Beni sayfalara kitleyen okumanın heycanını yaşatan ilkim dediğim kitaptır. Sene 2005 aylardan okula gitme aylari haftanın son dersi okuma yapma saatimizdi. Ben kitaba bir dalmışım abovvv herkes istiklal marşına gitmiş ben o yıllarda sınıf içindeki demir dolabin kösesin oturmuşum okuyorum 😅 o zaman nasıl bir şartlanma olmuş ki istiklal marşının son 2 kelimesini duydum "milletimin istiklâl " ve dikildim 😅 beslenme çantamın içine koyup servise koştum 😅
Hani söylemiş ya Hayati İNANÇ ağabey " Güzel günde herkes dost, önemli olan dar gününde yanında kim var , ben giderken yanımda kim var .Hayat arkadaşı da bu şekilde seçilmelidir. Yol arkdaşın seni gideceği yere götürür ona benzersin. "
Benim de demem o ki , seçeceksen yol arkadaşını kitaplardan seç. Seveceksen kelimeleri değil o kelimeler nasıl sıralanmış noktası virgülü yerli yerinde mi ona bak . İnsan oğlunda kitap gibidir. Tek farkı insan kelimelerin hareketli halidir . Yanlış kelimeleri seçme sen de virgülü yanlış yere konmuş cümle gibi olursun. Anlam kaybedersin !
Hem mesleki hayatımda hemde günlük yaşantımda insanlarin hareketleri vs için altın bir sorum var. " NEDEN ? " bu soruya açıklık getirmem için gayet akışkan ve net bir kitaptı . Kaygı bölümüne eklemek istediğim birşeyler var. " Kaygı ; sevdiklerin üzerine titreme, yanlış anlaşılmamak için 40 takla atma , kendinin en titrek halindir. Kaygı kasların tuhaf gözlerin titremesidir. Froytttt 🙃 amca sana selam olsun üni yillarimin zarif ve acılı ifadesisin..