Gibi olmak istiyoruz hep
"Gibi olmak" kelimesi kendimizden
memnuniyet duymayışımızın göstergesidir. aslında , yoksa başka birşey olmak isteyişimizden mi? Kaynaklanıyor bu durum.
Empati mesela , insanlar için dünyada en zor
iş gibi yanılıyor muyum?
Züleyha AKSANGUR 🍂
Kelimeler kadının dudaklarına düğümlenmiştir.
Oysa ne anlatacağı gücü , Ne de dökeceği içi vardır.
Hani insan bazen utanır ya , kendi yalnızlığından oda utanmıştır işte.
Kadının çaresizliği yüzüne yansımıştır.
Ve kadın Ayna'nın karşısına çıkar.
Bedenine ve yalnızlığına sitem etmeye başlar.
Sitemlerinin sonucunda şuna varır ,
Acaba kendisi mi? Kötüdür.
Yoksa acımasız olan İnsanlar mıdır?
Züleyha AKSANGUR🌷
Oysa Hala Gitmiş Değildim.
Unutmak Zihnimde yerleştirdiğim bir kavramdı benim için , sabır ise suskunluk değil işitilmeyen feryattı.
kaçmaksa çaresizlik , bense kaçmayı tercih ettim.
Sessiz ve sedasız bir o kadar da yorgun.
Züleyha AKSANGUR🍂
Yağmur damlaları bedenimi sarmıştı.
Damla , damla göz bebeklerimden süzülüyordu.
Yalnızlık bana tâbi tutulmuştu , sanki.
Sonra insanların beni benimseyemediğini fark ettim.
Uçurumun başında kendimi , rüzgarların kollarına adamış.
Atıp atmama kararsızlığındayım.
Züleyha AKSANGUR🍂
O kadar güveniyordu ki ,
hızlı atışlarla , adımlarla ilerliyordu.
Nereden bilecek ki , adamın onu arkasından bıçaklayacağını.
Güven o kadar tükenmeksizin devam ediyordu, yapamıyordu.
Bense güvenmekle , güvenmemek arasında gidip geliyordum.
Yalnış anlaşılmaksızın güvenim ona güvensizliğim ise kendimeydi.
Nasıl bir tezatlık vardı ki bende ,
Genellikle muvaffak olan güvensizlik.
Hep karşı cins için kullanılıyordu.
Sanki onlara göre uydurulmuş bir kılıftı.
Tıpkı benim kendime Olan Güvensizliğimin sonu aşikâr olduğu gibi ,
Ve şimdi ben bu psikolojiye biat ediyorum.
Züleyha AKSANGUR🌻
Sen gitmiştin ,
Yokluğuna kaldırdım başımı , dik durma telaşıydı bilirsin.
Masallar bozuldu , Sayfalar yırtıldı..
Anliyacağın herşeyin üzerine bir el dokundu.
Sonra sensiz yaşayamayacağımı anladım.
Züleyha AKSANGUR🌏
Ben sana meftunum , şiirlerimse bana
Yalnızlık gecenin çöküşü kadar karanlıktı.
Karanlığı bedenime doldurmuştum Adeta ,
Sonu bilinmeyen bir yol çizgisi çizdim.
Sonra ilerledim , ilerleyebileceğim kadar..
Açılmayan bir kitap gibiyim yalnız ve küskün.
Oysa Kitaptaki İnsanları Sokaktaki İnsanlardan daha çok sevdim.
Züleyha AKSANGUR🍂
İnsan, duvardaki tabelada yazılı bir isimden başka bir şey değildir.
@Züleyha AKSANGUR🌿
İnsanlar yalnızken mutlu olamaz.
Çünkü sıkıntılarını anlatacağı kimse yoktur.
Fakat , alışır bir zaman sonra ,
Sandığımız gibi bir resim değildir hayat.
Boş bir kağıttır , ve senin hayatın sadece bir kağıttan ibarettir.
İşte benim hayatım o kağıda sığmayacak kadar fazla ,
Sadece bir kağıda değil binlerce kağıda
Züleyha AKSANGUR 🍁
Züleyha Aksangur'dan
Ne çok keşkelerim varmış , hayatımda
Eminim sizinde vardır.
Hiç hatırlamak istemediğiniz şeyler.
Üzerinizi bir kılıf misali örtersiniz.
Sonra o kılıfa ait olmaya çalışırsınız.
Belki de dışarıdan başarılısınızdır.
Fakat kimse bilmez ki ;
Dışınızın değilde , içinizin gerçek olduğunu...
Züleyha AKSUNGUR 🍂