''İç dünyam düzenli değildi, bu yüzden içimde kaynayan karışıklığı dış dünyada görmek beni rahatsız ediyordu.''
Sayfa 30 - Can yayınlarıKitabı okuyor
''İkimiz de aynı ağacın üstünde yaşadık, ama öyle değişik mevsimlerde ki!''
Sayfa 21 - Can yayınlarıKitabı okuyor
''Amacına ulaşmamış bir dönüşten daha korkunç ne olabilir?''
Sayfa 18 - Can yayınlarıKitabı okuyor
Amerikan Kızılderililerinin şöyle bir deyişi varmış: “Bir insanı yargılamadan önce gökte üç ay eskiyinceye dek onun mokasenlerinde yürü.”
O gece ansızın bir şeyin farkına varmıştım, bedenimizle ruhumuz arasında pek çok minik pencere vardı, açık oldukları zaman, buradan duygular geçiyordu, aralıksa, pek bir şey geçemiyordu. Aşk, yalnızca aşk hepsini birden ardına dek, birdenbire, şiddetli bir fırtına gibi açabilirdi.
Sayfa 112Kitabı okudu
İnsanın kendi iç dünyasına bakmak istemediği zaman bahaneler bulması dünyanın en kolay şeyidir. Dıştan bir suçlu her zaman vardır. Suçun -ya da daha iyisi sorumluluğun- yalnızca bize ait olduğunu kabullenmek çok cesaret ister.
Sayfa 132Kitabı okudu
“Her zaman yapılan yanlış nedir, bilir misin? Yaşamın değişmez olduğunu sanmak, trenin ray değiştirmeden sonsuza kadar gideceğini düşünmektir. Oysa kaderin hayal gücü bizimkinden daha renklidir. Artık çıkış yolunun kalmadığını sandığın bir durumda, umutsuzluğun zirveye vardığında, rüzgar hızıyla her şey değişir, altüst olur ve bir andan ötekine geçerken kendini yeni bir yaşantının içinde bulursun.”
“Bir insanı yargılamadan önce gökte üç ay eskiyinceye dek onun mokasenlerinde yürü.”
“Bir insanı yargılamadan önce gökte üç ay eskiyinceye dek onun mokasenlerinde yürü.”
Mükemmel olduğunu söyleyene güvenmeyin,” diyordu, “yanıtların cebinde hazır olduğunu söyleyenlere inanmayın,
yalnızca yüreğinizin sesine kulak verin.”
Tuhaftır, en yüce sözleri duymayı beklerken karşına en önemsizleri çıkar.
Sevdiğin insana söylemek istediklerin sonsuza dek içinde kalır; o, toprağın altındadır, artık onun gözlerinin içine bakamazsın, kucaklayamazsın, ona henüz söylemediklerini söyleyemezsin.
Dışarıdan gelen fazlalıkları, kendimize ait olmayanları ayırıp attığımız zaman, doğru yoldayız demektir.
bir yanım kendim olmayı sürdürmek istiyordu, öteki yanımsa sevilebilmek için dünyanın gerektirdiği kurallara uyum sağlamak istiyordu.
Ben senin içinde olan ışığı söndürmemeye çalıştım yalnızca