"Sözcüğün sıfat niteliği söz konusudur. Arapça “mütenahi” köklerinden türetilen sözcük; “sonsuz, ucu bucağı ve nihayeti olmayan” demektir.
" Bazen bir vesika namütenahi bir yolculuğa çıkarır beni" cümle içinde kullanımı doğru oldu mu acaba??
İnsanların ,kendi acısını unutmak için başkalarının acısından beslenen bitmek bilmez iştahlarından bıktım.
İstemiyorum sizin fikirlerinizi , öğütlerinizi, sırt sıvazlama sandığınız yaraları deşmenizi
Hayatıma az insan istiyorum, bu yuzden kaçıyorum hepinizden.. keşke yüzünüze karşı bağıra bağıra söyleyebilsem ... Lakin sadece yazabiliyorum..
Birgün kimsenin olmadığı bir yerde kafa dinlemek istiyorum.." diyorum ya bazen doğru ama eksik , bir gün kimsenin olmadığı bi yerde avazım çıktığı kadar bağırıp ağlamak istiyorum. Ağlaya ağlaya yüklerimi atmak istiyorum. Hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum, birinin duymasından endişelenmeden , ağzımı kapatıp hıçkırıklarımı yutmadan ağlamak istiyorum. Bana ağlayacak bir yer gösterebilir misiniz?
En sevdiğim notaları dinlerken biranda kafamda çakan şimşeklerin sesini bastırıyorum yine hıçkırıklarım gibi . Sadece yazıyorum.. saatlerce yazabilirim.dile getiremedigim herşey için saatlerce yazabilirim.
Söyle , haykır kurtul mu dediniz? Yapamam herşeyi çoktan benliğime işledim. Yapamam, mizacım değişti artık. Oradan ne kadar güçlü gözüküyorum dimi , bunu bozamam zira tek kalkanım bu . Beni yine öyle bilin..
İnsanların yaşadığı bölge ve topluluğa göre davranışlarının değişeceği,iklimin insan davranışları,siyasallasma, yönetim anlayışlarinda nasıl değişiklikler yaratabileceği konusu örneklerle ve kendi kanıtlarıyla açıklanmış. Sade bir dili vardı bu yüzden anlamadığım bir noktası kalmadı,hayli ilginç bir eserdi kesinlikle siyaset ,sosyoloji ilgniz varsa tavsiye ederim..
Mukaddimeİbn-i Haldun · Yeni Şafak · 20041,247 okunma