Eğer gözler ruha açılan pencerelerse, onun gözlerinin ne camı var ne de perdesi. O sanki pencerenin önünde duruyor ve siz onun bakışlarının gerisinde ne olduğunu göremiyorsunuz.
Sayfa 47
Onun portresini çizişimin evriminin başka bir evrimle örtüştüğünü hissetmeye başlamıştım. Kağıdın üzerindeki her çizgi ve düzeltme o doğmadan önce ona bağlanmış bir şey gibiydi. Resim zamanı tarıyordu: bu taramanın bıraktığı izler de, kromozomlar gibi, kalıtsaldı.
Sayfa 31
Bir kitap okudu
64 syf.
7/10 puan verdi
Okur Takip Önerileri
Artık çiçek açma zamanıdır taşın,
yüreğinse tedirginlik zamanı.
Zamanıdır, zamanı gelmenin.
Artık zamanıdır.
Sayfa 17Kitabı okudu
Karmaşık, soyut, Kant ve Hegel’in yanında oyun gibi kalacağı bir düzen içinde görebiliyorum kendimi, yaşayabileceğim o çılgın haz, eğer - eğer ne? Ne yapabilirim ki onun ruhuyla? İşte bu bilgisizlik, bu gizemli bir silahtan yoksunluk, işte bu benim ölümüm olacak.
Sayfa 47Kitabı okudu
Sevmediğin bir yerden ayrılırken incecik bir hüzün yaşadın mı hiç ey okur? Kalp kırılmaz sevdiğimiz nesnelerle vedalaşırken olduğu gibi. Islak bakış gözyaşını tutarak çevrede dolanmaz, sanki terk edilen yerden titrek bir yansımayı yanında götürmek ister gibi; ama ruhun en iyi köşesinde canlandırmadığımız zar zor fark ettiğimiz ve işte sonsuza dek terk ettiğimiz eşyalara karşı bir üzüntü hissederiz.
Sayfa 148Kitabı okudu
Dudak bilirdi. Dudak bilir.
Dudak surar onu sonuna kadar.
Sayfa 62Kitabı okudu
Viyana, 27 Haziran 1951
Sana bütün hoşlukları, bütün sevgimi veriyorum, kabul edemeyeceğin bütün öpücükleri ve sarılmaları, bir düşünce boyu yanında olmama izin ver.
Senin
Ingeborg’un
Sayfa 27Kitabı okudu
Paul Celandan Ingeborg Bachmann’a, Paris, 20.8.1949
Ne kadar yakınımda ya da uzağımdasın Ingrborg? Bana söyle ki seni şimdi öperken gözlerini kapayıp kapamadığını bileyim.
Sayfa 17Kitabı okudu
Sen değilsin yitirdiğim,
dünya.
Sayfa 177Kitabı okudu
İçerde bir penceredir senin gözlerin,
aydınlıkta durduğum bir ülkeye açılır.
Sayfa 148Kitabı okudu
Adımlarımız, bize kadar
varabilen birkaç ezginin yetersiz
tınılarıdır yalnızca.
Sayfa 71Kitabı okudu
Ben de Orpheus gibi çalıyorum şimdi
hayatın tellerinde ölümün ezgisini
ve yeryüzünün, bir de cennetin efendisi
gözlerinin güzelliğine söyleyebileceklerim
karanlık şarkılardır yalnızca.
Sayfa 39Kitabı okudu
Ben hiç ayak basmadım onun topraklarına.
Sayfa 37Kitabı okudu
Duvarın Arkasında
Ben günü bölen çan sesleri gibi
barışın ve mutluluğun yakasına yapışan
ve olgun tarladaki orakları andıran
o büyük dünya korkusunun çocuğuyum.
Ben, hep ölümü düşünmek gibiyim.
Sayfa 22Kitabı okudu
1000Kitap'a katıldı.