*Lanetli Tavşan: Bu nasıl bir kafa!
*Kafa: Tüyler ürpertici!
*Soğuk Parmaklar: Russian Doll gibi.
*Bedenleşme: Farklı ve üzücü bir hikaye.
*Elveda Sevgilim: Black Mirror tarzı.
*Kapan: Kan dondurucu.
*Yara İzleri: İdare eder.
*Evim Güzel Evim: Delilik!
*Rüzgarın ve Kumların Hükümdarı: En Umut verici hikaye.
*Vuslat: Dibine kadar yalnızlık.
Bunlar kitapta yer alan hikayeler ve her hikayeyi okuduktan sonra benim aldığım notlar. Kitaba başlamadan önce kitapla ilgili görüşlerin ikiye ayrıldığını gördüm. Kimisi çok sevmiş, kimi kişi de hiç beğenmemiş. Bu yüzden kitap daha çok merakımı cezbetti.
Kitabın son sözünde yazarın da belirttiği gibi hikayelerin kahramanları yalnızlar, yaşadıkları evren genellikle acımasız, tuhaf çoğunlukla da uygarlaşmamış. Bir hikayeye en umut verici hikaye yazsam da bu hikayede de yalnızlık umutsuzluk nankörlük son satıra kadar hissettiriyor kendini. Soğuk Parmaklar ve Elveda Sevgilim hikayelerine yazdığım dizi isimleri malum platformda izlediğim ve bana o dizileri anımsatan hikayeler oldu. Tek vasat bulduğum hikaye ise Yara İzleri hikayesi oldu. Yazarın anlatımı su gibi akıp giderken bu hikayede sanki nasıl bitireceğini bilmediği için üstünkörü bitirmiş gibi geldi. İçlerinde bana en çok dokunan hikaye ise Bedenleşme oldu sanırım biraz da anne olmamdan kaynaklı da olabilir.
Daha fazla ayrıntıya girmeden kitapla ilgili anlatabileceklerim bu kadar. Kitabı Uzakdoğu Edebiyatı okumayı seven, büyülü gerçekçilik biraz korku biraz masalsı anlatım ve çok az da bilimkurgu ilgisi olanların sevececeğini düşünüyorum. İyi okumalar…