zindan

Ah, bu insan, ah bu insan denilen mahlûk! Tabiatı, ne cenabet bir zindan haline sokmuş.

Yaban, Yakup Kadri Karaosmanoğlu (Sayfa 84 - İletişim Yayınları)

Ard - arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyur.
Dışarda gürül - gürül akan bir dünya. . .
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri taktım,
Bir o yana,
Bir bu yana. . .

Hasretinden Prangalar Eskittim, Ahmed Arif

Beni sevmesen
Dünyayı bütün insanlara zindan ederdim.

Aşka Dair Nesirler, Ümit Yaşar Oğuzcan

"Kendini tamamlamış, aklı başında insanlar olumsuz olaylar karşısında, o olaya takılıp kalmazlar. Hemen toparlanır, yeni bir hayatın adımlarını atmaya başlalar. Örneğin: Aşık mı ? Aşkına ulaşma ihtimali yok mu? Bir köşede, çare olmayacak aşk için hayatlarını zindan etmez, aşkı sönmese de, başkasıyla evlenip onu unutturmaya çalışırlar. Hasta tipler ise, aşkına kavuşamayacağını bile bile beklerler."

Kalbimi Başkasına Gönderdin, Emine Şenlikoğlu (Sayfa 154)

Beni sevmesen
Dünyayı bütün insanlara zindan ederdim

İki Kişiye Bir Dunya Sahibini Arıyan Mektuplar, Ümit Yaşar Oğuzcan (Sayfa 105)

Hayat böyleydi, işte o kadar; başkaları bize hayatı zindan etmeden, biz onlara zindan etmeliyiz zorunluluğuyla büyüyorduk.

Benim Olağanüstü Akıllı Arkadaşım, Elena Ferrante (Sayfa 48 - Napoli Romanları)