Sen suretin O asıl. Sen fersin O mana.
Sen bedensin O ruh. Sen gurbetsin O yurt.
Sen parçasın O bütün. Sen gölgesin O ışık.
Sayfa 29Kitabı okudu
Yusuf bir güzel çocuk,
Züleyha bir güzel genç kız.
Biri Ken`an`ın Yusuf`u, Mısr`a yazgılı,
Biri Mısr`ın Züleyha`sı, Ken`an`da yazgısı.
Sayfa 59Kitabı okudu
Ey Yusuf`un Tanrısı, dedi Züleyha.
Hissediyorum ki
Bana Yusuf kadar yakınsın
Bana kalbim kadar yakınsın
Bana benim kadar yakınsın,
yok, dedi Züleyha, bana benden daha yakınsın. Sen benim kalbimdesin.
Yok yok, dedi Züleyha, Rabbim sen benim kalbimde değilsin, sen benim kalbimsin.
Sayfa 137Kitabı okudu
Ku-yi dilaraya hu demeye,
Kalbin hassas terazisine düşmeye,
çok çile,
çok gözyaşı,
çok zaman vardır,
Geceydi.
.... yitirmek gibi bulmanın da zamanı vardır.
Yanlış hesap gittiği yerden geri döner nasılsa günü gelince
Aşk'a yalan deme. Eğer öyle ise Yusuf ile Züleyha'nın Kur'an'da işi ne?
Adem Havva'sını buldu Arafat'ta. Benimse her yolum çıkar Araf'a.
Bana öyle bir kalp ver ki senin yakınlığını istemekten başka hiçbir isteği içinde barındırmasın.
Öyle bir ışık bırak ki kalbime, bir daha onu söndürmek mümkün olmasın.
Öylesine aslolanı göster bana, öyle ki sûrette aklım bile kalmasın.