Bütün inançların temeli sevgidir. Her kim bir şey veya kimseyi severse ona inanmış boyun eymiş, kulluk etmiş olur. Kulluk sevginin yedi derecesinden biridir ki ilk adımda dostluk başlatır. Bu dereceler ezeli ilgiden doğar, ilgiyi sevgi takip eder. Sonra tutku,aşk,şevk ve kulluk diye devam edip ebedi dostlukta nihayet bulur. İyi veya kötü yararlı veya zararlı her tür sevginin bir etkisi sonucu meyvesi ve hükmü vardır. Coşku zevk, özlem, yakınlaşma, ayrılma uzaklaşma, terketme, sevinme, üzülme, ağlama ve gülme… Hepsi sevginin etkileri ve halleridir. Kişi sevgi basamaklarında sürekli bir kazanç ve güç kazanarak ilerlemelidir. Belli bir yol aldıktan sonra sevgi yüzünden ağlasada, gülse de sevinse de üzülse de hatta sıkılsa yahut coşsada bundan yarar görür. Nitekim sevgiden uzaklaştığı zaman bunun tersi olacak herhalde düzelecektir. Akıllı insan kendisine zarar verecek sevgi istemez.