"Tabii acı çekeceksin, görmenin bedelidir bu." (Syf: 280)
Son zamanlarda yaşadığım ağır depresyona ilaç gibi gelen, Irvin D. Yalom tarafından yazılmış, ümitsizliği konu alan düşünsel bir roman. Kitaba başlamadan, yazarının uzman bir doktor ve alanının da psikiyatri olduğunu öğrenmem kitaba daha da merakla başlamamı sağladı. Ayrıca kitaptaki karakterlerin psikanaliz tohumlarının atıldığı 19. yy'daki Josef Breuer, Sigmund Freud, Lou Andreas-Salomé gibi ünlü şahıslar olması da beni epey etkiledi. Gelelim, Nietzsche'ye. Açıkça söylemek gerekirse hakkında çok detaylı bilgilere sahip olmadığım bir filozoftu. Fakat bundan sonra tüm kitaplarını okuyacağım sanırım. Yazar, Nietzsche'nin felsefesini bize yansıtırken onun hakkındaki her şeyi öğrenme isteği uyandırdı içimde.
Okuduğum her sayfasında, psikolojik destek almak için gittiğim bir seans havası vardı. Çoğu kez tek bir sayfa üzerinde dakikalarca düşünüp, sindire sindire okuduğum için bitirmem zaman aldı. Zaten bu kitabı okumak, daha doğrusu anlamak için uzun bir süre gerekli diye düşünüyorum. Dr. Josef ve Nietzsche, birbirlerini tedavi ederken, benim de bazı yaralarımı sarmama yardım etmiş olabilir. Sıkıntılarımın kaynağını bulmama, derinine inmeme ve onlarla baş etme gücünü bulmama yardımcı olmuş olabilir. Saatlerce incelenebilecek, yorumlanabilecek bir kitap. Sadece ısrarla okumanızı tavsiye edebilirim.
