Sevdiğimiz kişiyi artık onu sevmeyeceğimiz zaman bürüneceğimiz benliğe şimdiden bürünerek düşünmeye çalışsak, hayaller âleminde yaşama illetinden temelli kurtulurduk.
"Bomboş var olacağım. Kendi doluluğumun boşluğunda. Ve bir başıma. Ve bağımsız.
Ovadaki yalnız ağaç gibi. Yaşlı ve büyük.
Ve yalnız. O vadide. Bir yamaçta.
Başıma buyrukluğuma hayranım."
Sürgün bir ayrılıktır, bir hüzündür. İnsani olmayan, ağır bir cezadır. Yaşanmış, çok iyi bilinen uzun bir zaman kesitini, daha doğrusu bir yaşamı geride bırakmaktır. İstemeyerek, zorlanarak...
İş standartlarının düşmesinin suçunu kötü yönetime atmak da işe yaramaz... Gerçi evet, yönetim kesinlikle çok kötü. Aslında, kibarlığın alemi yok, rezalet... Zimmetçi, sahtekar, yalancı ve delilerden oluşan bir takım yöneticimiz, felakete yol açan bir takım kararlar aldılar. Bu bir gerçek. Ama onları kim seçti? Siz seçtiniz bu insanları, siz atadınız! Sizin kararlarınızı sizin yerinize verecek gücü siz tanıdınız onlara! Kabul ediyorum herkes bir kere hata yapabilir ama yüzyıllardır aynı ölümcül hataları tekrar etmek ancak kasıtlı olabilir.