Ölüm kol geziyor
Ölüm kol geziyor ve biz hala her şeyi değilse de çoğu şeyi ya erteliyor ya da öteliyoruz. Hakkını veremiyoruz sevmelerin, dostlukların, akrabalığın, adamlığın ve hatta insanlığın.
Hala dünya malı için küsebiliyor, yok yere kızıp, küsüp, kırıp dökebiliyoruz. El öpme ile ağız, sadaka ve yardım ile boğaz kirlenmiyor ama kibrimiz vermeye de almaya
Aşkın tarifi
Aşk,aşk,aşk... Aşk ne ki? Aşk güzelse neden acıtıyor ya da aşk kötüyse neden mutluluk veriyor?Bence aşk yok. Aşk bence kalbimizin aklımızı arka planda bırakmak için oynadığı bir oyun.Aşk yoklukta olabilir,ihtiyaçta.Aşk yokluksa biz neden yoksunuz?Sevgiden mi,ilgiden mi yoksa heyecandan mı?Bence bir insan her şeyden yoksundur ama bu yoksunluğu neden aşkla kapatmaya çalışıyoruz?Ya da aşk bir ihtiyaçsa neye ihtiyacımız var?O kişinin kokusuna,varlığına,temasına,onu hissetmemize,yanımızda olmasına ya da o kişiye mi?Bence o kişiye evet evet her şeyiyle tüm kusur ve güzellikleriyle o kişiye ihtiyacım var.Ama o kişiye olan ihtiyacım aşk değil bence .Sevgi,fazla sevgi.Kaç sevgi yolu vardır?Ben galiba çok seviciyim. Her koşulda severim.Bence insanlar her koşulda sevmeli ve sevilmeli. Sevgiler....
(yorumlarınızı bekliyorum ilk yazışım)
Varlık ⊂ Yokluk
Anlamak, görmek, duymak, dinlemek vs. bu gibi eylemler var olduğumun göstergesi. Anlaşılmamak, görülmemek, duyulmamak, dinlenilmemek vs. bu gibi durumlar ise varlığımın içinde bulunduğu yokluğumun göstergesi.
Varlığımın görünürlüğü aralarında bulunduğum sürüye verilen görevleri benimde yapmamı gerektiriyor malesef. Oysaki varlığım yokluğumun alt kümesi. Zannederim benim içimdeki görünürlük durumu tam tersi olduğu için bu durum böyle, onlar varlığımı görüyorlar ben ise yokluğumu. Hal böyle olunca benim için pek de anlam ifade etmeyen lakin sorumluluğunun getirdiği stresin yokluguma bile sirayet ettiği görevleri yapmam gerekiyor. Sadece yapmak zorunda bırakıldığım şeyleri yapmadığımda görülmek daha doğrusu fark edilmek ya da göze batmak daha doğru bir tabir olur, beni üzüyor. Aptal sistem çarkının dişlileri arasında ezildiğimi hissediyorum. Varlığım gün geçtikçe azalırken yokluğum genişliyor. Sanırım ben o yoklukta kayboluyorum.SK
La Tahzen Şiiri, Mevlâna Celâleddin
Üzülme!
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman, “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak!
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende
BİLİNMEYEN BİR ADAMIN ŞİİRİ
Bakışlar hep huysuz.
Bu adam yine mutsuz.
Sordum...
Hey bayım nedir sorununuz?
Dedi ki çekilmiyor buralar onsuz.
Yanımda yok ruhum ve hayat yorgunuyuz.
Özlemek dipsiz bi kuyu.
Haykırışlarım hep içime doğru.
Sesimi duyan da sağır oldu.
Ben kendime sağır,
Sana dilsiz kayıp bi yoldum.
Bul beni kendi derinliğinde,
Kendimde kayboldum.
Görenler olmuş bak
Yine en son sende bulundum.
Çünkü sensin benim yerim yurdum.
Yurduma alçakları uğratma, sakın!
Ve işte sen benim istiklâl marşım.
Ve hürriyetim, bağımsızlığım...
Kalabalık bi yoklukta tek dişi varlığım.
Tükenerek korunacak nihai bi yaşamım.
☆ G҉ E҉ C҉ E҉ ☆
“ALLAH yeniden başlayanların yardımcısıdır”
"ÜZÜLME!
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman, “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak!
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende var.
Şunu bil ki; sendeki derdi
Üzülme!
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman, “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak!
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende var.
Şunu bil ki; sendeki derdi
Lâ tahzen
La Tahzen Şiiri
Üzülme!
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman, “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak!