklerinde arkalarında daha büyük boşluklar bırakırlar. Onlar bir gün çekip gittiklerinde, peşlerinde ‘yetim - öksüz’ kalan çok olur: Mutfaktaki dolap, perdeler, kavanozun içindeki eski düğmeler, özenle saklanmış küçülmüş giysiler, dolap diplerindeki kurdeleler…
Sayfa 22 - Manolya Yayınları
Cennet annenin yanağına kondurduğun öpücüktedir.
Sayfa 15 - Manolya Yayınları
Annesine iyi bakan, kalbini kırmayan, ona tatlı söz söyleyen evlat; savaşta şehit düşenlerin mertebelerine erişir.
Sayfa 12 - Manolya Yayınları
İyilik duygusunun dünyaya girdiği kapı, annelik duygusudur.
Sayfa 11 - Manolya Yayınları