Şiir: vuralozgan
🌱
Yine kimsesizliği gösteriyor zaman
Saat kaç ?
Sen kimsin?
...ben neredeyim...?
Bu birikmiş yalnızlıklar bana mı ait ?
Bu göz yaşları,
Yıldız'da Sorgulanma
Beni çıkardılar. Müteakiben [sonradan], Yıldız'da yer olmadığından, bir arabaya bindirerek, gece, mektebe götürdüler. İkimizi ayrı ayrı birer odaya kapadılar. Bu sırada erkanıharp namzet ikinci sene hizmetçisi Ahmet Ağa geldi. Amcama bir diyeceğim var ise, hizmete hazır olduğunu söyledi. Bir müddet bu kır bıyıklı Anadolulu hademenin yüzüne bakakaldım. Saf, ciddi idi. Halil'e, sözünü tuttuğumu yazdım. Kağıdı aldı gitti, cevabını getirdi. Bu sırada, hakikaten, idare-i zalimenin [zalim yönetimin] tesirini bütün milletin anlamaya başlamış olduğunu hissettim. Ve bundan sonra idare-i zalime-i Hamidi'ye [Sultan Hamid'in zalim yönetimine] karşı zihnim daha hasıl olan intibah, derece-i kemale gelmişti [zihnimde başlayan uyanış tamamlanmıştı]. Bu hain herif, istese bir anda her şeyi yapar; memleketi bahtiyar eder; etrafındaki alçakları dağıtır; hem memleket, millet bahtiyar olur, hem kendisi diyordum. Fakat bu adamın senelerden beri kan içmeye alışmış olduğunu ve insanın itiyadından [alıştığından] vazgeçemeyeceğini düşündükçe şahsına karşı fevkalade bir adavet [düşmanlık] hissediyor ve bu herhalde bunun vücudunun ortadan kalkmasının en selim [doğru] bir çare olduğunu düşünüyordum.
Sayfa 13 - İş Bank. Kült. Yay.Kitabı okudu
