"Biliyor musun Fayolle..."
"Söyle çocuğum?"
"Başka bir hayatta düğme olarak dünyaya gelsem keşke. Herhangi bir düğme. Don düğmesi bile olur. İnsan olup sefil gibi çile çekmekten iyidir."
"Ne diyorsun sen, küçük; babanı mı öldüreceksin?"
"Evet, yapacağım bunu. Başladım bile. Öldürmek, Buck Jones'un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! Hayır. Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek... Ve bir gün büsbütün ölecek."
Sayfa 159Kitabı okudu
"Ağlamak kötü bir şey mi?"
"Ağlamak hiçbir zaman kötü bir şey değildir, budala. Neden sordun?"
"Bilmiyorum. Bir türlü alışamadım. Sanki yüreğim boş bir kafes..."
Sayfa 73Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Glória'nın gözleri çok ağlamış gibi kıpkırmızıydı. Ama kendini toparladı, Totoca'yla bana dönüp:
"Çocukların yatma saati geldi." dedi.
Böyle söylerken yüzümüze bakıyor, ama bu gece aramızda çocuk olmadığını biliyordu. Hepimiz büyüktük. Küçük küçük parçalarla, aynı üzüntüden payını alan büyük ve üzgün kişiler.
Sayfa 51Kitabı okudu
İnsanın parası olduğunda hiçbir zaman tam olarak yalnız değildir.
...bütün günler birbirinin aynıydı ve bütün günler birbirine benzediği zaman insanlar, güneş gökyüzünde hareket ettikçe, hayatlarında karşılarına çıkan iyi şeylerin farkına varamaz olurlar.
Sayfa 44Kitabı okudu
Savaş meydanında, işkence hücresinde, batan gemide, uğruna mücadele ettiğiniz davalar daima unutulur çünkü vücut, evreni kaplayana kadar şişer; hatta bir yeriniz kesilmediği halde korkudan ve acıdan feryat etmeseniz bile, hayat, açlığa, soğuğa, uykusuzluğa karşı, ekşiyen bir mideye, ağrıyan bir dişe karşı daima anlık bir mücadele içindedir.
Sayfa 109Kitabı okudu
