Herkes elini cebine koymamaya, bacak bacak üstüne atmamaya çaba gösteriyordu. Yargıç bey bu gezme konusunu kurcalayacak, tanıkların yalanını yüzlerine vuracak, sağlam gerekçeler isteyecek diye korktu Ela. Yargıç bey bacaların üst üste atılıp atılmaması üstünde çok duruyordu. En önemli konu buydu.
Ah niçin bir iz arıyoruz, niçin nedenler, sonuçlar, niçin anılan, andıkça yaşaran gözler arıyoruz? Bir yüreğin sıkılmasını, avuçların terlemesini, boğazın kurumasını, beynin çatlarcasına zonklamasını istiyoruz? Bekliyoruz. Niçin geriye dönüp bakmak; geriye dönüp bakınca arkada önemli bir şey bulmak istiyoruz?
Sayfa 105 - iletişim YayınlarıKitabı okudu
Kitabı çekip aldı Elâ’dan. Merdiven boşluğundan aşağı attı.
- Nasıl olsa okuyacağın yoktu. Buna cesaretin yok. Kafanın nasıl idmansız olduğunu anlamaya cesaretin yok. Tek bir yanlış yapmaya, üstüne tek bir çamur sıçratmaya.
Sayfa 75Kitabı okudu
Ama, ya her yalanın gizlediği doğru? Ya her yalanın dönüşebileceği doğru? Her yalanın belki de doğru olabileceğini bilmenin korkusu?
"...yanlışımı kendim seçerim ben. Yanlış da yapsam, kendim, bile bile, ama kendim yaparım."
herkese ve her şeye çook kızgınım... değişen bir şey yok...
Akılsızlığın, anlamsızlığın, yararsızlığın, boşa giden, aslında boş olan zamanların, kandırmacaların bilincinde olmanın verdiği saçma öfkeyle doluydu. Her şeye ve herkese kızıyordu. Bu çölü çöl bırakan, yetersiz benliğini olduğundan daha yeterli sanmasını sağlayan boş kafalara, çirkinlere kızıyordu.
Coşmaların seyircisi olunmaz, ya katılınır, çekip gidilir ya da.
Sayfa 137Kitabı okudu
Bir vızıltının bile gelememek üstesinden, aşamamak: katlanmak. Yenilmek.
Annemin yüreğime saldığı, ta beynime yerleştirdiği bir şeyler yüzünden küçük, sıska bir kız oldum yine.
Olmayacak şeylere inanmak, olabileceklere inanmak için gerekli gücün başlangıcı olamaz mı?
Sayfa 137Kitabı okudu