Dostoyevski Yeraltından Notlar adlı kitabında şöyle der: "Anlamlı bir işten yoksun bırakılan erkek ve kadınlar varoluş dayanaklarını kaybeder; tamamen delirirler. "4
Ziyad Marar şöyle yazar: 'Onaylanma peşinde fazla hevesle koşanlar, korkak veya başkalarına muhtaç görünürler. Acı gerçek şudur ki özgürlük arzusu ve onaylanma arzusu birbiriyle doğrudan çelişir. Mutluluk arayışı özgürlük ve onaylanma arasındaki bu ikilemi çözme arzusunun bir ifadesidir. '
Sayfa 92 - TimaşKitabı okudu
“Kendimizi birine zorla aşık edemeyeceğimiz gibi, bir aşktan kendimizi alıkoymak da elimizde değildir.”
Ziyad marar şöyle yazar: ‘Onaylanma peşinde fazla hevesle koşanlar, korkak veya başkalarına muhtaç görünürler.’
Sadece onaylanma için yaşayan kişiler, bir süre sonra hayır diyemez ve kendi düşüncelerini özgürce ifade edemez hale gelirler.
Sayfa 92Kitabı okudu
Robert Louis Stevenson, ilk bakışta aşkın bu karşı kutbunu betimler: Evlilik, tartışmalarla çeşitlenen, ancak yaşamın tüm içeriğinin aralıklarla tekrar tekrar ters yüz edildiği uzun bir sohbettir. iki insan, gitgide daha fazla, birbirlerinin devinimlerini benimseyerek birbirlerine uyum sağlar ve zaman sürecinde, yaygara koparmadan, birbirlerine yeni düşünce evrenlerinin kapılarını açarlar.
Mutluluk makul bir yaşam için vazgeçilmez bir gaye haline geldi. Bugün, gezegeni karış karış tarayan gezginler, yogilerin ayak ucunda oturup iç huzuru arayanlar ya da kendilerini bitmek bilmeyen bedensel güzellik arayışına kaptıranlarda bu arayışın itkisini görebilirsiniz.
Ziyad Marar
‘Onaylanma peşinde fazla hevesle koşanlar, korkak veya başkalarına muhtaç görünürler. Acı gerçek şudur ki özgürlük arzusu ve onaylanma arzusu birbiriyle doğrudan çelişir. Mutluluk arayışı özgürlük ve onaylanma arasındaki bu ikilemi çözme arzusunun bir ifadesidir. ‘
Sayfa 92
Ortalığı ayağımızla ezip geçeceğimiz bollukta beyaz somun ekmek kapladığında ve süt içinde boğulduğumuzda hiç de mutlu olmayacağız. Oysa son lokmamızı paylaşabilsek, hemen mutlu olabiliriz! Eğer yalnızca "mutluluk" ve "bolluk" fikirlerine takılıp kalırsak, yeryüzünü duyarsızca tıka basa doldurarak dehşet verici bir toplum yaratacağız.
Daha da yükselirsem ... günde yirmi dört saat şirket için çalışıyor olacağım. O zaman şirketle evlenmem gerekir. Şirketle evlenmek istemiyorum. Karımla evli olmak ve ailemle birlikte olmak istiyorum. Özetle durum böyle. Bu yüzden de yükselme hırsım kalmadı.1
Güven, teşvik, ödül, bağlılık. .. tatmin. Ben buyum işte ... anlarsın. İnsanlara güvenirsen, sana bağlı kalırlar. Onlara kusursuz davranırsan, onlar da sana karşı kusursuz olurlar.
Wittgenstein'ın belirttiği gibi, "Karşılıklı bir konuşmada, birisi ortaya bir top fırlatır; diğeri, onu geri mi yollayacak, üçüncü bir kişiye mi atacak, yerde mi bırakacak, yoksa yerden alıp cebine mi koyacak, bilemez.
İster şiirin romantizmden modernizme uzanan evriminde, ister fotoğrafın ortaya çıkmasından sonra görsel sanatlarda ivmenin gerçeğin temsilinden dışavurumculuk ve soyutlamaya kayışında olsun, bugünün sanatçısının öncelikli hedefi, gerçeğin bire bir temsili olmaktan uzaklaşarak, güzellik, kuralları çiğneme ve gelenekten kopuş haline gelmiştir.
Onaylanma arayışına girmekle, gerçekte alkış arayışı içine gireriz. Bu, kabullenmesi son derece sancılı bir tez. Alkış için yanıp tutuşmak küçük düşürücüdür.
Nitekim güzel olan her şey
Kısacık, rüya gibi, sevecen bir hazdan başka şey değil
Hayır, asla tümünü verme kalbinin,
Tüm pürüzsüz dudaklar bunu sana söyleyebilir, Onlar kendi kalplerini oyuna teslim etmiştir. Aşkın sağır, dilsiz kör kıldığı
Kim o oyunda kazanabilir?
Şunu yazan kişi bilir bedelini
Çünkü o tüm kalbini verdi ve kaybetti ...
Umberto Eco'nun sözleri bunu çok güzel anlabr: Postmodern durumu, son derece kültürlü bir kadına aşık olan, ama ona "Seni deliler gibi seviyorum" diyemeyeceğini bilen bir adamın durumu gibi düşünürüm. Diyemez, çünkü kadının bu sözlerin Barbara Cartland tarafından daha önce yazılmış olduğunu bildiğini (ve kadının da onun bunu bildiğini bildiğini) bilir. Adam kadını masumiyetin kaybolduğu bir çağda sevmektedir.11