Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Hâmûş
Hâmûş
@Naverihur
Hayy'dan Hû'ya giden yolcu...
Sığmaz sanırdım; dolmaz imiş meğer, sen olmayanda…
33 okur puanı
Ocak 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Türkiye’de bilhassa İstanbul’daki sahaflarla ilgili çeşitli yerlerde yayınlanmış gazete, dergi ve köşe yazılarının bir araya getirilmesiyle oluşturulmuş güzel bir eser. Raif Yelkenci, İsmail Saib, Muzaffer Ozak, İbrahim Manav, Halil Bingöl, Etem Coşkun, Külüstür Turgut gibi sahaflık dendiğinde akla gelen ilk isimlerle ilgili hatıralardan yazıya dökülmüş oldukça ilginç bilgileri de bu kitap vesilesiyle okuyabilirsiniz. Sıra 2. Ciltte…
Edebiyat tarihimizin birçok mühim konusuyla ilgili bilhassa tereke ve muhallefat kayıtlarında yaptığı araştırmalarla dikkat çeken İsmail Erünsal Hoca, Osmanlı Dönemi’nde sahafları, kitap ticaretini, hangi kitapların sıklıkla okunduğunu, Batılı diplomatların, en meşhuru Galland’dır, Osmanlı ülkesinden kitap götürmek için Sahaflar Çarşısı’nı adeta mesken tuttuklarını anlatıyor. Yaklaşık 3 haftada bitirebildim fakat birçok şey öğrendim. Her yazı ayrı ayrı makaleler şeklinde okunabilir.
Erhan Afyoncu Türkiye’nin yetiştirdiği en önemli müverrihlerden biridir. Bu eseri bence her Türk gencinin okuması gerekir. Zira geçmişi sıhhatli bir şekilde tespit etmek; geleceği ise muhkem bir şekilde tayin etmek olanağı sağlayacak bir kitap. Özellikle son 150-200 yılda yaşadığımız birçok spesifik olay kısa ama en önemli bilgilerle aktarılmış. 93 Harbi, Musul Sorunu, Şark Meselesi, 2. Abdülhamit Hükümeti ve İttihatçılar, Türkiye Cumhuriyetinin Kuruluşu ve Ermeni Olayları ile ilgili dikkat çekici bilgiler bulabilirsiniz. Bilhassa son 2 asrı kısaca okumak için çok güzel bir fırsat olmuş bu kitap.
Okur Takip Önerileri
Kitap tasavvufî ıstılahlarla dolu ve sıradan okuyucu için çok ağır bir eser. Kitapla ilgili genel bir kanaate hasıl olduğum için
yalnızca ilk 40 hikmeti okudum; tasavvufa temayülü olanlar okuyabilirler fakat diğer okuyucuları sıkabilir.
Romanı henüz bitirdim. Teknik açıdan ilk kez rastladığım; romanın yazılma sürecinin de kimi yerlerde esere serpiştirildiğini görmek tuhaf ama farklı oldu. Kurgu hoşuma gitti, hüzünlü bir aşk hikâyesi. Dürdane Hanım’ın kendi isteğiyle Gül İrepoğlu tarafından romanlaştırılmış. Yazar romanın esas kahramanlarından Dürdane Hanım’la yaptığı görüşmelerde onun Mesut Cemil ile yaşadığı unutulmaz aşkı dinlemiş, karşılıklı mektupları görmüş, okumuş, yeri gelmiş birlikte ağlamışlar… Gül İrepoğlu bence günümüzün önemli yazar ve araştırmacılarından biri. Ayrıca İrepoğlu kimi yerlerde kendi hayatıyla Dürdane Hanım’ın hayatını da mukayese ediyor. Bilhassa eserin son bölümünde yazdığı mektup çok çok duygusal ve samimi… Okunmasını tavsiye ederim.
Gül İrepoğlu’nun daha evvel Cariye isimli romanını okumuştum. Bu eserde de Osmanlı has bahçesinde, sarayında, has odalarda geziyorsunuz her an. Yazarın üslûbunu ve betimlemelerini çok beğendim. Ayrıca tarihî bir roman olması sebebiyle bazı önemli detayların araştırılarak yazıldığı, kadin geleneğinizde var olan birçok unusurun da romana dahil edildiği görülmekte. Sıradan okuyucular bu tür detayları gözden kaçırabilir fakat bir yazarın romanı için bu derece titiz olması okuyucusu için çok değerli diye düşünüyorum. Mimar ve sanat tarihçisi bir akademisyen olab İrepoğlu’nun Türkçeyi kullanmadaki başarısı da muhakkak zikredilmeli. Sırada merakla beklediğim “Kavuşmak” isimli roman var.
İhsan Oktay Anar uzun sayılabilecek bir aradan sonra Tiamat’la okuyucunun karşısına çıkmış. Roman, Çanakkale Savaşı’nın yaşandığı döneme denk gelen bir tarihte, Osmanlı Devleti’ne ait bir denizaltında (romanda istimli tahtelbahir şeklinde geçiyor) yaşanan olayları anlatıyor. Fantastik bir kurguya sahip olan eserde daha ilk sayfadan kendinizi o denizaltının içine çekilmiş hissediyorsunuz. Anar’ın diğer romanlarında olduğu gibi yine çok canlı tasvirler, detaylı betimlemeler dikkat çekiyor. Kalabalık bir şahıs kadrosuna sahip olan eserde isimleri takip etmek biraz zor. Keza Anar’ın denizcilik terminolojisine sık sık başvurması da sözlük kullanmayı gerektiriyor. Fakat aradan geçen uzun yıllara değmiş; şimdi bekleyelim ki Anar’ın yeni bir eseri daha yayınlansın… Fantastik eser okumayı ve Anar’ın üslûbunu sevenlere elbette tavsiye ederim.
Bu kitapla birlikte Mitat Enç’in eserlerini bitirmiş oldum. Çok tatlı, akıcı, güzel bir üslûbu olduğunu bir kez daha görmüş oldum. Kitap Enç’in Antep’teki çocukluk ve gençlik anılarını, konak ve mahalledeki yaşamlarını anlatıyor. Genç yaşında âmâ kalan birinin hayata bu derece bağlanıp kitap kaleme alması zaten taktir edilesi. Üstelik hiçbir zaman hayata küsmemiş, pes etmemiş, özel eğitim konusunda birçok ülkede eğitim alarak Türkiye’de bu alanın kurucusu olmuş. Enç’in bütün kitaplarını gönül rahatlığıyla tavsiye ederim…
Cinuçen Tanrıkorur’un külliyatını bu eserle bitirmiş oldum. Mûsikî üzerinden fevkalade bir medeniyet tasavvuruyla karşılaşıyorsunuz. Batı’nın müziğini alıp, kucağımızda büyüttüğümüz Türk mûsikîsini elimizin tersiyle ittiğimiz dönemleri çok güzel, latîf ve selîs bir üslupla anlatıyor. Türk edebiyatının en önemli münekkit ve kalemini kılıç olarak kullanan eleştirmenlerinden Orhan Şaik Gökyay neyse; Türk mûsikîsi için de Cinuçen Tanrıkorur da odur. Türk mûsikîsine yıllarını veren Tanbûrî Cemil, onun oğlu Mesut Cemil, Şerif Muhittin Targan, Münir Nurettin Selçuk, Bekir Sıtkı Sezgin, Alaaddin Yavaşça ve birçok önemli isme dair biyografiler de kısaca anlatılmış. Kitabın ilk kısmındaki bazı tenkitler teknik meselelerden dolayı sıkıcı gelebilir; fakat devamında ele alınan konular tek sesli-çok sesli müzik tartışmaları vs. muhakkak okunmalı, değerlendirilmeli.
Bu inceleme yazısını lütfen dikkatle okuyunuz! Gençlik döneminde bir göz rahatsızlığı geçirip gözlerini kaybeden Mitat Enç’in hayatını, yaşadıklarını anlatan bir eser. Görme engelli birinin kaleminden kendi hayatını okumak o kadar farklı ki… Bu kitabı okuyunca görme veya işitme engelli kişilere karşı farkında olmadan ne kadar yanlış tutumlar sergilediğimizi farkettim. Türkiye’de özel eğitim çalışmalarının ilk tohumları muhtemelen Mitan Enç’in kitapta da yer yer bahsettiği Avusturya, İngiltere ve Amerika’da aldığı eğitimler sayesinde atılmış. Kitabı uzun uzadıya anlatmayacağım. Fakat bilhassa engelli kardeşlerimizin yaşadıkları ve yaşamları boyunca içinde bulundukları hâlet-i rûhiyenin anlaşılması için bu kitabın muhakkak okunması gerektiği kanaatindeyim. Okuyanların görüşlerini de samimi bir şekilde bekliyorum.
Kemal Sayar ve Sadettin Ökten’in “Gönül Sadasından Akisler” serisini yeni bitirdim. Dünyaya Geldim Gitmeye, Aşk İle Ânı Seyretmek ve Bir Yar İçin Âh Etmeye Geldik ismindeki kitapların ortak noktası modernitenin ve küreselleşmenin etkisi altına aldığı toplumlar ve bu toplumlarda hayatını sürdürenlerin durumu. Bilhassa Sadettin Ökten’in gelenekten ziyadesiyle beslenmiş olması, Fethi Gemuhluoğlu, Mahir İz, Ali Nihat Tarlan gibi önemli isimlerin muhitinde bulunmuş olması, belli tasavvufi zümrelerde vakit geçirmesi, ona birçok şeyi gözlemleme ve tecrübe etme imkânı vermiş. 3 kitabın da dikkatle okunması gerekir. Ben’in hükmünden kurtulmak, biz diyebilmek için muhakkak okunması gereken eserler…
Saz ü Söz’e Medhiye
Cinuçen Tanrıkorur’un akıcı ve çok güzel bir
üslupla kaleme aldığı eser, tarihi olarak da birçok hatırayı göz önüne çıkarmış. İstanbul Güzel Sanatlar’daki zorlu mimarlık eğitiminden, herhangi bir konservatuvar eğitimi almadan kazandığı haklı şöhret, ve bu şöhretin getirdiği maceralar etrafında onun hayatına tutulan aynaya bakıyorsunuz adeta. Muhakkak okunması gerektiğini düşündüğüm bir eser çıkmış ortaya…
Sâz ü Söz Arasında / Cinuçen Tanrıkorur'un HatıralarıCinuçen Tanrıkorur · Dergâh Yayınları · 20036 okunma
Mûsikî ile ilgilenen her Türk gencinin okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Tanbûrî Cemil Bey’in hayatı Mesud Cemil tarafından çok güzel bir üslupla kaleme alınmış. Bizzat oğlu tarafından kaleme alındığı için Tanburi Cemil’in hayatına dair çok enteresan şeyleri de öğrenebiliyoruz. Mesut Cemil de babası gibi iyi bir tanburzen olduğu için bu eserinde kaleminin tıngırtılarını duymak, o hoş müziği işitmek hiç şaşırtıcı olmadı. Sadece Mesut Cemil’in muhteşem üslûbu ve canlı tasvirleri için dahi okumaya değer.
Sahaflar şeyhi olarak bilinen Muzaffer Ozak’ın Amerika’daki Cerrâhî şeyhlerinden, aynı zamanda trans-personal psikolojinin de kurucusu olan Prof. Dr. Robert Frager’ın dervişleriyle sohbetlerini içeren mümemmel bir kitap. Bilhassa tasavvufa temayülü olan herkesin muhakkak okuması gerekli. Ayrıca nefsinin ve egosunun esareti altında her an ezilen insanoğlunun nefis mücadelesi ve mücahedesini anlatan; nefsle mücadelenin nasıl kazanılacağına dair çok güzel kıssalar içeren harika bir eser. 22 bölümden oluşan eserde İbrahim bin Edhem, Kadir Gecesi, Ramazan Sohbetleri vb. gibi çeşitli başlıklar var. Şiddetle okunmasını tavsiye ettiğim bir kitap. Daha evvel yine Robert Frager’ın Ruh, Nefs ve Aşk isimli kitabını da okumuş, tavsiye etmiştim. Frager’ın bir hristiyan olarak dünyaya geldiğini fakat Amerikada Muzaffer Ozak’la tanıştıktan sonra İslâmiyeti seçmesi ve Kaliforniya’da Cerrâhî tarikatının mürşidi olduğu da göz önüne alınırsa kitabın ve yazarının kıymeti daha iyi anlaşılır kanaatindeyim…
İhsan Oktay Anar’ın külliyatını okumaya başlamıştım birkaç gün evvel. Bu kitap da 2 günde bitti. Yazarın okuduğum romanlarındaki fikrî hazırlık süreci, bu roman özelinde denizcilikle ilgili terminolojik ifadeleri vs. Her seferinde dikkatimi çekti, çekiyor. Hikaye helozonik bir karakter taşıyor, aslında olayları son bölümde çözümleyebiliyorsunuz. Anlatılanların aslında bir eserden hareketle oluşturulan bir kurgu mu yoksa Anar’ın bizzat kurguladığı bir roman mı olduğu konusunda tereddüte düşüyorsunuz. Anar’ın romanlarının kurgusunu şahsen çok beğendim, üslubuna artık aşina olduğumu söyleyebilirim. Muhakkak büyün eserleri dikkatli okunmalı, tetkik edilmeli ve üzerinde fikir yürütülmeli. Sırada diğer romanları var...
Sahhâflar çarşısının meşhur sahhâflarından, aynı zamanda tasavvuf yolunun da Cerrâhî şeyhlerinden Muzaffer Ozak’ın talebelerinden Roberf Frager’ın kaleme aldığı bir eser. Hem tasavvufî hem psikolojik olarak nitelendirilebilir. Aslında bizdeki tasavvufun Batıdaki psikoloji merkezli anlatımı. Nefsin mertebeleri, insan ruhunun özellikleri, kalbin katmanları gibi konular farklı bölümlerde ele alınmış. İnsanın nefsinden nasıl sıyrılması gerektiği, her zaman iyiliği, sevgiyi kovalaması; ve hakikati araması yönünde çok olumlu ve güzel düşüncelerden bahsedilmiş. Bilhassa ülkemizde son yıllarda artan şiddet vakalarının bu tür kitapların yardımıyla atlatılabileceği kanaatindeyim. Muhakkak okunması gereken kitaplardan biri olarak görüyor ve tavsiye ediyorum.
İhsan Oktay Anar’ın yine kurgu ve tarihi iç içe geçirerek kaleme aldığı bir roman. Kurgusu her zamanki gibi çok iyi. Anar’ın romanlarında gördüğüm önemli özelliklerden biri bu romanda da var: Şahane terminolojik bilgiler. Cebirden mekaniğe, elektrikten denizciliğe birçok alanda daha önce hiç duymadığınız kelimelerle karşılaşıyorsunuz. Ayrıca Türkçeyi çok iyi kullanan yazarlardan biri olduğunu muhakkak söylemeliyim. Kitabın konusu çok iyi bir mühendis olan Yafes ve hendese ilmini Yafes’ten öğrenen Calub ve Üzeyir ile ilgili hikayeler ve yaşananlar. Ana tema insanların hırs ve güç uğruna yapabileceklerinin ve muhayyilelerinin sınırsız oluşu. Aslında bir iktidar makinesi oluşturmaya çalışan üç kahraman da kendi öz varlıklarının ve benliklerinin çok geç farkına varıyorlar. Neticede ilk ikisi ölüyor, sonuncu ise gerçeği fark ederek yaşamına devam ediyor. Öte yandan Anar’ın bilhassa gelenekten önemli derecede faydalandığını bu romanda da görebilirsiniz. Yazar tarafından bilinçli kullanıldığını düşündüğüm seciler ve menkıbevi eserlerde sıkça görülen ifadeler, bilhassa mensur ve tahkiyevi eserlerin vazgeçilmez unsurlarındandır.
Bir makale vesilesiyle tekrar tetkik etme imkânım oldu. Belki 3-4. okuyuşumdur Safahat’ı. Samimi bir müslüman, mümin, mütefekkir, müdetedeyyin şair ve nazım olan merhum Mehmet Âkif, adeta Balkan Savaşları’nın, Kurtuluş Savaşı’nın bir panoramasını çizmiş; o zamanki Türk insanının bütün yönleriyle fotoğrafını yansıtmıştır. Hiçbir surette ümitsizliğe, atalete, tembelliği mahal vermeyen Âkif, Türk insanını her an çalışmaya teşvik etmiştir. Bilhassa üzerinde durulması gereken şiirler Çanakkale Şehitlerine, Bülbül, Atiyi Karanlık Görerek Azmi Bırakmak, Müslümanlık Nerde, Küfe, Mahalle Kahvesi, Süleymaniye ve Fatih Kürsüsünde şiirleridir. Dili günümüz gençlerine ağır gelse de muhakkak bir sözlük yardımıyla okunmalı, o devrin ruhu anlaşılmalıdır.
Kitabın konusu özelde tasavvufla ilgili olduğu için üslûbu normal okuyuculara oldukça ağır gelebilir. Zira en azından tasavvufî teminolojiye, bazı önemli ıstılahlara hâkim olmalı. Aksi taktirde Erol Güngör’ün anlattığı birçok şey havada kalır. Eserde bilhassa tasavvufun doğuşu, Doğu’da Hindistan ve Arap ülkelerinden, Batı’da Antik Yunan’dan olmak üzere ele alınmıştır. Buradan hareketle İslâm’da tasavvufun hangi tesirlerle geliştiği izah edilmeye çalışılmış; Batı’nın mistisizm dediği şeyden farkları ve benzer noktaları tartışılmış. Tuhaftır ki tasavvuf kelimesinin Batı dillerindeki karşılığı da mysticism’dir. Fakat aslında birbirinden farklı kavramlardır. Tasavvufî terminolojiye hâkim olanların okuması farklı bakış açıları kazandıracaktır; fakat bazı terimlere yabancı olanlar için sıkıcı ve ağır gelebilir.
Bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine okudum bu kitabı. Hayata karamsar bakan değil tam aksine iyimser biri olduğum için kitaptaki bazı düşünceler, olumlamalar vs. bana çok yabancı gelmedi. Pesimist ve karamsar olanlar için okunması gereken bir kitap olduğuna inanıyorum. Özellikle Louise Hay’in son bölümdeki hayat hikayesini okuyunca kendisine hayranlık duydum. Gerçekten de sevgiyle, iyilikle birçok problemin üstesinden gelinebileceğini zaten biliyordum, bu kitap da bunu teyit etmiş oldu.
Deneme türünde kaleme alınmış yaklaşık 200 yazının yer aldığı bir kitap. İslam tarihinden osmanlı ve cumhuriyet tarihine kadar birçok kişi hakkında güzel hatıralar anlatılmış. Ayrıca müslüman bir Türk toplumu olarak öteden beri süregelen ve nesilden nesle aktarılan birçok değerimize de yer verilmiş. Kimi yerlerde Türkçenin zaman zaman devlet büyükleri, gazeteciler vs. Tarafından uğradığı hışım da hatalı kullanımlardan örneklerle ve bunların olması gereken şekilleriyle de paylaşılmış. Çerez tadında okunabilecek bir eser.
İlk bölümü okurken kendi kendime “ben gerçekten bir delinin kitabını mı okuyorum?” sorusunu sordum. Tam bir şizofrenin kaleminden çıkmış gibi anlamsız paragraflar yığınıydı ilk bölüm. Burun ve Palto hikayelerinde de Rus yazar Gogol’un o zamanki Rus toplumunu, bürokrasisini, yaşam tarzını vs. İnce ironilerle yansıttığını ve eleştirdiğini görebilirsiniz. Bence bu kitapla vakit kaybetmek yerine daha faydalı eserlere vakit ayırılabilir.
Bir Delinin Hatıra Defteri (Burun ve Palto Öyküleriyle)Nikolay Gogol · Ren Kitap · 201755,8bin okunma
İnsan nefsinin ne kadar doyumsuz olduğu Pahom’un 1 metre 80 cm’lik mezarı kazılınca daha iyi anlaşılıyor. Maalesef nefis hiçbir zaman elindekiyle, sahip olduğuyla yetinmeyi bilmiyor. Bunun yanı sıra kimi zaman kibir, nefret, aç gözlülük ve hırs gibi duygulara kapılarak yüreğimizde yer alan sevgi ve muhabbet duygusu da kaybediliyor. Kısa hikayelerden oluşan bir kitap, kıssadan hisse tarzında hikayeler. Okunmasında fayda var.
Sınırsız bir hiçliğin içinde meşgul olacak bir şeyler bulabilmek ve bu meşguliyeti dünya şampiyonu bir satranç şampiyonunu zor durumda bırakacak kadar değerlendirebilmek birçok insana farklı hayat görüşleri sunmalı. Czentovic ve Dr.B’nin satranç maçını sanki o an o gemideki seyirciler gibi izlediğimi hissettim. Zweig’in okuduğun ilk kitabıydı, oldukça kısa, bir kerede bitti. Çok daha faydalı kitaplara vakit ayırılabileceği kanaatindeyim.
İhsan Oktay Anar’ın Puslu Kıtalar Atlası’nı da okumuştum. İki eserde de benzer kurgusal figürler var. Fakat yazarın bilhassa denizcilik, astronomi, eski kitap ve yazı bilgisi ve bunun gibi birçok ilme dair derin terminolojik bilgisi dikkat çekici. Bu nedenle okuyanlar için birçok yabancı kelime olabilir, fakat özellikle Eflatun ile ilgili bölümden sonra kitabı elimden bırakamadım. Son derece heyecanlı, kurgusu fevkalade bir roman olmuş. Muhakkak okunmalı.
Ahmet Güner Sayar’ın müdekkikane bir araştırma ve incelemeyle kaleme aldığı biyografi son derece mühim bir eserdir. Bilhassa Âkif merhumla ilgili birçok bilinmeyeni, gerek hatıralardan gerek o dönem yazılan yazılardan alıntılayarak aktarması öne çıkmaktadır. Fakat kitabın edidörlüğünü kim üstlendiyse birçok yerde yazım/imla hatalarına, manzum bölümlerde vezin kusurlarına denk geldim. Ayrıca bazı bölümlerde tekrarlarla karşılaştığımı da zikretmeliyim. Böyle önemli bir kitap çok daha titiz ve dikkatli bir editörlüğü hak ederdi sanırım. Bütün bunlara rağmen Ahmet Güner Sayar’ın tatlı ve akıcı üslubu her şeyin ötesindedir. Muhakkak okunması gereken bir kitap.
