“Bir dünya istiyorsun, dedi Diotima. Bu yüzden her şeye sahipsin ve hiçbir şeyin yok. ”
HÖLDERLİN, Hyperion
Sayfa 32
Var olmayan bir güneşle geceler arasında ne ilişkiler.
Peki neydi bu ölüm? Tinin bir kaygısı mı? Vücudu tehdit eden ama sınırlandırılabilecek bir tehlike mi? Birçok zaman şiir yalnız ve yalnız tehlikelidir -
Baudelaire'den beri bu böyledir, bir kez daha. Fiziksel ölüm de içimizde her zaman için başlamış bir haldedir. Bütün sorun bunu bilmek.
Denir ki ışık bir çocuktur
Oynayan, hiç birşey istemeyen, düş gören ya da şarkı söyleyen.
Ve yüksek sesle konuştuğumda gereksiz dünyada,
Sen vardın benim için, yollarında çok geniş uykunun.