.."Bu yerlerde trenler doğudan batıya, batıdan doğuya gider gelir, gider gelirdi... Bu yerlerde demiryolunun her iki yanında ıssız, engin, sarı kumlu bozkırların özeği Sarı Özek uzar giderdi. Coğrafyada uzaklıklar nasıl Greenwich meridyeninden başlıyorsa, bu yerlerde de mesafeler demiryoluna göre hesaplanırdı. Trenler ise doğudan batıya, batıdan doğuya gider gelir, gider, gelirdi...." Kitabın en can alıcı noktalarından birini de sanırım bu sözler anlatmakta..Aytmatov, o zaman için yaşanılan tüm acıları, çaresizlikleri, haksızlığa uğramaları, soğuk karlı kış günlerinde insanların çektikleri eziyetleri, katarların dur durak bilmeden geçişlerini acıklı bir şekilde ele almış...insanlara yapılan acımasızlıkları, vahşet derecesine ulaşmış zulümleri reel bir şekilde insan yüreğini cız dedirtecek şekilde ele almış...Kitabın isminde de olduğu gibi "Gün Olur Ki Asra Bedel hale gelir.." O günleri Aytmatov'un kaleminden daha dokunaklı kim yazabilirdi bilemiyorum...Yapılan zulümlerle anasını, babasını, geçmişini, tarihini acımasızca unutturarak, bilinçsiz bir mankurt haline getirilen masum insanların romanı..Haksızlığa uğrayıp susturulanların romanı...Babalarının nereye götürüldüklerini bilmeyip baba hasretiyle yanan yavrucakların romanı...Evladını bilinçsiz bir köle olarak görüp oğlu tarafından öldürülen Nayman Ana'nın romanı......Okurken içim burkuldu..Olayların içindesiniz sankiii..Damla damla içinize bir acı işliyor...Böyle bir akıcılık, böyle bir roman yokk....Daha neler söylenilebilir bilmiyorum...Aklımın her köşesine nakış nakış işlendi...#MutlakaOkunmalı
