Her bir şiiri okurken farklı duygular içindeydim. İran edebiyatına pek hakim değilim lakin Furuğ Ferruhzad'ın farklı bir şiir yazımı, farklı bir anlatımı ve benim için gözümde canlandırabileceğim pek çok anlatımı oldu. Birde şunu da itiraf edeyim; kitabı ilk okumaya başladığım zaman tabii 4 ya da 5 ay önceki zamandan bahsediyorum, okumayı bıraktım, daha çok boş vaktimde, rahat bir kafayla okuyabileceğimi düşünerek kitabı okumayı bıraktım ve elime ne geçti; keşke o zaman okumaya devam etseydim şu an böyle bir itirafı yazabilir miydim diye düşündüm. Şairin beş şiir kitabının bir araya getirilmesiyle bir nevi duygu şöleni yaşadığımı saklayamam. Bir kısımda yeni anlatımların vermiş olduğu merak, önceden azıcık olsa da tatmış olunan duyguların farklı bir anlatımla tekrardan hatırlamanın vermiş olduğu anıya dair sadıklığın veya önceden hiç bu kadar sevmenin tasvir edilmesini böyle bir farkındalıkla yazılmadığının farkına varmamın daha çok aynı duyguların farklı anlatımlara sahip olunabileceğine anladım. Birçok bireyse ve toplumsal olayların bu kadar farklı ve basmakalıptan çıkmayan söylemlerin bulunduğu, bireyin kendi olmasını engelleyen, bireyin kendisine ait olan kimliği ezen güçlere, durumlara karşı oluşunu, bu durumlara karşı başkaldırısını şiirle yapan bir kadının ülkesinin kadınlarına öncü olduğunu ve halkın yanında olan bir kadın şairin şiirlerini okumaktan gurır duydum kendimle.
