Fahri Gürcan
@Sayfaseyyahi
Kendi cevvi, kendi eflâkinde
Makine mühendisi
Çorlu
15 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
İnsanı öğrendim.
Sonra insanların içinde iyiler ve kötüler olduğunu...
Sonra da her insanın içinde iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.
"Nefret ettiğim bir şey daha varsa, o da insanların kendinizi berbat hissettiğinizi bildikleri halde neşeyle hatırınızı sorup 'İyiyim' demenizi beklemeleridir."
Sayfa 183
Ne umutlardı,
Ne beyhude hevesli bekleyişlerdi.
Geçti gitti, geçti hepsi
Neyse...!
Okur Takip Önerileri
yolları kendine kapalı bir dağ gibisin
Sayfa 60
Unutmak istediğim şeyin tam ortasındayım.
Sayfa 518
"Allah'ım" dedi, "Hiçbir şeyim olmasa bile sana şu nefes için hamdolsun."
Sayfa 498
Her defasında bu güzellikten başı dönüyordu, her defasında onu sanki ilk kez görüyordu.
Sayfa 152
Her şeyin gölge olduğunu bir kere fark edince, artık can acısı da bir acımasa da bir. O zaman bitmez zannettiğin her türlü çile de biterHem öyle biter ki artık bitse de fark etmez.
Sayfa 202
"Allah'ım" dedi, ne zaman istersen al canımı ama bugün değilbu duygu kâlbimdeyken yazık olur.
Sayfa 143
"Görüyor ama görünmüyordum. Konuşuyor ama işitilmiyordum. Dokunuyor ama fark edilmiyordum. Vardım ama yoktum..."
Sayfa 30
Çünkü sevdim ve ben kalbiyle yaşayanlar zümresindenim.
Sayfa 19
Gecenin bir yarısına kadar binlerce kitap okuyordum. Çünkü biliyordum ki sen kitapları seversin.
Niçin evlenmiyorsun?
Ben kendimi kaybedersem evlenirim.
Ne demek o?
Başım dönecek kadar seversem.
Sayfa 293
"Çünkü susmak cevapların en fenasıdır."
Sayfa 254
Kelebek misalidir aşk; anlamayana ömrü günlük, anlayana ömürlük.
Dervişlik dedikleri, hırka ile taç ile değil Gönlünü derviş eyleyen, hırkaya muhtaç değil *Yunus Emre
Çünkü insan, hayal dahi edemeyeceği bir sır taşımaktadır. Ve bunu öğrenmek için çıkacağı yolculuk, hayatının en büyük macerası olacaktır...
Sayfa 194
Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı.
Sayfa 155
"Zaman değil de insan geçiyor gibi. Evvela hevesi, sonra kendisi..."
Sayfa 167
Her gün yeni baştan yaşamak mümkün olacak mı dersin? Bir gün öncesine korkak bir bezirgânlıkla sarılmadan yaşayabilecek miyiz? Yoksa yarından korktuğumuz için, düne köle gibi bağlanacak mıyız?
Sayfa 350
uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez, dikilir gözlerin tavanda bir noktaya deli eden uğultudur başlar kulaklarında, ne çarşaf halden anlar, ne yastık girmez pencerelerden beklediğin aydınlık, kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın,
sevmek ne imiş bir gün anlarsın…
Sen hükmedemediğim kaderimsin benim, silemediğim alınyazımsın…
Kendi kendimden nefretimin çerçevelediği ve çirkinleştirdiği bir dünyada yalnızım.
Sayfa 372