Ayan Qadirova
@Ayaaann
Bakü
Bakü, 20 Mart 2001
40 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bu aşk beni öyle altüst ediyordu ki Marguerite'ten uzakta geçirdiğim her dakika bir yıl gibi geliyordu bana.
"Kaldı ki burası dünya.
Burada bir şeyler hep yarım kalacak."
Topla gül goncalarını toplayabilirken,
Zaman akıp gidiyor :
Aynı çiçek bugün gülümserken,
Yarın solup gidiyor…
Okur Takip Önerileri
Bu dövrana min lənət, atanı oğuldan, ananı baladan, bacını bacıdan, aşiqi məşuqundan, insanları yurdundan, obasından ayıran zəmanəyə lənət, lənət, lənət!.
Biz deyib - gülməyə, sakit və təmkinli olmağa çalışırdıq, fikirləşirdik ki, Allah qoysa, sabah bir yol taparıq. “İnşallah” bizim fəlsəfəmiz idi. Bilirdik ki, həyatımız tamamilə təbiət qüvvələrindən asılıdır və bu qüvvələri Allah idarə edir, bizlər yox.
Bizi həmişə - bizim özümüzdə çatışmayan cəhətlər cəlb edir. Gün işığını kor qədər heç kəs sevmir.
Taştan fışkıran bir pinar ol, suyu tutan bir kuyu olma.
"hani bir söz vardı ya; insan ruhunu yitirdikten sonra dünyalar onun olsa neye yarar. Öyle miydi o söz?"
Kelimeler! Sadece kelimeler! Ne korkunçtu onlar! Ne kadar apaçık, canlı ve insafsızdılar! İnsan kelimelerden kaçamıyordu. Öte yandan kelimelerin ne incelikli bir büyüsü vardı! Biçimsiz şeylere esnek biçimler kazandırır gibiydiler. Bir viyola ya da lavta sesini andıran tatlı bir melodileri vardı sanki. Sadece kelimeler... Kelimelerden daha gerçek ne vardı ki?
Oysa yaşamın amacı kendi kendini geliştirmek, tekâmül etmektir. Dünyaya gelme sebebimiz özümüzün farkına varmaktır. Bugünlerde insanlar kendilerinden korkar oldu. Görevlerin en ulvisini, kendilerine karşı olanı unuttular. Hayırseverler hayırsever olmasına, açları doyurup yoksulları giydiriyorlar. Gelgelelim kendileri çırılçıplak, ruhları açlıktan kıvranıyor. Cesaret denilen şey insanlığı çoktan terk etmiş. Belki de hiç cesur olmadık. Ahlakın temelindeki toplum korkusu, dinin sırrı ise Tanrı korkusu: İşte bizi yöneten iki şey.
Anlatması zor. Birini çok sevmişsem, adını asla başkalarına söylemem. Onlara ait bir parçayı başkalarına teslim ediyormuşum gibi gelir bana. Gitgide gizli kapaklı şeyleri sever oldum. Modern yaşamı harikulâde ya da gizemli kıla-bilen yegâne şey de budur bence. En basit şey bile gizlendiğinde güzelleşir. Şu an şehir dışına çıkacak olsam, evdekilere nereye gideceğimi söylemem. Söylersem zevki kaçar. Belki saçma bir alışkanlık ama bir şekilde insanın yaşamına hayli romantizm katıyor. Bu yaptığım sana çok saçma geliyor olmalı, öyle değil mi?"
Ve ilk görüşte aşk böyledir.Başlangıçta ilk görüşte aşk değildir, ta ki ilk görüşte aşk olması için o kişiyle yeterince vakit geçirene kadar.
Aşk, basit ve değersiz şeyleri bile Biçimlendirip onu değerli yapabilir.
Aşk gözleriyle değil, hayaliyle görür,
Ve kanatlı Cupid resimlerde bu yüzden kördür.
Aşkın hayalinde düşünmeye yer yoktur; Kanadı var, gözü yoktur, çevresine bakmadan uçar gider.
Bu yüzden aşk bir çocuktur, onun için yanılır seçimlerinde.
Afacan çocukların oyunda ettiği yeminler gibi,
Boş yere yeminler edilir her yerde;
Xalq idarə olunmaq üçün qanını və pulunu verir. Öz başının ağası olmaq nə əcaib fikirdir! Xalqa bələdçi lazımdır.Xalq cahil olduğuna görə kordur. Məgər korlar itlə gəzmirlər? Xalqın isə onun iti olmağa razılaşan kralı - aslanı var. Xeyirxahlığa bax! Bəs xalq nə üçün cahildir? Çünki belə lazımdır. Cahillik fəzilətin keşikçisidir. Ümid olmayan yerdə şöhrətpərəstlik də yoxdur. Cahil ona faydalı olan zülmətdə yaşayır, onu nöqteyi-nəzərdən məhrum etməklə həm də onu hər cür tamahdan xilas edir. Sadəlövhlük də buradan yaranır. Oxuyan insan düşünən insandır, insan düşünürsə, mühakimə edir. Bu həqiqətlər danılmazdır.
"Bu dünya böyledir işte, kimi adam öldürdüğü için katil diye anılır, kimi adı katile çıktı diye adam öldürür.
