Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Darchin
Darchin
@Darchin
Hər kəs gəldi-gedərdi, kitabını qucaqla!
35 okur puanı
Mayıs 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
·
Puan vermedi
2-3 gün ərzində vaxt tapdıqca oxumağa çalışdığım və bitirdiyim axıcı bir əsər.. Həqiqətən də sevginin insanın öz həyatına, hətta gələcək nəsilinə belə hansı tip təsirini əks etdirir. Övladı olanlar, övlad olanlar, övlafı olmağa hazırlaşanlar, valideynlər, valedeyinli valideyinsizlər, valideyinsizlər məncə oxuyun. Ən azından ötrülən sevgisizliyin və yaxud ifrat sevginin nələrə səbəb olacağına şahid olacaqsız… oxuyun!
” Psixologiyamın yerlə bir olduğu müddətdə araşdıraraq aldığım ən çox satanlar siyahısında adı keçən bir kitab olaraq qarşıma çıxdı. Əsla bestseller olduğu üçün kitab almasam da bu kitabı araşdırdım, haqqında rəyləri, oxurların düşüncələrini, bitirən və bitirməyənlərin rəylərini, bitirənlərin bitirdikdəm sonra necə hiss etdiyini, bitirməyənlərin nədən şikayətləndiyini uzun-uzun araşdırmışdım.
Əsər çox axıcı əsərdir. Əsər dioloq şəklində olduğu üçün verilən suallarda özümüzü tapa bilirik. Özümü bir neçə seans psixoloqla söhbət etdiyim kimi hiss edirdim. Oxumağa dəyər əsərlərdəndir, kaş ki, Ana dilində olsaydı.”
“Görev ayrımı konusunda da geçerli bu.Kişi bazı şeylerin değişebileceğini, bazılarının da değişemeyeceğini kabul eder. Neyle doğduğumuzu değiştiremeyiz. Ama kendi gücümüzü kullanarak, o malzemeyle ne yapacağımızı değiştirebiliriz. Dolayısıyla bu durumda değiştiremeyeceğimiz şeylere değil, değiştirebileceklerimize odaklanmamız gerekir. Kendini kabullenmek dediğim böyle bir şey.
İkame edilmez şeyleri kabullenmek. “Bu ben”i olduğu gibi kabullenmek. Değiştirebileceğimi şeyleri değiştirmek için de cesaret sahibi olmak. Kendini kabullenmek budur.”
İchiro Kishimi- Kendinle Savaşma Sanatı
“Cəmiyyətin, ailənin əqidəmizə, həyatımıza hansı formada təsir edəcəyini göstərən bir əsərdir. Rəftarın, izahın, düşüncənin insanı hansı formada dəyişəcəyini göstərir.
Məhbəs həyatı yaşayan insanın hansı psixoloji təziqlərə məruz qalması və hansı növ dəhv yaşanmanın hökm sürdüyünü görmək olur əsərdə”
“Lakin, qardaşlar, bunların dırnaqlarını gəmirərək pisliyin səbəbini axtarmaları məni gülməkdən öldürür. Heç yaxşılığın səbəbini axtarmırlar, niyə əksindən yapışıblar? Əgər insanlar yaxşı olmaq istədikləri üçün yaxşıdırlarsa və mən onlara qarışmıramsa, onlar da mənim işlərimə müdaxilə etməsinlər. Həm də pis olmaq fərdə məxsusdur, yalnız sizin özünüzə və mənim özümə dəxli var. Boq cə ya Tanrı hər bir kəsi qürur və sevinclə yaradıb. Amma fərd olmayanlar pislik edə bilmirlər, yeni hökümət, hakimlər və yaxud məktəblər özləri qəbahət iş tuta bilmədiyi üçün buna icazə vermirlər. Həmçinin bizim müasir tariximiz, mənim qardaşlarım, nəhəng mexanizmlərlə vuruşan igid balaca fərdlərin hekayəsi deyilmi?”
Antoni Börcess “Mexaniki Portağal”
Okur Takip Önerileri
·
Puan vermedi
”Əsəri ürək ağrısı ilə bitirdim. Özümü hadisələrin içində, qıraqdan baxan və olanları dəyişdirməyə çalışan,amma səsini çatdıra bilməyən kimi hiss edirdim.
Kaş Mattia bu qədər soyuq, laqeyd, buz olmazdı. Etdiyi səhvi bir daha təkrarladı. Onu bütünlüyü ilə sevən Aliçeni ikinci səfər yenidən itirdi.
Uşaqlıqda əqli çatışmazlığı olan bacısını, ekizini utandığı üçün parkda qoyub yığıncağa gedən, geri döndüyündə isə əkizi Mikelanı tapmayan Mattianın etdiyi bu hərəkət, onun ömür boyu öz təsirini göstərdi. Onu heç vaxt bağışlamayan bir ana, dəfələrlə intihara cəht edən və insanlardan tamam uzaqlaşan riyaziyyat bilikləri professorları təəccübləndirən Mattianın həyatı içinəqapanıq şəkildə yaşayaraq keçdi.
Atası tərəfindən istəmədiyi halda xizək sürməyə məcbur edilən Aliçe keçirdiyi ölümcül qəzadan sonra şikəst ayaqla ömrünü sürməyə davam edirdi.
Ailələri ilə bir o qədər mənəvi uzaq olan bu iki gənc, bir-birində tamamlandığı kimi, bir-birinə yad və uzaq həyat seçdilər. Bir kişinin qorxusu, bir qadının və özünün bədbəxtliyinə gətirib çıxardı.
İçində sevgi, kədər, təəssüf, ehtiras, ehtiyat və s kimi hisslərin təcəssüm etdiyi bir əsər. Yaxşı ki, oxuduqlarımdan.
”Seçimlər bir neçə saniyədə edilir və cəzası geri qalan müddətdə çəkilirdi. Əvvəlcə Mikela, sonra Aliçe ilə belə olmuşdu və indi yenidən olurdu. Bu dəfə bu vəziyyəti tanıyırdı,saniyələr orada idi və o, bir daha səhv etməyəcəkdi.”
Qriqori Petrov “Beyaz Zambaklar Ülkesinde”
“İllər keçdikcə həqiqətən də sevgi hissinin hər kəsə nəsib olmadığını dərk edirəm. Həyəcanla oxudum. Sevginin əslində eqoizim olmadığını, yeri gəlsə özündən belə keçməyim lazım gəldiyində keçə bilməyindir.
Zəif, iradəsiz, gücsüz, işsiz, bacarıqsız kimi görünən bir qadını, sevginin gücünün necə dəyişdiyini əks etdirir kitab.
Ağır xəstəliyə tutulan Cerri, Hollun gücsüzlüyünü bildiyi, onu tanıdığı üçün ölümündən əvvəl ona aylıq məktublat yazır və həyatda mübarizə aparması üçün yoxluğunda belə dəstək olur. Romantik bir əsərdir.”
“- Sənə qarşılıq verən adamı sevmek. -Bu özü özlüyündə möcüzədir. Ancaq daga yaxşı, daha vacib onda doğma qəlbi tapmaqdı,- bu, səni başqalarından daha yaxşı başa düşən, sevən, nə baş verməsindən asılı olmayaraq, yanında olandı. Deyirlər, heç nə əbədi deyil, amma mən qəti əminəm ki, bəziləri üçün məhəbbət ölməzdi.”
Mən səni sevirəm- Seselia Ahern
”Daha öncə Martin İden, Vahşetin Çağrısı kitablarını oxuduğumda Cek Londanun yazı tərzini çox bəyənmişdim. İçində 4 qısa hekayəni birləşdirən əsərdə son ana qədər ölümün insan tərəfindən qəbul edilmədiyini, yaşamaq hissinin hər şeydəm üstün gəldiyini göstərir. Sözün əsil mənasında oxumağa dəyər hekayələrdir.”
” İlkindi çağı yolçu orda-burda sür-sümüyə rast gəldi. Canavarların haqlayıb parçaladıqları bu maral balası, yəqin ki, bir saat əvvəl hoppana-hoppana oynayırmış, o ayaq saxlayıb tərtəmiz gəmirilmiş, çəhrayı rəngə çalan sür-sümüyə baxdı. Bu çəhrayı rəng, sümüklərin hüceyrələrində həyatın sönməyib, hələ də davam etdiyini göstərirdi. Ola bilər ki, gün hələ başa çatmamış yolçunun özünün də bu cür sür-sümüyü qalacaqdı. Budur həyat? İztirab, əzab və işgəncələrlə dolu ötəri həyat! İnsan bütün əzablara dözməyə vadar edən həyat. Ölüm insana əzab vermir. Ölmək röyaya dalmaqdır. Ölüm insana əzab vermir. Ölüm rahatlıq deməkdir. Madam ki, belədir, bəs o niyə ölmək istəmir? “
Cek London- Həyat Eşqi
“Kaş daha öncə oxusaydım dediyim bir kitab. Düşünün tam tamına 1 əsir öncə, yəni XX əsirdə insanlar bizim 2019 un sonlarından başlayan və 2022 ci ilə qədər davam edən Carona zamanı yaşadıqlarımızı eyni ilə yaşayıb. Bir həkimin dilindən yazılan bu əsərdə yaşanan bütün hadisələri tam olaraq hiss etdim. İnsanların ölümü, ölümlərin ilk başlarda
”Sevgi- mənə görə özündən başlayır insanın. Özünü sevə bilən hər kəs, başqasını da sevəcəkdir mütləq. Sevgi sənsən! Kainat başdan-başa enerji ilə doludur. Hansı enerjini ötürsən, o sənə geri dönəcəkdir. “Təsir əks təsirə bərabərdir” fizika qanununa əsasən. Yaxşı ki, oxuduqlarımdan”
” Ama sevgilileri izle; onlar birbirilerine “Seni seviyorum” diyorlar ama aslında sevilmek istiyorlar. İş sevmekte değil sevilmekte bitiyor-ve onlar sırf sevilebilmek için
seviyorlar. Temel arzu sevmek değil sevilmek.
İşte bu yüzden sevgililer birbirlerine “Beni yeterince sevmiyorsun” diye sitem ediyorlar. Hiçbir şey yetmez, hiçbir şey asla yeterli olamaz çünkü ihtiyaç sonsuzdur. O yüzden esaret de sonsuzdur. Sevgilin ne yaparsa yapsın sen hep daha fazlasının mümkün olduğunu düşüneceksin; hala daha fazlasını hayal edebilir, daha fazlasını isteyebilirsin. Ve bu eksik kalınca da çaresizlik duyarsın. Her aşık “Ben seviyorum, ama yeterince karşılık alamıyorum” diye düşünür ve karşısındaki de aynen böyle düşünür. Sorun nedir?
Kimse sevmiyor. Ve sen bir Buda veya İsa değilsen sevemezsin, çünkü ancak ihtiyaç duyulma ihtiyacı yok olan birisi sevebilir.”
“Və bəzən heç də hər şey istədiyimiz kimi olmur. İçdən etmək istədiyimiz şeyləri, bəzən başqalarını fikirləşərək etmirik. Heç kəs ikinci şansı qazanacaq qədər dəyərli deyil. Heç kəsə ikinci şansı verəcək qədər ömrümüz uzun deyil. Nəyinsə, kiminsə xatirinə özündən, özün olmaqdan əsla vazgeçmə.
Əsərdə talehsiz bir qızın Emmanın həyatda yaşamaq üçün etdiyi çox böyük mübarizədən bəhs edilir. Ögey ana himayəsində olan Emma kənarla deyil, sırf öz evindən olan insanlarla mübarizə aparmaq məcburiyyətində qalır. Ağır işgəncələrə məruz qalan Emma, böyük bir sevgi yaşayır və mübarizə aparmağa çalışır. Həyəcan dolu bir kitabdır. İnsan kitaba daxil olub nələrisə dəyişmək istyr anında.
Və yenə də, biolojik, fiziolojik və mənən, bu 3 lünü özündə birləşdirən insandan başqa insana əsla başqasından ANA olmaz!”
” “Sara,” diye açıklamaya başladım usulca. “Gerçekten neye sahibim ki? Sen ve Evan olmasa var olduğumu bile söyleyemezdim. Ya da varlığım hiçbir şey ifadə etmezdi. İlerleme arzumu koruyabilmek için okuldan ya da spordan fazlasına ihtiyacım var. Artık o insan olamam. Şimdi aradaki farkı biliyorkən olmaz”
“ Yaxşı ki, dedizdirən bir kitab daha. Kitab o qədər ağır yaşanmışlıqlarla dolu bir əsərdir ki, insan mümkün deyil ki, o hissləri duymasın. Müəyyən yaşdan sonra filmlərə belə soyuqqanlılıqla baxan biri olaraq deyə bilərəm ki, göz yaşlarımı saxlaya bilməyərək hönkürdü ilə bitirdiyim ilk əsər. Sanki bir yerində Xocalı qırğınını xatırlatdı mənə, insanların işgəncə görməsi. Travmalarla dolu bir ananın “candan əziz” balasına qarşı keçirdiyi hisslər bütün ruhumu silkələdi. Körpə qızcığazın anasına qarşı sadiqliyi və son nəfəsini verdiyi o anda dolmuş gözlərim, qurumuş nitqim, kəsilən nəfəsim tab gətirmədi. Qürurumdan dolan gözlərim, düyünlənmiş boğazım, qadın qürurum, analıq hisslərim o an yaşanmışlığa dözmədi. Hisslərimi yazdığım anda belə o ana qayıtmış kimi oluram. Hər kəsin oxumalı olduğu bir kitab. Möhtəşəm bir əsər.Sadəcə oxuyun. Yaxşı ki, oxuduqlarımdan”
”Yolumuza çıxan insanlar səbəbsiz deyil. Bəziləri bizə dərs vermək üçün, bəziləri bizim dərs verməyimiz üçün, bəziləri bizə yardım etmək üçün, bəziləri isə bizim yardım etməyimiz üçün qarşımıza çıxırlar.
Bəzən hər ikisi bir adamda cəm olur. Sadəcə biz çalışmalıyıq ki, birini digəri ilə səhv salmayaq."
Görən həqiqətəndə insanlar doğulanda bədbəxt və xoşbəxt olaraq doğulurlar?
Bir qadının talehi bu qədərmi acı dolu, ağrılı olmalıdır? Bəs qismət? Bəs demirlərmi ki, səbr etmək lazımdır yaxşı gün gələcək?
Həqiqətəndə öldükdən sonrakı dünyada, naməlum dünyada yaxşı yaşamaq üçün bu dünyada bədbəxt olmağa dəyər?
Bütün kainatın yaradılışından bugünə, bugündən sabaha hər bir canlının nəvazişə ehtiyacı var. Sevgiyə, qayğıya,diqqətə ehtiyacı var hər kəsin!
Bədbəxt qadın! Xoşbəxtliyi nə ata ocağında, nə ər ocağında, nə də övlad anlayışında tapmadı.
” -Anam həmişə deyirdi ki, hamının payını ayırıb kənara qoyurlar ki, o payı özü yeyə. Hərdən mənə elə gəlir ki, mənin payım olmyıb. “
“ 15 yaşlı bir yeniyetmə və 36 yaşlı Hannanın arasında yaşanan sevgi münasibəti. Əslində sonunun belə olması içimdə buruqluq yaratdı. Və həqiqətəndə hər şeyin ilki , ondan sonra mükəmməli ilə belə əvəz olunsa unudulmur. Hər yaşanmışlıqda keçmişi axtarmaq sadəcə insanın mənəvi yorğunluğuna və bugünü doya-doya yaşaya bilməməsinə gətirib çıxarır. Mümin Sekmanın “Hər şey səninlə başlar” əsərindən yadımda qalan və dəfələrlə işlətdiyim cümləni xatırlayıb, yenidən təsdiqlədim. “Əgər Allah bizin keçmişə dayalı yaşamağımızı istəsə idi, gözlərimizi öndə yox arxada yerləşdirərdi”
Keçmişi-keçməmiş kimi yaşamaqdansa, keçmiş-keçib getmiş və təcrübəyə çevrilmiş kimi qəbullanmaq yaxşıdır. Yaxşı ki, oxuduqlarımdan”
”Həyatda bütün gecikmələrə və xərclənmiş talelərə kədərlənirəm.
“Düzgün vaxt əldən çıxıbsa, əgər insan hər şeyi özündən bu qədər müddət əsirgəmişsə, bir şey ondan bu qədər vaxt əsirgənmişsə, böyük bir güclə başlasa və çoşquyla dəstəklənsə də, artıq gecikib” ,- deyə düşündüm. Yoxsa “çox gec” olmur heç vaxt və yalnız “gec” olur? Bir şeyin gec olması hər şeyə rəğmən heç olmamasından yaxşıdırmı? Bilmirdim”
Küçük Prens
” Uçan maşını xarab olaraq başqa planetlərə gedib çıxaraq Balaca şahzadə ilə tanış olan adam, orda qaldığı 1 həftə müddətində çox dərin tanışlığa gətirib çıxaran dostluq bağı yaradır. Həyatı keyfiyyətləri özündə daşıyan bir əsər idi. Əslində Balaca şahzadə həyat rutinindən bezərək planet-planet gəzib sonda yer kürəsinə gəlib çıxır, ancaq bu belə
Əsəri ürək ağrısı ilə bitirdim. Özümü hadisələrin içində, qıraqdan baxan və olanları dəyişdirməyə çalışan,amma səsini çatdıra bilməyən kimi hiss edirdim.
Kaş Mattia bu qədər soyuq, laqeyd, buz olmazdı. Etdiyi səhvi bir daha təkrarladı. Onu bütünlüyü ilə sevən Aliçeni ikinci səfər yenidən itirdi.
Uşaqlıqda əqli çatışmazlığı olan bacısını, ekizini utandığı üçün parkda qoyub yığıncağa gedən, geri döndüyündə isə əkizi Mikelanı tapmayan Mattianın etdiyi bu hərəkət, onun ömür boyu öz təsirini göstərdi. Onu heç vaxt bağışlamayan bir ana, dəfələrlə intihara cəht edən və insanlardan tamam uzaqlaşan riyaziyyat bilikləri professorları təəccübləndirən Mattianın həyatı içinəqapanıq şəkildə yaşayaraq keçdi.
Atası tərəfindən istəmədiyi halda xizək sürməyə məcbur edilən Aliçe keçirdiyi ölümcül qəzadan sonra şikəst ayaqla ömrünü sürməyə davam edirdi.
Ailələri ilə bir o qədər mənəvi uzaq olan bu iki gənc, bir-birində tamamlandığı kimi, bir-birinə yad və uzaq həyat seçdilər. Bir kişinin qorxusu, bir qadının və özünün bədbəxtliyinə gətirib çıxardı.
İçində sevgi, kədər, təəssüf, ehtiras, ehtiyat və s kimi hisslərin təcəssüm etdiyi bir əsər. Yaxşı ki, oxuduqlarımdan.
”Seçimlər bir neçə saniyədə edilir və cəzası geri qalan müddətdə çəkilirdi. Əvvəlcə Mikela, sonra Aliçe ilə belə olmuşdu və indi yenidən olurdu. Bu dəfə bu vəziyyəti tanıyırdı,saniyələr orada idi və o, bir daha səhv etməyəcəkdi.”
Frida Kahlo ya Varis?
”Hal-hazırkı vəziyyətdə qadınlar arasında geniş yayılmış və tam məlumatlı olmadan kumir olaraq seçilən “Qadın gücünün təcəssümü” adlanan Frida Kahloya nəzərən daha çox işıqlandırılmalı olduğunu düşünürəm əsərin və yazarın. Bu gəldiyim qənaət kor-koranə deyil əsla. Hər iki güclü qadının həyat hekayəsini mütaliə edərək bu düşüncəyə gəlmişəm. Firda
Hər oxuduğum kitabda nədənsə yaşanılacaq bütün gələcək hadisələrin, uşaq yaşlarında aldıqları tarvmalara əsaslandığını görürəm. Yenə qadının baş rolda olduğu bir əsər. Yenə anasız ögəy ana əlində böyüyən, travmalı uşaqlar. Yenə bir qadın, hansıki başqa qadının ailəsini dağıda biləcək qədər qəddar. Günahkar kişi. Ağır bir əsər. Ancaq oxunulmalı bir əsər. Yaxşıki oxuduqlarımdan
“Oturma oyuncağına bax məsələn… Təkcə minə bilməzsən, mütləq biri olacaq qarşısında və o adama gücənməlisən. Sən havadaykən qalxıb getməyəcəyindən əmin olmalısan…Göylərə çıxmağın azadlıqkən bunun birinə bağlı olması məhbusluqdur. Eyni ikimizin arasındakı bu şey kimi.
Hər zaman dediyim sözü bir daha təkrar edirəm: “Heyvanları, əsasəndə itləri sevməyən, itlərin sevmədiyi insanlara güvənmə.” Möhtəşəm əsərdi. İçində həm sevinc hissi, həm də adamın gözünü dolduran hadisələr var. Bu hekayə həm həqiqi mənanı, həm də sətir altı yazıları özündə birləşdirir. Demişəm və təkrar edirəm: “Dünyanı sevgi xilas edəcək” İstər ailə-məişət problemlərində, istər sözün əsil mənasında heyvanlara qarşı (əsasəndə itlərə) zorakılıq, şiddət, təhqir, işgəncə, əzab verici rəftarın olması, həmin alçaldılmış tərəfin aşağılanmasına və nifrətlə bəslənməsinə gətirib çıxarır.
Bir xoş söz, bir xoş və isti rəftar, bir səmimi və içdən gülümsəmə, eyni zamanda bunu heç yorulmadan etmək ən daş qəlbli , bünövrəsi nifrətlə yoğrulmuş həm insan , həmdə heyvanı yumuşaltmaq gücünə malikdir.
İtləri sevirəm, bu əsərdən sonra daha çox sevəcək, nəyinki ev heyvanlarını, küçə itlərini, küçə heyvanlarını, qınaq obyekti olsam belə doya-doya əzizləyib sevəcəm️. Yaxşı ki, oxuduqlarımdan.
”Maraqlı düşüncələr yaradan bir əsərdir. Biraz siyasi anlam daşıyan bu kitab heçdə yad gəlmədi.Əsəri oxuduqca: “Ağacı qurd içindən yeyər” atalar sözünü hey xatırladım.
Həyatda bir düşüncə tərzin, məqsədin yoxdursa, dənizdə olan dalğa kimi külək səni hara vursa ora gedəcəksən. İnam, məqsəd və arzun olmadıqca yaşamın anlamı olmaz. Qoyun sürüsü kimi istədikləri yerə sürüklənəcəksən.”
“Bayırdakı varlıqlar gah içəridəki donuza, gah insana və əksinə, gah insana, gah da donuza baxırdılar; amma artıq heç cür ayırd etmək olmurdu kim-kimdir!”
Bundan daha önce Franz Kafkanın “Milenaya məktublar” kitapını okuyup yarım burakmışdım. Tamamlanmamış fikirler ayni o kitapı anımsatdı bana. Kitabı hiç beyenmedim. İntiharların sayının çoğaldığı şimdiki zamanda okunmaması gereken bir kitap. Hayatımda yaşadığım çok şeyleri kitapda okuduğum için böyle düşünüyorum belki de.Werter eqosu için intihar etdi ve ismini sevgi koydu. Kitapda sevdiği kadına qarşı söylediklerini buz gibi okudum. Bence “Sevmek, gerekirse çekip gitmeyi bilmektir. Sevgi, asla katil olamaz”
Aslında Dostoyevskinin yazı tarzını beyenmeyerek dünya klasiği olduğu için okudum. Ailə ortamında büyümeyen ve kenardakı insanlar tarafından dışlanan birinin yaşadığı acı hikayedir. Dostoyevski hapiste olarken itler( köpekler) ve insanlar arasındaki eksperimentini hatırladım. Daima sevgisizlikle büyüyen biri, ruhu sevgisiz büyüyen insan ve bütün canlılar sevgi, değer gördüklerinde bunu bünyesi hazm edemiyor ilk başlar. Acı bir talihsizlik.
” Bu kitabın da sonuna gəldim. Kitabı tərif etmək üçün Atatürkün bu kitabı hansı dərəcədə dəyərli bildiyini bilməyimiz bəs edir məncə. Həqiqətən də nələrisə dəyişmək üçün, dünyanı dəyişmək üçün, insan gərək birinci növbədə özü ilə mübarizə aparıb öz dünyasını dəyişsin. Bu dəyişimin özəyi isə gözə batan iri şeylərdən yox, ən xırda, ən kiçik
Frida Kahlo- Eşq ve Qem (Aşk ve qam)
” Qadın- hər şeyin cismani gözəllikdə olmadığını sübut edən bir nümunə daha.
İnsan oğludur bu çiy südlə bəslənən, hansı ki, ən çətin anlarında kiməsə tutunmaq arzusu ilə alışıb-yanan. Ən son ayağa qaldığı anda keçmişini unutmalı olsa belə, onu bugünki məqama çatdıran, keçib getdiyi yolları unutmamalı olduğu anda unudandır. Günümüzdə bütün güclü
Evrenlə bağlı araşdırmam zamanı qarşıma çıxan kitabdan çox şey öyrəndim. Həyatdan zövq ala bilməyən, başqalarının həyatına müdaxilə edən insanlar üçün əla kitabdır. Əslində xoşbəxt olmaq üçün çox uzaqlara getməkdənsə, tam içinə, ürəyinin dərinliklərinə ensən bəs edər. Bir çox yazarlar daha öncələr də dedikləri kimi: “Evrene ötürdüyün mesajın, ağzından çıxan sözlərin, dönüb-dolaşıb səni tapacağını bilsən, daha düzgün danışarsan”. Məncə biraz düşünməliyik bu durumu.
İnsan için yaşam sebebi umut ve arzulardır. İnsan ne kadar bir şeyler isterse, arzularsa, o kadar onu ayakda kalma ve yaşama isteyi hep tetikler. Hayatını vurdumduymaz yaşayan Martin bir gün aşık olur. Bu aşk onun siyah- beyaz hayatını, rengarenk yapdığını zann eder. Aşkını daha üstün gören ve ona ulaşmak için okuyub iyi hayata ulaşmaya çalışan Martin, yanında olan her kesi kaybeder. Her kes ondan uzak durmaya başlar. Rufun olduğu yerə ulaşmak için her şey yapan Martin sonunda istediğini yapar, amma Rufdan ayrılır. Tüm hayat hedefinin aslında Ruf olduğunu ve onu kaybetdikden sonra hayat aşkını itirir ve hayata tutunma hedefi kalmaz. Müthiş bir eser gerçekden. Çok şey katacağına eminim.
Stolüstü olacaq kitab
Sevgi eyforiyası ilişkilerde zaman geçdikce azalmaya və bu da bir ara sonra artıq sevənlərin bir-birindən soğumasına kadar getiriyor. Her kes sevdiği kişinin sevgi dilini belli ederek ona olan hisslerini rahatlıkla göstere bilir. Sevgi fedakarlıkdır, seçimdir. Soğumuş ilişkilerin rahat şekilde, sabrla yenilemek isteyen her kese tavsiyye ederim.
Sevgi, heç bir yerdə yox, sırf özümüzdə, qəlbimizdə və beynimizdə axtarmalı olduğumuz nəsnədir. Hansı ki, sənin axtardığın sevgin “digər yarın”-ın qəlbində və beynində öz əksini tapır. Həyat dalaşıb, küsülü qalacaq qədər uzun deyil əfsus.İlişkini yormamaq lazımdır.
