Oğuz Atay
Önce kelime vardı diye başlıyor Yuhanna'ya göre incil. Kelimeden önce de yalnızlık vardı. Ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti yalnızlık... Kelimenin bittiği yerden başladı; kelimeler söylenmeden önce başladı. Kelimeler, yalnızlığı unutturdu ve yalnızlık, kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler, yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe, yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu.
EVANGELİST NEDİR?
Evanjelist nedir ne demek Evangelistler kimlerdir ? Evanjelizmin 7 aşamalı dini inancı nedir?
Evangelistlerin en ünlü ve tanınmış isimleri ABD başkanlarıdır. Sonuncu isim de Donald Trump. Peki neyin nesi bu evangelistlik evanjelizm nedir? Kıyamet savaşına inanan Evengalistler mesihin geleceğine inanıyorlar. Bu inanışın sapkın noktası ise
“ZEBUR”
Hemen hepimiz üç büyük Peygamberi ve onlara inen kitapları biliriz, bunlar Hz. Musa için Tevrat, Hz. İsa için İncil( ancak günümüzde tahrif olduğuna inandığımız Matta, Luka, Markos ve Yuhanna İncilleri olmayıp Hz. İsa’nın bir avuç Yahudi ile kurduğu cemaatin mensupları ve varislerinden olan Nasraniler’in yazdığı *Q İncil’i) ve Hz.
Doğduğumuzda ilk yaptığımız işin ağlamak olmasının bir anlamı olmalı... "Oku!" diye başlar Kur'an ve "Önce kelime vardı," diye başlar Yuhanna'ya göre İncil. Eğer bir ahir zaman peygamberi olsaydım ve yeni bir din yaymak için kullansaydım sözcükleri, "Ağla..." diye başlardım. Ağla... Ağla, çünkü ağlamadan anlayamazsın.
Leonardo'nun Son Akşam Yemeği Nüansları
i.hizliresim.com/5NzPaR.jpg
15. yüzyılın sonlarında yaratılan bu duvar resmi, 3 yıl içinde tamamlandı ve 1495 yılında çalışmaya başladı. Milano'nun Santa Maria delle Grazie Manastırı'nda bulunan, da da Vinci tarafından derin Hristiyan'ın en ikonik resimlerinden biri olarak selamlandı sembolizmi. Orijinal resim 4.6 metre x 8.8 metre
"Önce kelime vardı diye başlıyor Yuhanna'ya göre incil. Kelimeden önce de yalnızlık vardı. Ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti yalnızlık... Kelimenin bittiği yerden başladı; kelimeler söylenmeden önce başladı. Kelimeler, yalnızlığı unutturdu ve yalnızlık, kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler, yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe, yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu.''
Oğuz Atay