ACILAR DENIZI
Ölüyorum çoktan, bir baksana gözlerime
Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını
Bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle..
26/04/24
Ümit Yaşar Oğuzcan
Aşk eğer aşksa zindan gibi değil,
Özgürlüğün ta kendisidir....
instagram.com/reel/C6OkA0bNNx...
"Meğer ilim hiç imiş illa edep illa edep!" Kendilerine Müslüman diyenler fakat Lisanıhalleri münafıktır diye bağıran edepsizler!. ALLAH, PEYGAMBER, DİN ve İSLAMİYET için, ve Vatan İnsanının ikbali için yıllarca eziyet, işkence, psikolojik baskı ve tazyik altında iken bile bir milim dininden, mücadelesinden taviz vermeyen her türlü sıkıntılara Allah için sabreden katlanan Din alimlerine Müşrik yaftası vuran Münafıklar kendilerine Tevhidçi süsü veren insan görünümlü acaip türler. Gerçekten bunlar Münafıklar!! Münafık olmayıp Müslüman olsaydılar?! tenkid ettikleri din alimlerine karşı, kimlerin düşmanlık ettiklerinin farkında olurdular!. Nasıl bir zındıkayla cebelleştiklerini nasıl bir süfyaniyetle ve Vatan, Din, Mukaddesat düşmanlarıyla boğuştuklarının farkında olurlardı. Allah'ın istediği Müslüman oldukları için, zındıka ve süfyan komitesi düşmanlık ettiler ve dünyanın müstebit hakimleri hayatı zindan ettiler!.. Böyle hayatları perişan halde son bulan değerli din alimlerine Müşrik yaftası vuran, kendilerine tevhitçi süsü veren Münafıklar!.. Gerçekten Münafık olmayıp Müslüman olsaydınız!. Haddinizi bilirdiniz edepsizlik etmezdiniz!
Olsan da bir, olmasan da....
Artık görünmüyor mevsimde hüzün
Bulutlar bir garip rüyaya dalmış
Ufukta güneşi ağlatan yüzün
Bir mültecî gibi tenhâda kalmış
Toprak yandı gülüm; çeşmeler zehir
Şimdi bilsen de bir, bilmesen de bir
Kaç kere çağırdım seni öteden
Turnalar uçurdum gittiğin yere
Bin parça eyledin kalbimi neden
Ruhum bir başına düştü göklere
Bana tebessümle bakıyor
Hayırlı sabahlar hayırlı cumalar
Ey er-Rahman ey er-Rahim, Ey İman edenlerin Rabbi!
Ey kâinatın Maliki, ey Din Gününün sahibi, zalimler, yeryüzünde bütün ahlak kaidelerini ve bütün vicdanların reddettiği ve nefretle kınadığı, bir zulmü işliyorlar.
Rabbim! Sen kullarına merhametle baktın ve onların merhametinle istedikleri din ve hayat tarzı üzerine kalmalarına izin verdin.
"Rüya, bütün çektigimiz.
Rüya kahrım, rüya zindan.
Nasıl da yılları buldu,
Bir mısra boyu maceram...
Çoğumuz suçlu gibiyiz, evlerimiz zindan! Ne soran var, ne kapıyı aralayan... unutulduk, kanıksandık; hatırlanmaz olduk. Çürüyoruz bak, yavaş yavaş...
her adımda biraz daha yaklaşıyoruz,
Gerçekliğin tenine...
Toprağa düşeceğiz ansızın;
bir suçlu gibi, halimiz acı heyhat!
Rüya, bütün çektigimiz.
Rüya kahrım, rüya zindan.
Nasıl da yılları buldu,
Bir mısra boyu maceram...
Bilmezler nasıl aradık birbirimizi,
Bilmezler nasıl sevdik,
İki yitik hasret,
İki parça can.
Ahmed Arif
Rüya, bütün çektiğimiz..
Rüya kahrım, rüya zindan.
Nasıl da yılları buldu..
Bir mısra maceram
Bilmezler nasıl aradık birbirimizi..
Bilmezler nasıl sevdik..
İki yitik hasret,.
İki parça can...
Ahmed Arif
"İçi boşaltılmış özgürlüğe kavuşmuştum artık. Kör hücrelerden, konuşmayan duvarlardan sıyrılarak insanların arasına düşmüştüm. Taş duvarlar dinler, cevaplamazdı. Oysa insanlar öyle mi, yargı ilkinden önce gelmekteydi. Sonra durdum ve düşündüm... zindan, gerçek evimdi!"
Z.a
Her şeyin üstesinden gelemeyiz tevekkülsüz hayat zindan olur.
Ne zaman seni düşünsem
Demir atar içime özlem yüklü bir gemi
Rıhtımda seni arar gözlerim, bulamaz
Yokluğun yine zindan eder her gecemi….🍂
Ümit Yaşar Oğuzcan
Dinle Franko, bu sana son ikazım! Görüyorum da tüm nefretin, tüm inançsızlık savaşın, bizleri harap etmek, bizleri yıldırmak için; adamlarıma uyguladığın yıldırma politikan artık çökmez üzere. Onlara, yalnızca kendinde olduğunu zannettiğin silahlar gösteriyor, öldürmekle tehdit ediyorsun, yapma! Bizler, bu zindanın içerisinde hapsolmuş zavallılarız. Ama unutma ki, en büyük zavallı da bu zindan içerisinde, benim. Bu sana bir tehdit olarak sunulmasın; ben bir yetimim, ne ailem var ne de beni sahiplenecek herhangi bir kimse. Dışarıda karanlıklarda volta atan serserilerden tek farkım, eyleme geçmiş olmamda yatar. Öldüğümde benim için kimse üzülmeyecek, kimse benim ne kadar iyi bir adam olduğumu konuşmayacak; bunların hiçbiri beni tedirgin etmiyor. Ufalanan kırağı gibi, parçalanıp gidiyorum zamanla. Bakışlarını kaçırma Franko, sen de biliyorsun ki birçok kez intihara yeltendim. Oturduğun sandalyede kaç kişinin öldüğünü sana gardiyanlar anlatmış olmalı. Her şeyin varlığının nedenini düşün, adamlarımı bir kez daha tehdit etme, bunu yapma Franko. İnsan olmanın değerini, anlamını biliyorum; bana kasvetli, tehditkâr günlerime dönme fırsatı sunma!
Rüya, bütün çektiğimiz.
Rüya kahrım, rüya zindan.
Nasıl da yılları buldu,
Bir mısra boyu maceram...
Ahmed Arif