Zeynep

Zeynep
@zeynep5
Kelimelere tutunacak gücümü yitirmiştim. Her kelime kahrolası bir anıyla birlikte karşıma dikiliyordu. Başkalarının bir tarafa attığı kelimeleri arıyordum. Artık kullanılmayan, artık insanları gülümsetmeye yetmeyen kelimeleri. Kitapların satır aralarını, filmleri, broşürleri elime ne geçerse, karşıma ne çıkarsa inceliyordum. Kelimeler bir buluta tutunmuş, başka şehirlere gitmişlerdi. Rüzgârın sert esmediği şehirlere...
Reklam
Bazen düşünüyorum da hayatım boyunca söylemeyip de vazgeçtiğim şeyleri söyleseydim ne değişirdi acaba? Hayatın akışında ne kadar farklılıklarla karşılaşırdım? Yoksa kader dediğimiz şey o anda yaptığımız anlık, küçük tercih midir?
Bir oyundaymışım da ebe beni unutup gitmiş gibi yıllarca oyunun kaldığı yerden devam etmesini bekleyen bir çaresizdim. Sobelenmek pahasına ortaya çıkıyordum ve kimseler varlığımı umursamıyordu. Boğazım patlarcasına bağırıyordum: Buradayım! Buradayım! Buradayım!..

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Zaten öylesine büyük bir gürültünün içine hapsolduk ki, anlatabilmeyi başardığınız birkaç şey de gürültünün içinde kaybolup gidiyor.
Mutluluk huzurla ilgili bir şey değildir. Mutluluk, birliğin sarıldığı şiddetli bir arzudur, huzur ise unutuşun doldurduğu bir vazgeçiştir. Ezeli - ebedi olan ruh huzuru bilmez, çünkü o kusursuzluğa ulaşmaya çalışır ve kusursuzluk da sonsuzdur.
Reklam
Reklam
366 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.