İnsan gərək həmişə ümidin ətəyindən yapışsın, həmişə sabahı, gələcəyi düşünsün, dünənlə, keçmişlə yaşamaq adama baha oturur, çünki insanın ancaq bu günü və gələcəyi var, insanın keçmişi yoxdur: vaxt durmadan, nəfəsini dərmədən yalnız qabağa axır, insan isə özünü həmişə, hansı şəraitdə olursa olsun, sağlıqda da, xəstəlikdə də, ancaq zamanın birsəmtli axarına tabe etməlidir...