Çukur
Modern Kore edebiyatından Çukur!
Biraz farklı kültürlerin edebiyatını tanımak hevesiyle önce Japon edebiyatına sardım. Haruki Murakami, Osamu Daza falan derken oradan Arap edebiyatına atladım. Necip Mahfuz, Nizâr Kabbani filan... Sıra geldi Kore edebiyatına. Aradığımı buldum mu, tartışılır.
Adının hiç de önemli olmadığı bu çekik gözlü
"EVLENMEK BİR mahâret DEĞİLDİR! "demişim
Üç yıl kadar önceydi. Yaşadığı bütün sıkıntıları ve evliliği devam etsin diye verdiği mücadeleyi bildiğim, çok sevdiğim bir arkadaşım boşanma aşamasındaydı. Tuzu kuru bazı kadınlar tarafından, boşanma kararına gelen eleştirileri anlatmıştı telefonda. Öyle çok öfkelenmiştim ki, üç beş takipçili, kendi kendime takıldığım tiwitter sayfamda bu yazıyı
Sait Köşk
@Aybebe
·31 Temmuz 2022 13:33
Evlenmek bir maharet ya da beceri değildir. Nasiptir, kısmettir. Sen harika bir insan olduğunu için iyi bir eşe sahip değilsindir, o senin şükür imtihanındır. Çünkü nice harika insanlar nice ahlâksızla evlidir ve onun evliliği sabır imtihanıdır. Evlilik birileri için toz pembe bir hayat sunarken, bazı iyi insanlar için azaba dönüşebilir. Bu azab sadece kadının ya da adamın tek taraflı iyiliği, ciciliği, ya da çabasıyla bitmez. Evliliği biten her adam ya da kadın suçlu, beceriksiz de değildir. Bazen iki iyi insan da anlaşamaz.
Ayşenur Kırcalı
Bütün çaresizliği ve samimiyeti ile '' Sevdiğimiz birisini unutmak için ne yapmalı? '' Diye sormuştu. Bu soruyu yıllardır bende kendime soruyordum. Henüz cevabını bulamadığımdan
'' Bunu henüz bende bilmiyorum. '' Demekle yetinmiştim. Ama yine de onu telkin etmek için '' Eğer bir gün insan sevdiğini unutmamak için ne yapmalı? Diye sormak istersen. Muhakak yanıma gel. '' Diyerek sırtını sıvazlamakla yetinmiştim. Kim bilir;
Belki bir gün bir başkasıda benim sırtımı sıvazlayarak telkin eder umuduyla...
Dilsiz Şair
Belki de bir gün, bir yerde, daha az rezil bir zamanda yine karşılaşırız.
Vladimir Nabokov
Cahit Sıtkı Tarancı- Desem Ki
Desem ki...
İnan bana sevgilim inan
Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgarla nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi fark edemezsen
Rüzgarların nehirlerin kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme müsterih ol
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum
Zindanlara Protesto!
Utançla doğrulacak topraktan filizler, büyüdükçe tükürülecek etimize, kemiğimize. Anlayamayacağız; ey, bu toprakta büyüyenler! Sizleri eken bizlerdik, ne oldu da bizi beğenmezsiniz! Bastıracağız tüm öfke ve kinimizle, kendi kanımıza, kendi toprağımızda büyüyenlere. Ve düşüneceğiz kıt akıllarımızla, direneceğiz silahlar ve bombalarla;
Kuş Oldum Uçtum Gökyüzüne.
Bu yürekte bi dert var
Yine mi keder lan yine Efkar
Biz hiç gün yüzü görmedik oğlum
Olsun yaşamaya yine de sebep var
Elbet bir gün
Yedik hayattan hep sürgün
Her şey mümkün
Yeter ki annem hep gülsün
Belki de bir gün, bir yerde, daha az rezil bir zamanda yine karşılaşırız.
Belki...
29.03.2024
Bugün yine o kapının önündeyim. Konumu, şekli, rengi değişse de ardında beni bekleyen acı hiç değişmiyor. Girerken ayrı, çıkarken ayrı ağlıyor gözlerim ve kalbim. İliklerine kadar hissetmek... Bizim gibiler için bulunmuş bir deyim olduğunu düşünmekteyim. Bizi bizden başka kimse anlamaz, anlayamaz diye boşuna demiyorum.
Bazen hatırlamaya çalışıyorum. Önceki hayatımı... Silinmiş sanki. Yeni bir ben mi var bende yoksa eski ben şimdiki ben mi aslında karar veremiyorum. Zorluyor bedenimi ve ruhumu bu yük. Ezileceğim altında diye korkuyorum.
Bazı insanlar için yaşamak, her gün ölmemeye çalışmakmış. Deliler gibi yaşamak isteyip kahkahalar atarken içinin kan ağlamasıymış.
Yoruldum. Yalan söylemek istemiyorum. Savaşmak zor geliyor arada sırada. Düştüğümde kalkmaya üşeniyorum. Çünkü biliyorum ki yine düşeceğim. İşte bu da benim hayatımın kısır döngüsü. Zamana hapsolmuşçasına başa sarması da bir parçası benliğimin. Kabullenemediğim...
Kübra F. Demir
🍂Gülten Akın: “Şiir kimseye dokunmuyor ki.”
Sine Ergün: Gülten Akın şiiri ellinci yılını devirdi. Okur şiirlerinizle, hem dünyayı algılayışı ve bunu şiire işleyişiyle ayrıksı bir kadın şairin 1950'lerden bu yana yaşadıklarına, duygu ve düşüncelerine tanıklık ediyor hem de bu süreçte yaşanmış toplumsal olayları anımsıyor. Son kitabınız Kuş
Belki de bir gün, bir yerde, daha az rezil bir zamanda yine karşılaşırız...
Vladimir Nabokov
Belki de bir gün, bir yerde, daha az rezil bir zamanda yine karşılaşırız.
Zalım Nastyenka (Beyaz Geceler)
Bir gecenin saat onunda
Yürüyor ve şarkı söylüyordum
Gördüm bir kanalın kenarında seni
Ne olduysa ondan sonra oldu
Önce dost olduk seninle
Sonra sevdim delice seni
Ama sen başkasını bekliyordun
Sana dört elle yardım ettim
Altta bıraktığım linkte yazdıklarımı Kalben çok iyi ifade etmiş olmasına rağmen bir gün link bozulur veya çalışmazsa bu sözlerin hem benim kulağıma hem de sizin kulağınıza küpe olması aynı zamanda hatırlatması açısından yazmak istedim. Aslında zaten kitap okuyan insan bu değerlerin farkındadır ama yine de söylemek istedim. Sizin o kadar önemsediğiniz, o kadar değer verdiğiniz, o kadar sevdiğiniz, onlara rezil olmaktan korktuğunuz insanlar sizi o kadar önemsemiyorlar. Çoğu insan size sizin onlara verdiğiniz sevgiyi vermeyecek. Bunu beklemeyin bu değeri kazanmak için yaşamayın. Çünkü sizin değerinizi sadece ve sadece siz belirleyebilirsiniz. Kendi hayatınızı yaşamak için, kendi değerlerinizi fark etmek için, kendinizi mutlu bulduğunuz, faydalı bulduğunuz, akıl sağlığınızı ve ruh sağlığınızı yerinde bulduğunuz, insanlara kendi içinizden güzel şeyleri verebilecek yerlerde, zamanlarda, topluluklarda veya yalnızlıklarda olun bence. Çünkü gerisi çok boş.
instagram.com/p/C2sRp2SNvMN