Hayat bir şiir olsun istemez miydim, sevgili? Hayat sonsuz ve lekesiz bir sarılma olsun, istemez miydim? Ama olmuyordu, sevgili! Ne zaman birazcık mutlu olsam, çok ama çok kısa sürede gölgelendi hep... Yazdığım sevgi mektuplarının zarfını yine ben açtım...
Ölmeyi bekliyorum bir an önce, bitip geçsin her şey, ölüm gelsin. Bu benim yaşamım olamaz, ben hep sürgündeyim. Ya fazlayım, ya eksiğim. Ve bir hata, bir suç, hep bir yanılgı gibi yaşıyorum.
Sana verilmiş hazineyi bulmak için dışarıda aramayı bırak... Hazine sende gömülü... Toprağını kaz yüreğine doğru... Oraya indiğinde arşa çıktığını fark edeceksin... Gönlüne indikçe yükseleceksin.
"Gidenler bizden hep bir parça götürürler
O parçanın yerinde de derin izler kalır
Herkesin bir yara izi vardır
İnsanlardan gizlemeye çalıştığı saklamak için çok uğraştığı bir yara izi
Herkesin bir yara izi vardır
Kimseye dokundurtmayacak kadar güzel olan
Baktıkça nefes alabiliyor olmanın kıymetini anlamanı sağlayacak bir yara izi
Bu izlerle yaşamaya alışırsın
Bir sabah belki gün doğarken baktığında dışarı yaşamayı yeniden sevebilirsin
Ve bir gün elbet birileri o yara izlerine dokunur
Acın da biraz olsun hafiflemeye başlar."
youtu.be/iKvth9aim2I?si=...