Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.40
「 Serhat Şahiner 」
「 Serhat Şahiner 」
@SerhatSahiner
1731 okur puanı
Mayıs 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Yaşamımızın, dünyamızın aynası türünde olan kitaplardan.Kısa kısa öykülerle;yaşamımızda sıkça karşılaştığımız ya da duyduğumuz olayları, olguları trajikomik bir üslupla bize aktarıyor.Olayları siz yaşıyor gibi okuyorsunuz çünkü; hayatın içinden olağan şeyler.Onüç öykü içinden en çok 'Böbrek' ve 'Cıgara' öykülerini beğendim.
Kitabın sonuna eklenmiş dört masal da aktarılan konularla alakalı.Özellikle "Koyun Masalı" ve kitaba adını vermiş olan "Sırça Köşk" masallarında bunu göreceksiniz.
O zaman benden size bir "Hastir ulan!" :-)
Acımasız,kuralcı bir bayan öğretmen üzerinden anlatılan hikaye,devletin memur yapısını,yönetilişini,sıkıntılarını da anlatıyor.Ancak asıl konusu ise insanlık.Çünkü insanlık;acımaktır.Başkasının durumuna,derdine,sıkıntısına acıyorsan (zorlamadan) insanlığını kaybetmemişsin demektir.
Kitapta anlatılan bir diğer konu da;gerçekler çevremizde bize anlatılanlardan ibaret değildir.Sormak,araştırmak gerek.Gerçek doğruya ulaşmak için.
Kısa ve öz,sevdiğim bir kitap oldu.
Montaigne sevmişse bir bildiği vardır diye düşünmüştüm,"Denemeler"i okurken. Hakikaten de övdüğü kadar var Balzac. Sanki bir edebiyatçı ya da eleştirmen gibi yazdım ama sonuçta ben de bir okuyucuyum.
Balzac daha yeni girdi kitap dünyama.Ama girer girmez de hayran bıraktı."Vadideki Zambak" onun ustalık eserlerindenmiş.Bu yüzden çok etkilendim belki de.Ama tabii ki düşüncem şu ki;bu usta bu seviyeye nasıl geldi?Evet Balzac okumamın devamı gelecek."Goriot Baba" var sırada.
Bir aşk romanı olan "Vadideki Zambak", sadece aşkın büyülü durumunu değil,hayatın gerçeklerini ve bu gerçeklere karşı neler yapılması gerektiğini de aktarıyor. Hayata karşı,insanlara karşı davranışlarımız için öğütler veriyor.Kendi yaşadıklarımla özdeşleştirebileceğim birçok yer buldum bu kitapta. Kitabın kahramanının(Vikont Felix) kendim olduğunu düşündüm çoğu zaman.Çünkü onun başından geçen olaylar benimkilerle az çok benzerlik gösteriyor.
Özetle;bu kitap Balzac'ı sevmeme ve onu sürekli okuyacağım fikrini edinmeme neden oldu.Bu arada,bu kitabın dili yoğun,yorucu.Ama çok etkileyici.Cemal Süreya çevirdiği için (benim okuduğum kitap onun çevirisiydi) belki de.
Okur Takip Önerileri
İki kitabını art arda okumak Tezer Özlü'nün psikolojisini anlamamda daha faydalı oldu. Önceki kitabına yaptığım yorumumda kullandığım kelimeleri tekrar sıralamam gereksiz.Tezer Özlü:Ne yaşamış olursa olsun,bir türlü yaşadığı şeyin kendisine yetmediğini düşünen,daha çok arayışa giren ve böylece de kendisini çıkmaza,aşırıya sevk eden;bunların sonucunda kendisi için yeterli olan gerekli olan,gerekli olan mutluluğu bulamayan bir kişilikte.
Bu kitapta,çok sevdiği Cesare Pavese adındaki İtalyan bir yazarın intihar ettiği yere kadar,gittiği her ülkeyi,şehri gezip;oralarda yaşadığı anıları anlatıyor.
Karışık,dağınık,kuralsız,özgür,dertli,düşünceli,duygulu...Kısacası Tezer Özlü bir "Tutunamayan".Bayan olduğu için duyguları da daha yoğun ve buna bağlı olarak daha üzgün ya da daha mutsuz. Belki çocukluğunda yaşadıkları çok sıkıntılı ve bunlardan çok etkilenmiş.Belki cinsel olarak bazı sorunlar yaşamış.Ama geçen zaman içinde yaşadıklarının etkisini atlatamamış.(Ne yaşamış olursa olsun.)
Özet olarak:Anlaşılması zor,hissetmesi zor.Anlaşması zor biriydi sanırım. Yazdıkları da duygu dolu, duygu yağmuru.Ama karışık...Yazı üslubunu beğenemedim.
Kitaplar yazılırken (özellikle romanlar) her kesime hitap ederse başarı kazanılacağı düşünülür. Ama bazıları vardır ki kitabın konusu itibariyle herkes özümseyemez, anlayamaz... Okuyamaz. Bu kitap da o tür kitaplardan bana göre. Tutunamayanlar kitabını ancak tutunamayanlar anlar. Ya da tutunmaya çalışanlar...
Ben kendimi tutunan ya da tutunamayan sınıfına dahil görmüyorum. Ben tutunmaya çalışanlardanım. Hayatım boyunca da böyle devam edecek sanırım.
Tutunamayan kişi dünyayı bırakmıştır; tutunan kişi ise sımsıkı sarılmıştır. Benim zümremde olanlar ise dünyada tutacak güvenli dal bulanlar, dalı kırılınca ya da kuruyunca sabredip, azmedip yeni bir dalı tutanlar, ancak eninde sonunda ise her dalın kuruyacağını bilenlerdir. Bu yüzden "son dalı da kuruyana kadar" tutunmaya çalışanlardır.
Sanıyorum ki kitabın yazarı Oğuz Atay da eserinde anlattığı insanlar gibi 'Tutunamayanlar' arasında. Çünkü gerçek anlamda bir eser, sanatçısının ona kendi hayatından kattıkları ile oluşur. Ölümünden 7 yıl önce yazdığı bu eser de Oğuz Atay'ın hayatının matbaasından çıkma. Büyük bir zevkle, hissederek okudum. Hayata dair rehber kitabım diyebilirim.
Tutunanlar; Tutunmaya Çalışanlar'a örnek olmalı, Tutunamayanlar'a ise rehber. Ya da tersi...
1800'lü yılların düşünürü.Okuduğum felsefi kitapların devamında bunu okumak hayli güzel oldu.Cemil Meriç,Bu Ülke'de siyaset üzerinde daha çok duruyor.Platon,Devlet'te siyaset ve günlük yaşam üzerinde duruyor. Arthur ise bu kitapta günlük yaşam,ömür,hayat hakkında yazmış.Kendi deneyimlerini,kendi davranışlarını yazmış gibi görünse de,çoğu öğütte ise benim hissettiğim;kendi yapamadıklarını da yazmış olduğu. Hayatında uygulayamadığı bazı düşünceleri de yazdığını düşünüyorum.Darbe yediği,eksildiği anlardan önce yaptıkları ya da yapmadıkları.
Her düşünce kitabında, yazarın bize vermek istediklerini kendine de vermek istediğini anlıyorum. Belki yazdığı her şeyi kendisi de yaşıyordur ama düşünür bunu yazarken yazdığı şey olmak için yazıyor.Belki de yazdığı şey olan düşünürler vardır.Onların kitabını değil,kendilerini okumak gerek.Bu da mümkün değil.
İlk 100 sayfada yazarın bencil biri olduğu kanısı sarmıştı beni.Öğütlerinde hep akıllı olanın yalnız kalması gerektiği,normal insanlarla muhatap olmaması gerektiği falan... Ancak bir müddet sonra,yazarın yapamadıklarını da yazdıklarına eklediğini düşününce bencil olduğu düşüncesi eskisi kadar aklımda değildi.Fakat yine de kendini üstün görme,özelliklerini öne çıkarma davranışlarının olduğunu,günlük yaşamda ukalalık yapan biri olduğunu düşünüyorum.
Bu düşüncelerim yazarın faydalı,doğru,iyi bilgiler verdiği gerçeğini ve kitabı da sevdiğim gerçeğini değiştirmez.
İleriki yaşlarımda tekrar okuyacağım kitaplar arasında.Bakalım zamanla düşünceleri değişecek mi Arthur Bey'in? :-)
Yaşam Bilgeliği Üzerine AforizmalarArthur Schopenhauer · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20197bin okunma
1895'te yayınlanan bu kitap,20. yüzyıla geçişte,geçmişte bırakılan halkın psikolojisini aktarıp,gelecek yıllarda da nasıl olacağı ile ilgili bilgiler vermektedir.
Yıllardan beri insanın yaşam tarzı,düşünceleri değişse de;insan hep aynı insandır. Bireysel olarak farklı olan kişi;topluluk,çoğunluk,halk,kitle olduğu zaman farklı özellikler gösterir. Yazar bu kitapta ayrıntılarıyla bize bunu aktarıyor. Belli bir görüş,tez etrafında toplanan kitleler,onları inandıran bir söylem ile bireysel olarak mantıklı,düşünceli kişiler olsalar bile hep beraber bir caniye dönüşebiliyorlar. Mantık larını ve düşüncelerini kenara bırakıyorlar.Hükümetler de bunu en iyi şekilde kullanan birimlerdir.Devlet kurumlarını,eğitimi buna bağlı olarak yönlendiriyor,düzenliyorlar.
Ancak;bir düşünce,bir fikir etrafında toplanan kitle;o düşünce,fikir söndüğü zaman otomatik olarak dağılıyor ve yeni düşünceler fikirler etrafında birleşiyorlar.
İyilik, mutluluk, doğruluk bilgisine ulaşmaya çalışan bir felsefe içerisinde olan filozof Platon, bu kitabın başında da öncelikle sadece "doğru, iyi/eğri, kötü" nedir, bunu ortaya çıkarmaya çalışmış. Konuşmaların sonrasında ise, bazı erdemlerin insanın yaşadığı toplumla paralel şekilde ortaya çıktığı düşüncesiyle, örnek bir devlet/kent oluşturmuş. Anlatım tarzı olarak hocası Sokrates'in ağzından konuşuyor gibi yapması; kendi düşüncelerinin, bilgisinin, ilgisinin öncelikle hocası tarafından oluşturulduğunu göstermek, bir nevi hocasına saygı göstermek olarak görülebilir.
Doğruluk/eğrilik, iyi/kötü hakkında kısaca şunu söyleyebilirim. Bu kavramlar halkın, bireylerin nasıl yönetildiği, nasıl bir anlayışla yönetildiği (teokrasi, monarşi...) ya da yasalar olarak neyi uyguladığı (anayasa,şeriat...) gibi değişikliklere göre anlamlandırılabilir. Ya da olayların oluş nedenlerine göre. Örneğin; bir uyuşturucu bağımlısı kriz geçiriyor, yardım edilmezse ölecek. İstediğini vermezsek ölecek. Ona uyuşturucu vermek onu ölümden kurtarır ancak uyuşturucu hem yasal hem dini olarak doğru/iyi değildir. Ölümden kurtarmak ya da ölmesini sağlamak mı iyidir?
Doğrular,iyiler/eğriler,kötüler zamana, mekâna göre de değişebilir. Farklı ve çetrefilli bir soru. Biz neye göre hareket ediyorsak onu yapmak en doğru olanı, tabi ki kendimize göre en doğru olanı.
NE OLACAK "BU ÜLKE"NİN HALİ?
Genç yaşlarda batıya yönelmiş bir fikir olan, ancak belirli bir zaman sonra ise toplumumuzdaki bazı özelliklerden (kültür, din, dünya görüşü...), batı düşünce tarzlarının yanlış uygulamasından dolayı; düşüncesi, fikirleri ve buna bağlı olarak da kalemi değişmiş bir düşünce adamı, Cemil Meriç.
Bu kitap hayatının bir aynası. Düşüncelerinin nasıl değiştiğini ve neden değiştiğini, tezlerle, kanıtlarla, zekice ortaya koyuyor. Düşündüren, ufuk açan bir kitap.
1930'lu yıllarda yazılmış ancak 2017 yılında da geçerli ve görünen o ki; bundan sonra da geçerliliğini devam ettirecek bir konu.
